کوین و توکن چیست؟

توکن‌ها نوع دیگری از دارایی‌های دیجیتالی هستند که برخلاف کوین‌ها دارای بلاک‌چین اختصاصی نیستند. بلکه با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی یک بلاک‌چین دیگر که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بنابراین توکن‌ها قابل استخراج نبوده و تنها برای مبادله مورد استفاده قرار می‌گیرند.بیشتر توکن‌ها بر بلاک‌چین اتریوم ساخته می‌شوند.

تفاوت کوین و توکن

کوین‌ها دارای بلاک‌چین اختصاصی بوده اما توکن‌ها بر روی یک بلاک‌چین میزبان ایجاد می‌شوند.

کوین چیست؟

کوین (Coin)، نوعی کوین و توکن چیست؟ دارایی دیجیتالی است که بر پایه الگوریتم‌های رمزنگاری ایجاد شده و ارزش را در طول زمان در شبکه بلاکچین ذخیره می‌کند. بلاکچین اختصاصی یکی از ویژگی‌های اصلی کوین‌ها و مهم‌ترین عامل تفاوت کوین و توکن به‌شمار می‌رود. به بیان ساده‌تر، کوین‌ها دارای کیف پول و آدرس اختصاصی می‌باشند.

بیت‌کوین، نخستین و معروف‌ترین کوین‌ موجود در بازار ارزهای دیجیتال است که فعالیت خود را از سال 2009 آغازکرد.
بلاک‌چین‌های اتریوم با پروتکل ERC20، ترون(Tron)، کاسموس(Cosmos) و بلاک‌چین تزوس (Tezos)، مهم‌ترین بلاک‌چین‌های میزبان توکن‌ها در بازار ارزهای دیجیتال هستند.

ویژگی کوین‌ها

کوین‌ها در واقع همان پول دیجیتالی هستند که ویژگی‌های پول را به صورت غیرمتمرکز دربرمی‌گیرند:

• قابل انتقال هستند.
• قابل تقسیم و قابل تعویض هستند.
• در امور پرداختی، قابل پذیرش هستند.
• قابل استخراج بوده و عرضه محدودی دارند.
• دارای بلاک‌چین اختصاصی بوده و ماندگار هستند.
• به دارندگان، حق مشارکت در شبکه بلاکچین اختصاصی خود را می‌دهند.

انواع کوین

کوین‌ها در بازار ارزدیجیتال به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : کوین‌های متمرکز و کوین‌های غیرمتمرکز

کوین‌ های متمرکز

کوین‌ها یا ارزهای دیجیتال متمرکز به آن دسته از کوین‌هایی گفته می‌شود که کارکردی مشابه پول دارند؛ با این تفاوت که در دنیای ارزهای دیجیتال به‌کار برده‌می‌شوند.

در معنای دقیق‌تر می‌توان گفت همان‌گونه که بانک‌ مرکزی، پول را چاپ و روانه بازار می‌کند تا کنترل عرضه و تقاضا را به‌دست گیرد، سازندگان کوین‌های متمرکز نیز با کوین و توکن چیست؟ نظارت کامل این کوین‌ها را چاپ و وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌کنند تا میزان عرضه و تقاضا را کنترل ‌کنند. کوین‌هایی همچون ریپل (XRP)، ایاس (EOS) و نئو (NEO).

کوین‌ های غیرمتمرکز

کوین‌ها یا ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که توسعه‌دهندگان در آن نقشی ندارند و تحت کنترل هیچ نهاد و سازمانی قرارنمی‌گیرند. اطلاعات مربوط به این کوین‌ها به‌جای آن‌که روی سرور مرکزی ذخیره شوند، روی هزاران سرور ذخیره می‌شوند.

بنابراین، احتمال دزدی و هک در آن‌ها ازبین می‌رود و شبکه‌ای امن و مطمئن در دسترس کاربران قرارمی‌گیرد. کوین‌هایی همچون اتریوم (ETH)، لایت‌کوین (LTC) و کاردانو (ADA).

کاربرد کوین‌ها

کوین‌ها کارکردی همانند پول واقعی دارند و تنها به عنوان روش پرداخت به‌کار می‌روند، به عنوان مثال برای خرید و فروش و کارهایی از این قبیل مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به صورت جزئی، کاربرد کوین‌ها در سه مورد زیر خلاصه می‌شود:

• انتقال پول و حواله‌های بین‌المللی
• واحدی برای ارزش‌گذاری سایر کالاها و محصولات
• ذخیره‌ی ارزش و کسب سود از نگهداری یا خرید و فروش آن

توکن چیست؟

توکن‌ها نوع دیگری از دارایی‌های دیجیتالی هستند که برخلاف کوین‌ها دارای بلاک‌چین اختصاصی نیستند. بلکه با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی یک بلاک‌چین دیگر که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بنابراین توکن‌ها قابل استخراج نبوده و تنها برای مبادله مورد استفاده قرار می‌گیرند.بیشتر توکن‌ها بر بلاک‌چین اتریوم ساخته می‌شوند.

برخی معتقدند که توکن‌ها به این علت که دارای بلاک‌چین اختصاصی نیستند، اعتبار و ارزشی ندارند. اما در حقیقت این یک نظریه مردود و غیرقابل قبول است. چرا که توکن‌ها علاوه ‌بر آن‌که یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند، می‌توانند بیانگر سهم نیز باشند.

هدف از ساخت توکن چیست؟

حال با آشنایی با مفهوم کوین و توکن، ممکن است این سوال در ذهن شما شکل گرفته‌باشد که هدف از ساخت توکن چیست؟ چرا شرکت‌ها به جای ایجاد شبکه بلاک‌چین اختصاصی خود از بلاک‌چین سایر ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند؟

دلیل ساخت توکن به صورت کلی در تامین امنیت و کاهش هزینه‌ها خلاصه می‌شود. ایجاد بلاک‌چین اختصاصی سطح بالایی از دانش فنی، زمان و هزینه‌ی بالایی را می‌طلبد. اما سازمان‌ها می‌توانند با داشتن سطح مشخصی از دانش برنامه‌نویسی و با هزینه کم‌تر و تنها در عرض چند ساعت، توکن اختصاصی خود را با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر بلاک‌چین‌های میزبان ایجادکنند.

در واقع مدیران پس از ایجاد توکن و ارائه ردمپ و مسیر اختصاصی آن، اعتمادسازی لازم را نسبت به پروژه خود شکل می‌دهند و از طریق انواع عرضه اولیه و فروش توکن به افراد، تامین مالی پروژه صورت می‌گیرد. به این ترتیب مسیر برای ایجاد بلاک‌چین اختصاصی، تا حدودی هموارتر می‌شود.

در برخی موارد نیز توکن‌ها دارای ماهیت کلاهبرداری و اسکم بوده و با هدف هک و سرقت دارایی‌های کیف‌پول میزبان ایجاد می‌شوند.

چگونه توکن‌های کلاهبرداری را تشخیص دهیم؟

• همان‌طور که می‌دانید وبسایت کوین مارکت کپ، معتبرترین مرجع برای شناخت پروژه‌های رمزارزیست. کاربران می‌توانند تمامی اطلاعات مربوط به یک ارزدیجیتال را در این وبسایت مشاهده کنند. توصیه ما به شما این است که قبل از هرگونه اقدام برای خرید یا سرمایه‌گذاری در یک توکن، داده‌های مربوط به آن را در این وبسایت بررسی کنید.

ایردراپ توکن‌ها

در بازار کریپتوکارنسی، اصطلاح ایردراپ (Airdrop) به معنای اهدای یک دارایی دیجیتالی به کاربران به صورت رایگان است. این مکانیسم معمولا با هدف جذب مخاطب برای شبکه‌های اجتماعی پروژه صورت می‌گیرد تا با شناساندن پروژه به فعالان جامعه کریپتوکارنسی، سرمایه‌گذارهایی برای تامین مالی آن جذب شوند.

ایردراپ‌ها معمولا به این صورت شکل می‌گیرند که افراد می‌توانند تحت شرایط خاصی همانند پیوستن به کمپین‌ها یا شبکه‌های اجتماعی پروژه و اشتراک‌گذاری آن با دیگران، تعداد مشخصی از آن توکن را در قالب پاداش برای مشارکت، در کیف‌پول‌های خود دریافت کنند.

انواع توکن‌ها

توکن‌ها نسبت به کوین‌ها، کاربرد و انواع مختلفی دارند. با توجه به کاربرد توکن‌ها، می‌توان آن‌ها را در نه نوع توکن‌های مثلی، توکن‌های غیرمثلی، توکن‌های ارزی، توکن‌های حاکمیتی، توکن‌های اوراق بهادار، توکن‌های دارایی، توکن‌های کاربردی، توکن‌های سهمی و توکن‌های جایزه دسته‌بندی کرد.

• توکن‌های مثلی(Fungible Tokens):

• توکن‌های غیرمثلی یا NFTها (Non-Fungible Tokens):

• توکن‌های ارزی(Currency Tokens):

• توکن‌های حاکمیتی(Government Tokens):

• توکن‌های بهادار(Security Tokens):

• توکن‌های دارایی(Asset Tokens):

• توکن‌های کاربردی(Utility Tokens):

• توکن‌های سهمی (Equity Tokens):

• توکن‌های جایزه(Reward Tokens):کوین و توکن چیست؟

توکن‌ سوزی، مکانیسمی برای حفظ ارزش توکن‌ها

توکن سوزی (Token burn)، فرایندی است که در آن بنیان‌گذاران تعداد مشخصی از توکن‌ یا کوین‌ را به صورت عمدی و غیرقابل بازگشت، به کیف پول‌های ناشناخته ارسال می‌کنند.

توکن سوزی با تکیه بر اصل عرضه و تقاضا ایجاد می‌شود. مطابق با قانون عرضه و تقاضا، هرچه کالا یا محصولی کم‌یاب باشد، ارزش بیشتری خواهد داشت. هدف اصلی از توکن سوزی این است که تعداد توکن‌های درگردش کاهش یافته و از این طریق ارزش آن در طول زمان افزایش یابد. به این ترتیب، افراد بیشتری برای خرید و سرمایه‌گذاری در آن پروژه علاقمند خواهندشد.

تفاوت کوین و توکن

همان‌طور که در ابتدای مقاله ذکر کردیم، اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن در وجود بلاک‌چین اختصاصی است. کوین‌ها بر بلاک‌چین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند. در حالی که توکن‌ها بر بلاک‌چین‌های میزبان ایجاد می‌شوند و دارای شبکه اختصای نیستند. سایر تفاوت‌های این دو دارایی دیجیتالی نیز از همین تفاوت ناشی می‌شود.

کوین	توکن
بر بلاک‌چین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند.	دارای بلاک‌چین اختصاصی نبوده و بر بلاک‌چین میزبان ایجاد می‌شوند.
اصلی‌ترین کاربرد آن‌ها در امور پرداختی است.	دارای کاربردهای گوناگون از جمله واسطه پرداخت و سهام هستند.
در آدرس‌های اختصاصی خود ذخیره می‌شوند.	در کیف‌پول‌ بلاک‌چین میزبان ذخیره می‌شوند.
مشهورترین کوین در بازار ارزهای دیجیتال؛ بیتکوین	پرکاربردترین توکن در بازار ارزهای دیجیتال؛ تتر

کوین چیست؟

کوین‌ها نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که در امور پرداختی استفاده می‌شوند. کوین‌ها بر بلاک‌چین اختصاصی خود ایجاد و ذخیره می‌شوند.

توکن چیست؟

توکن‌ها نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که دارای بلاک‌چین اختصاصی نیستند و بر بلاک‌چین شبکه‌های میزبان ایجاد و ذخیره می‌شوند. این دارایی‌ها علاوه‌بر نقش واسطه پرداخت، کاربردهای متعدد دیگری نیز دارند.

هدف از ایجاد توکن چیست؟

ایجاد بلاک‌چین اختصاصی فرایندیست که دانش تخصصی، هزینه و زمان زیادی را می‌طلبد. به همین منظور صاحبان پروژه‌های رمزارزی، به منظور تامین مالی، توکن‌های اختصاصی پروژه را در بلاک‌چین‌هایی که هم‌اکنون کوین و توکن چیست؟ وجود دارند ایجاد می‌کنند.

در مرحله بعدی آن را از طریق رویدادهای عرضه اولیه به افراد واگذار می‌کنند و از این طریق سرمایه لازم جهت پیشرفت و ادامه مسیر پروژه را جذب می‌کنند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کوین‌ها بر بلاک‌چین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند و اصلی‌ترین کاربرد آن‌ها در تسهیل امور پرداختی است. توکن‌ها اما دارای بلاک‌چین اختصاصی نیستند و بر بلاک‌چین‌هایی که در حال حاضر وجود دارند، ایجاد می‌شوند. توکن‌ها علاوه‌بر اینکه در امور پرداختی استفاده می‌شوند، کاربردهای دیگری نظیر سهام نیز دارند.

چگونه اعتبار توکن‌ها را تشخیص دهیم؟

در ابتدا لازم است تا نام توکن را در وبسایت کوین مارکت کپ جستجو کنید. در صورتی که اطلاعات مربوط به پروژه در این وبسایت موجود نبود، احتمالا با یک پروژه کلاهبرداری روبه‌رو هستید. در صورتی که اطلاعات مربوط به پروژه را در این وبسایت یافتید، به بررسی پلتفرم‌هایی که امکان خرید و فروش این توکن در آن‌ها فراهم است، بپردازید.

در صورتی که این توکن در صرافی‌های معتبر و با حجم معاملاتی بالا لیست شده‌باشد، می‌توان نسبت به اعتبار بالای آن اطمینان خاطر پیداکرد.

توکن‌ها را در چه کیف پول‌هایی نگهداری کنیم؟

توکن‌ها را می‌توانید بسته بر نوع بلاک‌چینی که در آن ایجاد شده‌اند، در کیف‌پول‌های صرافی‌ها یا کیف‌پول‌های نرم‌افزاری همچون تراست ولت (Trust wallet)، انجین ولت (Enjin wallet)، آلفا ولت (Alpha wallet) و متاماسک (Metamask) نگهداری‌کنید.

توکن سوزی به چه معناست؟

توکن سوزی مکانیسیمی است که برای متعادل کردن تعداد توکن‌های گردش و حفظ ارزش آن اجرا می‌شود. به این صورت که بنیان‌گذاران پروژه رمزارزی، در دوره‌های زمانی تعیین‌شده، تعداد مشخصی از توکن‌ها را به کیف‌ پول‌های بدون بازگشت ارسال می‌کنند.

به این ترتیب، این تعداد توکن از چرخه خرید و فروش خارج شده و طبق اصل عرضه و تقاضا، با کاهش عرضه، ارزش دارایی در بلندمدت حفظ می‌شود.

کوین‌ها برای سرمایه‌گذاری بهتر هستند یا توکن‌ها؟

برخی افراد تصور می‌کنند توکن‌ها به علت نداشتن بلاک‌چین اختصاصی، گزینه‌ مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیستند. در صورتی که این تصور کاملا غلط است. بسیاری از توکن‌ها در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند که با داشتن بنیاد قدرتمند، موفق به جذب سرمایه‌های کلان شدند و به موفقیت‌های بزرگ و پایداری دست‌یافتند.

برای مثال ارزدیجیتال بایننس کوین با نماد BNB، یکی از نمونه‌های موفق توکن‌هاست. BNB ابتدا در بلاک‌چین اتریوم ایجاد شد و جهش‌های قیمتی خوبی را تجربه‌کرد و توانست سودهای قابل‌توجهی را نصیب سرمایه‌گذاران کند.

در عین حال چه بسیارند افرادی که در سال‌های اخیر مبالغ زیادی را در توکن‌های گوناگون سرمایه‌گذاری کردند. اما درحال حاضر این توکن‌ها حتی وجود خارجی ندارند و این افراد تمام سرمایه خود را از دست دادند.

بنابراین اعتبار و بازدهی یک پروژه، ارتباط چندانی به ماهیت کوین یا توکن بودن ندارد. بلکه لازم است تا قبل از هرگونه اقدام برای سرمایه‌گذاری، پیرامون بنیاد و اهداف مربوط به پروژه کوین یا توکن، بررسی و ارزیابی‌های لازم را به عمل آورد.

جمع‌بندی

کوین‌ها و توکن‌ها دو نوع متفاوت و در عین حال محبوب از دارایی‌های دیجیتال هستند که هر یک کاربرد و ویژگی‌های منحصربه‌خود را دارند. مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن در وجود بلاک‌چین اختصاصی می‌باشد. به این صورت که کوین‌ها بر بلاک‌چین اختصاصی خود ایجاد و ذخیره می‌شوند.

اما توکن‌ها به منظور افزایش امنیت و کاهش هزینه در ابتدای پروژه، با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک‌چین‌های میزبان مثل بلاک‌چین اتریوم و ترون ایجاد و ذخیره می‌شوند. دومین تفاوت کوین و توکن مربوط به کاربرد آن‌هاست. اصلی‌ترین کاربرد کوین‌ها در انجام امور پرداختی و ذخیره ارزش است. اما توکن‌ها علاوه‌بر اینکه می‌توانند به عنوان واسطه در معاملات استفاده شوند، کاربردهای دیگری نیز هم‌چون ایفای نقش سهام دارند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کلمات کوین و توکن در دنیای ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از افراد قابل تمیز از یکدیگر نیستند. اما کوین و توکن به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از کاربران سکه و توکن را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آنها چیست؟

به صورت کلی می‌توان گفت که کوین، به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شود که دارای بلاک چین اختصاصی خود هستند و در مقابل توکن‌ها بر روی بلاکچین ارزهای دیجیتال دیگر قرار دارند (به عنوان مثال اتر و بیت کوین هر دو کوین هستند و شیبا یک توکن است).

کوین و توکن چه تفاوتی با هم دارند که آنها را متمایز می‌کند؟

در حوزه به سرعت در حال تغییر ارزهای دیجیتال، ظهور اصطلاحات جدید منجر به اشتباه برخی افراد تازه کار می‌شود. درست است که کوین‌ها و توکن‌ها به عنوان ارز دیجیتال در نظر گرفته می‌شوند، اما با هم تفاوت‌هایی دارند.

طبق تعریف، ارز یک وسیله برای مبادله پول یا ذخیره ارزش است. بیت کوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «کریپتوکارنسی» به آن اطلاق می‌شود. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از موفقیت بیت‌ کوین آغاز شد، با اینرسی «ارز رمزنگاری شده» نام‌گذاری شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی‌های لازم را برای این نام‌گذاری را ندارند. بنابراین سکه‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد دارایی مختلف هستند که با استفاده از فناوری رمزنگاری ایجاد می‌شوند و رمزارز نامیده می‌شوند.

به صورت کلی توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم کار می‌کند. در مقابل نیز کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. به عنوان مثال ارزهای دیجیتال بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین و آدا که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند، کوین هستند. تتر، چین لینک و آوه (Aave) نیز توکن هستند.

کوین چیست؟

سکه یا کوین (Coins) که اغلب به آنها آلت کوین یا سکه های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود، پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند. اساساً این دارایی‌ها معادل دیجیتالی پول هستند و بیت کوین معروف ترین نمونه است (همه ارزهای دیجیتال به جز بیتکوین را آلتکوین می‌گویند). تراکنش‌های بیت کوین مبتنی بر بلاک چین است و داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچینی به اشتراک گذاشته می‌شوند. بلاک چین شفافیت تراکنش‌ها را تضمین می‌کند و تقلب را کاهش می‌دهد. بیت کوین دارای ویژگی‌هایی مشابه پول نیز است: قابل تعویض، قابل تقسیم و دارای عرضه محدود هستند. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال جاه طلبانه اصرار دارند که سکه ها در آینده جایگزین پول های معمولی خواهند شد.

ویژگی های اصلی کوین ‌ها عبارتند از:

1) آنها از بلاک چین باز عمومی استفاده می‌کنند که هر کسی مجاز است به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.

2) کوین‌ها می‌توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

توکن چیست؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که توسط یک پروژه صادر می‌شوند و می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با سکه‌ها انجام دهند. اما تفاوت اصلی کوین و توکن این است که به دارندگان حق مشارکت در شبکه نیز داده می‌شود. ممکن است توکن‌ها عملکرد دارایی‌های دیجیتال را انجام دهند، سهم یک شرکت را نشان دهند و بسیاری موارد دیگر.

به عنوان مثال بلیت کوین و توکن چیست؟ کوین و توکن چیست؟ یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است که می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید زیرا آن بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد.

توکن ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین توکن های امنیتی و کاربردی متفاوت هستند. توکن های امنیتی با ذخیره‌سازی نوعی اطلاعات شخصی، هویت شخص را به صورت الکترونیکی تأیید می‌کنند. مالک، توکن امنیتی را به سیستم متصل می‌کند تا اجازه دسترسی به سرویس شبکه را بدهد. در حالی که توکن های ابزاری دارای موارد استفاده خاصی در داخل پروژه هستند.

ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است، زیرا نیازی به کد نویسی ندارد. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن ها را در یک کیف پول ارز دیجیتال ذخیره کنند. بلاک چین اتریوم اولین شبکه‌ای بود که فرآیند ایجاد توکن را ساده کرد.کوین و توکن چیست؟

در حال حاضر اتریوم با بلاک چین ERC20، محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است. بسیاری از توکن‌های محبوبی که با آن‌ها سروکار دارید، بر بستر شبکه اتریوم قرار دارند و توکن ERC20 هستند.

سخن پایانی

در این مقاله به توضیح تفاوت کوین و توکن پرداختیم. کوین‌ها فقط روشی برای پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصولات یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از قابلیت‌های دیگر را ارائه دهند. کوین‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که می‌توان از آنها برای خرید و فروش استفاده کرد و به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم یک پروژه دارد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروز، ما به موضوعی نگاه خواهیم کرد که اغلب افرادی را که تازه با ارزهای دیجیتال آشنا هستند را گیج می‌کند – فرق کوین و توکن.

گاهی اوقات افراد از اصطلاح “کوین” برای اشاره به آنچه که دیگران “توکن” می‌نامند و “توکن” برای اشاره به آنچه که دیگران “کوین” می‌نامند استفاده می‌کنند. برخی از افراد از هر یک از نام‌ها برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتال موجود در حال حاضر استفاده می‌کنند.

با این حال، تفاوت‌های بسیار زیادی بین کوین‌ها و توکن‌های کریپتو وجود دارد، بنابراین مهم است که بدانید آن‌ها چه چیزی هستند!

این مقاله فرق کوین و توکن با بررسی اینکه چرا انقدر سردرگمی در مورد این دو عبارت وجود دارد شروع می‌شود. سپس توضیحاتی در مورد اینکه کوین‌ها و توکن‌ها واقعا چه هستند، ارائه می‌کند، نمونه‌هایی از کوین‌ها و توکن‌ها را در اختیار شما قرار می‌دهد و نحوه استفاده از هر کدام را توضیح می‌دهد.

در پایان این مقاله، شما همچنین می‌توانید تشخیص دهید که یک دارایی دیجیتال یک توکن است یا یک کوین. دقیقاً برای کدام اینجا آمده‌اید؟

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

آنچه در این مقاله می‌خوانید

تفاوت کوین و توکن: کوین چیست؟

کوین دیجیتال دارایی است که بومی بلاکچین خودش است. به بیت کوین، لایت کوین یا اتر فکر کنید. هر یک از این کوین‌ها در بلاکچین مخصوص به خود وجود دارند.

بنابراین، برای اینکه این موضوع کمی واضح‌تر شود:

بر روی بلاکچین بیت کوین عمل می‌کند. بر روی بلاکچین اتریوم عمل می‌کند.
• نئو بر روی بلاکچین نئو عمل می‌کند.

تراکنش‌های کوین‌های دیجیتال را می‌توان از فردی به فرد دیگر انجام داد. با این حال، هنگام ارسال و دریافت هیچ کوین و توکن چیست؟ کوین فیزیکی حرکت نمی‌کند. تمام «کوین‌ها» به‌عنوان داده‌ها در یک پایگاه داده عظیم جهانی وجود دارند. این پایگاه داده (یا بلاکچین) تمام تراکنش‌ها را پیگیری می‌کند و توسط رایانه‌های سراسر جهان بررسی و تأیید می‌شود.

کوین‌ها چگونه استفاده می‌شوند؟

کوین‌های دیجیتال معمولاً به همان روشی استفاده می‌شوند که یک سکه واقعی استفاده می‌شود – به عنوان پول. شما می‌توانید به کوین‌هایی مانند بیت کوین، لایت کوین و مونرو فکر کنید، درست مانند کوین‌های موجود در کیف پول یا سکه‌های موجود در قلک خود. اغلب، آن‌ها هدف دیگری جز استفاده به عنوان پول ندارند. این کوین‌های “فقط نقدی” استفاده می‌شوند:

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از آن‌ها ارزش بدهید و دریافت کنید)
• به عنوان یک ذخیره ارزش (آن‌ها را می‌توان ذخیره کرد و بعداً با چیز مفیدی تعویض کرد)
• به عنوان یک واحد حساب (شما می‌توانید کالاها یا خدمات را با آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

بیایید از بیت کوین به کوین و توکن چیست؟ عنوان مثال استفاده کنیم تا مطمئن شویم که عبارات بالا را درک می‌کنید.

• از بیت کوین می‌توان برای پرداخت کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و در بسیاری از مکان‌های واقعی استفاده کرد.
• شما می‌توانید آن را برای مدت طولانی ذخیره کنید و هیچ اتفاقی برای آن نمی‌افتد. بعداً می‌توانید آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید.
• چیزهایی که می‌خرید را نیز می‌توانید با بیت‌کوین قیمت‌گذاری کنید.

به جز این مصارف پولی، هیچ استفاده دیگری برای بیت کوین وجود ندارد. برای کسب بیت کوین بیشتر نمی‌توان آن را شرط‌بندی کرد و نیازی به استفاده از آن برای اجرای برنامه خاصی نیست. به عنوان پول استفاده می‌شود و بس.

با این حال، برخی از کوین‌های دیجیتال (مانند اتریوم، NEO و DASH) ویژگی‌های بیشتری نسبت به اینکه فقط به‌عنوان یک شکل پول مفید باشند، دارند. ما این موارد را در زیر فهرست کرده‌ایم:

• اتریوم (ETH) برای کوین و توکن چیست؟ تامین تراکنش‌ها در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. توکن‌ها را می‌توان بر روی اتریوم ساخت، اما اتریوم همچنان برای ارسال توکن مورد نیاز است. هزینه های ماینینگ را تامین می‌کند (به رایانه‌هایی که تراکنش‌های شبکه اتریوم را تأیید می‌کنند پرداخت می‌کند).
• نئو (NEO) برای کسب سود سهام در یک کیف پول قرار می‌گیرد. این سود به عنوان GAS شناخته می‌شود. توکن‌ها را می‌توان بر روی NEO ساخت، درست مانند اتریوم. هنگام ارسال توکن در شبکه نئو، باید GAS را به عنوان کارمزد تراکنش بپردازید، به همان روشی که اتریوم برای پرداخت هزینه‌های اتریوم استفاده می‌شود.
• در نهایت، نگه داشتن مقدار کافی دَش (DASH) به کاربران این امکان را می‌دهد تا در مورد تصمیمات مهم شبکه دَش رأی دهند. اگر ایده‌ای برای ارتقا‌‌ء شبکه DASH پیشنهاد شده باشد، کسانی که DASH کافی دارند می‌توانند برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا ارتقا باید انجام شود رای دهند. این حق رای به دارندگان DASH اجازه می‌دهد تا در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر داشته باشند.

نمونه‌هایی از کوین‌ها

تمام دارایی‌های دیجیتال با ارزش بازار امروز به عنوان کوین تعریف می‌شوند. با این حال، همه کوین‌ها ارزش زیادی ندارند. وب سایت کوین مارکت کپ بیش از 900 نمونه مختلف از کوین‌ها را فهرست کرده است.

البته، ما قصد نداریم تک تک کوین‌های دیجیتال را در اینجا فهرست کنیم. شما می توانید لیست کامل را در کوین مارکت کپ مشاهده کنید. با این حال، ما برخی از آشناترها و نشانگرهای آن‌ها را آورده‌ایم. این باید به درک شما از منظور ما در هنگام استفاده از اصطلاح “کوین” کمک کند.

تفاوت کوین و توکن: توکن چیست؟

توکن‌ها اغلب کوین‌های دیجیتال نامیده می‌شوند. با این حال، این درست نیست. یک تفاوت اساسی وجود دارد!

توکن‌ها روی بلاکچین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، رایج ترین پلتفرم توکن بلاکچین اتریوم است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می‌شوند.

با این حال، موارد دیگری مانند NEO ،Waves ،Lisk و Stratis وجود دارد. در حالی که همان‌طور که در بالا ذکر شد، توکن‌های روی پلتفرم اتریوم به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند، NEO از توکن‌هایی به نام توکن‌های NEP-5 استفاده می‌کند.

هر کسی می‌تواند توکن سفارشی خود را در یکی از این پلتفرم‌ها بسازد.

تفاوت کوین و توکن: چگونه توکن ها ایجاد می‌شوند؟

ایجاد یک توکن به طرز شگفت آوری توانایی فنی کمی نیاز دارد. ما آن را به یک تازه کار کامل توصیه نمی‌کنیم، اما برای کسی که کمی تجربه برنامه نویسی دارد، آنقدر که فکر می‌کنید طول نمی‌کشد. البته این کار به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از کوین‌های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می‌شود خرج کند.

به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتریوم هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به تایید تراکنش توکن ایجاد شده کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که برای همه تراکنش‌های توکن در یک بلاکچین، نه فقط برای ایجاد توکن، باید کارمزد پرداخت شود. بنابراین، هر برنامه ای که بر روی اتریوم ساخته شده است باید از کوین های اتریوم برای انتقال توکن‌های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

این همان روشی است که تراکنش‌های کوین باید به کسانی که شبکه را تامین می‌کنند، کارمزد پرداخت کند.

هدف ایجاد توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند. هنگامی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد می‌خواهند بسازند و این توکن های جدید در هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند. آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاکچینی که توکن را روی آن ایجاد می‌کنند پرداخت می‌کنند.

پس از ایجاد، توکن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شوند.

به عنوان مثال، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم Musicoin را می‌دهد که می‌تواند تماشای یک موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

بایننس (صرافی) نیز توکن خاص خود را دارد. هنگامی که کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می‌کنند، کارمزد آن‌ها 25٪ کمتر است.

برخی از توکن‌ها برای یک هدف کاملاً متفاوت ایجاد می شوند: برای نشان دادن یک چیز فیزیکی. فرض کنید می‌خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. شما نمی توانید خانه خود را به صورت فیزیکی در قرارداد هوشمند قرار دهید، می توانید؟ خیر.

بنابراین، در عوض، می‌توانید از یک نشانه که نشان دهنده خانه شما است استفاده کنید.

WePower (WPR) نمونه خوبی از یک توکن است که یک چیز فیزیکی را نشان می‌دهد – نشان دهنده الکتریسیته است. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران اجازه می‌دهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند، برق را روی بلاکچین خریداری و بفروشند. توکن آن (WPR) مقدار معینی از انرژی را نشان می‌دهد.

یک مزیت بزرگ از ایجاد یک توکن

از آنجایی که توسعه‌دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاکچین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آن‌ها صرفه‌جویی می‌کند. آن‌ها می‌توانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین بومی نیز بهره ببرند.

زمان تنها چیزی نیست که آن‌ها نجات می‌دهند – اگر آن‌ها بلاکچین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینرهایی را نیز برای تأیید تراکنش‌های خود پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند. برای بسیاری از رایانه‌ها کار بر روی یک بلاکچین مشترک که چندین برنامه می‌توانند روی آن اجرا شوند بسیار منطقی‌تر است تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتاً متمرکز.

این فقط یک فرآیند بسیار طولانی‌تر و گران‌تر است.

تفاوت کوین و توکن: نگاهی بیشتر به نحوه کار توکن‌ها

توکن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز که بر روی بلاکچین‌های مختلف ساخته شده‌اند استفاده می‌شوند. یک مثال خوب Civic است. Civic از توکنی به نام CVC استفاده می‌کند.

برنامه آن‌ها هویت‌های رمزگذاری شده در بلاکچین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف آن ارائه روشی ارزان‌تر، قابل اعتمادتر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید ببینیم چگونه کار می‌کند.

اگر به تعطیلات خارجی می‌روید، باید هویت خود را در مکان‌های زیادی در راه تأیید کنید. اولین مورد ممکن است شرکت هواپیمایی باشد. اگر ایرلاین شریک Civic بود، برای شما یک کد QR می‌فرستاد تا اطلاعاتی درباره شما (مسافر) بپرسد.

با استفاده از برنامه Civic، اطلاعات خود را مستقیماً از دستگاه تلفن همراه خود به شرکت ارسال می‌کنید. اطلاعات در دستگاه ذخیره می‌شود اما به طور کامل رمزگذاری شده است. این از دزدیده شدن آن جلوگیری می‌کند. اثر انگشت یا اسکن عنبیه می تواند ثابت کند که شما مالک داده‌های دریافتی هستید.

سپس می‌توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه، هتل و غیره) استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتال خود استفاده می‌کنید، می‌تواند داده‌ها را با استفاده از بلاکچین تأیید کند. هر چه تعداد دفعات استفاده از برنامه بیشتر باشد، اشخاص ثالث به هویت دیجیتالی ذخیره شده در Civic اعتماد بیشتری دارند.

خود توکن CVC برای تراکنش در این خدمات مرتبط با هویت استفاده می‌شود. برای پرداخت به تائیدکنندگان شناسه‌ها (بانک‌ها، دولت‌ها و سایر منابع مورد اعتماد) برای انجام بررسی‌های لازم «مشتری خود را بشناسید» استفاده می‌شود. سپس سوابق در بلاکچین (پایگاه داده) ذخیره می‌شود.

مقداری CVC نیز برای شما (کاربر) ارسال می‌شود. این برای تشویق استفاده از Civic است زیرا شرکت‌هایی که به تأیید اسناد نیاز دارند در نهایت نیاز به خرید توکن‌های بیشتری از کاربران دارند. این یک اقتصاد را ایجاد می‌کند که در آن همه برای مشارکت پاداش دریافت می‌کنند.

همانطور که می‌بینید، توکن Civic به گونه‌ای کار می‌کند که چیزی بیش از صرفا پولی است. همچنین، پلتفرم سیویک BTC ،ETH یا NEO را برای استفاده از خدمات آن‌ها نمی‌پذیرد – این فقط توکن CVC است. البته هر تراکنش به مقداری اتریوم نیز نیاز دارد، زیرا بر روی بلاکچین اتریوم ساخته شده است و ماینرها باید پول پرداخت کنند.

انواع توکن امنیتی، توکن پرداخت، توکن سهام و توکن کاربردی

در نهایت، در تعریف توکن، اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم. آنها به عنوان توکن‌های امنیتی، توکن‌های پرداخت، توکن‌های سهام و توکن‌های کاربردی شناخته می‌شوند.

در فوریه 2018، تنظیم‌کننده‌های مالی سوئیس FINMA دستورالعمل‌هایی را منتشر کردند که مشخص می‌کرد توکن‌های امنیت، سهام، سودمند و پرداخت چه چیزی هستند. این برای کمک به آن‌ها بود که در مورد نحوه برخورد با توکن‌های مختلف هنگام در نظر گرفتن قانونی بودن آن‌ها کار کنند:

• توکن‌های امنیتی – بیشتر توکن‌های صادر شده توسط ICO توکن‌های امنیتی هستند. شخصی که آن‌ها را خریداری می‌کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه‌گذاری می‌کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می‌شود.
• توکن‌های سهام – اگر یک توکن نشان دهنده برخی از سهام یا سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر می‌کند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از این ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.
• توکن‌های کاربردی – توکن‌های سودمند نیز نامیده می‌شوند. این توکن‌ها برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می‌شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می‌رود بیشتر توکن‌ها بر اساس عرضه محدود آن‌ها ارزش بیشتری پیدا کنند.
• توکن‌های پرداخت – هدف دیگری جز پرداخت برای کالاها و خدمات ندارند.

هنگامی که آن‌ها انواع توکن‌های موجود را طبقه بندی کردند، FINMA مراقب بود که هر توکن در بیش از یک دسته قرار گیرد.

این احتمال وجود دارد که با تثبیت فضا، تنظیم کنندگان مالی بیشتری تعاریف متفاوتی ارائه دهند. ICOها و توکن‌ها هنوز مفاهیم بسیار جدیدی هستند. قابل درک است که قانون هنوز کاملاً رعایت نشده است.

نتیجه گیری و درک کامل تفاوت کوین و توکن

اکنون باید بفهمید که وقتی کسی می‌گوید “کوین” و “توکن” دیجیتال، منظور چیست. بالاخره آنقدر گیج کننده نبود، اینطور نیست؟

اکنون باید تعریف ساده کوین و توکن را بدانید: کوین‌ها بومی بلاکچین خود هستند در حالی که توکن‌ها بر روی بلاکچین دیگری مانند اتریوم، NEO یا Waves ساخته شده‌اند.

همچنین باید رایج‌ترین کاربردهای کوین و توکن را بدانید. کوین‌ها اغلب به عنوان پول استفاده می‌شوند. با این حال، برخی از کوین‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند. این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه‌ها، استفاده به عنوان سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در یک شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش‌های توکن است.

در همین حال، توکن‌ها هدف متفاوتی را دنبال می‌کنند. اگر آن‌ها برای استفاده در dApp ایجاد شده باشند، هدف آن‌ها به خود برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، آن‌ها برای ویژگی‌هایی مانند حق رای هستند. در موارد دیگر، از آن‌ها برای تراکنش‌های روی dApp (مانند Civic) یا پاداش دادن به کاربران با چیزهایی مانند هزینه های تخفیف دار و غیره (مانند Binance) استفاده می‌شود.

نمونه‌های زیادی از کوین‌ها و توکن‌ها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک روشنی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید.

بنابراین، اکنون که تعریف کوین و توکن را می‌دانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید…آیا آن‌ها کوین هستند یا توکن؟ اگر مطمئن نیستید از ما بپرسید و ما تأیید می‌‌کنیم که آن‌ها کدام هستند!

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن

توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می‌کنیم.

در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود. بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند،‌ داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.

بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند. از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

یشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.

برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.

ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.

همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.

در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پول‌‌های توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.

تفاوت توکن و کوین، توکن بخریم یا کوین؟

توکن ها را می‌توان کلید های رمزنگاری نظیر امضا دیجیتال و گاهی مثل سیستم امنیتی اثر انگشت دانست. در چند سال اخیر، توکن ها و کوین ها پا به پای یکدیگر پیش رفته و رشد کرده‌اند. توکن های امضای دیجیتال بالاترین امنیت را برای سرویس‌های دیجیتال نظیر خرید ارز دیجیتال فراهم کرده‌اند. با رشد چشم‌گیر رمز ارزها احتمالاً در سال‌های آینده پول کاغذی و سایر فناوری‌های مرتبط با حوزه مالی و بانکی به‌کلی دچار تغییرات جدی خواهند شد. با مطالعه این مقاله با مفهوم اینکه کوین چیست، توکن چیست، توکن ارز دیجیتال و انواع توکن ها آشنا می‌شوید. همچنین از تفاوت توکن و کوین مطلع خواهید شد.

تفاوت توکن و کوین و شباهات آنها همواره مورد توجه کارشناسان در آموزش ارز دیجیتال بوده است. ارزهای دیجیتال موجود در بازار یا از نوع توکن و یا از نوع کوین هستند. برای درک بهتر این موضوع، ابتدا به تعریف کامل توکن چیست و کوین چیست می‌پردازیم.

دیجیتال کوین چیست؟

کوین چیست؟ | آکادمی آینده

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه انحصاری بلاک چین متعلق است. یعنی هر کوین ارز دیجیتال جزئی از شبکه ‌بلاک چین خود است. به‌طور مثال ارز دیجیتال بیت کوین بر روی شبکه بلاک چین بیت کوین فعالیت می‌کند. ارز دیجیتال اتر (همان اتریوم) روی شبکه اتریوم فعالیت می‌کند قابل ذکر است که اتریوم نام شبکه بلاک چین است و “اتر” کوین شبکه بلاک چین اتریوم است.

معاملات یک ارز دیجیتال از شخص اول به شخص دیگر قابل انجام است. به طور فیزیکی هیچ کوینی به اشخاص منتقل نمی‌شود و تمامی کوین‌ها به عنوان داده بر روی یک پایگاه داده گسترده قرار دارند. این پایگاه داده یا بلاک چین همه تراکنش‌ها را نگهداری می‌کند و این تراکنش ها توسط کامپیوترها در سرتاسر دنیا کنترل و تائید می‌شود. بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

کاربرد کوین چیست؟

معمولا دیجیتال کوین ها همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. کوین‌ها (بیت‌کوین، لایت‌کوین و…) مانند موجودی پول در کیف و یا حساب بانکی تان است. برخی از دیجیتال کوین ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. به کوین هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، “Cash only” می‌گویند. از موارد استفاده از کوین ها می‌توان به انتقال پول (از آن‌ها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم) و می‌توان آن‌ها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد.

به طور مثال شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان های دنیای واقعی نیز استفاده کنید. (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه، خودرو و … انجام دهید) همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید. به‌جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری نخواهد داشت. یعنی نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین های بیشتری را به‌دست آورید.

بیت کوین یک شبکه‌ی جهانی کامپیوتری است که از فناوری بلاک چین برای مدیریت پایگاه داده‌هایی که معاملات بیت کوین را ثبت می‌کند، استفاده می‌کند. بیت کوین توسط شبکه اش اداره می‌شود و نه یک مقام مرکزی. این به این معنی است که شبکه به صورت peer-to-peer عمل می‌کند. با این حال ارزهای دیجیتال دیگری همچون اتر به جز استفاده به عنوان پول، کاربرد های بیشتری نیز دارند.

توکن چیست؟

توکن چیست؟ | آکادمی آینده

به طورکلی باید بدانید هر کوین که در بازار مشاهده می‌کنید، شبکه بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هر شبکه بلاک چین نیز کوین مخصوص به خود را دارد. این کوین، منحصر به‌فرد است. هیچ شبکه بلاک چینی دو کوین نخواهد داشت و همچنین هیچ کوینی به دو شبکه بلاک چین متعلق نخواهد بود.

توکن ها روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بیشتر قرارداد های هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ۲۰ ERC مشهور هستند. نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، دارای قابلیت هستند. برای مثال توکن‌هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن‌های ۵ NEP- نامیده می‌شوند.

ایجاد یک توکن ارز دیجیتال جدید برای افرادی که آشنایی کافی با کدنویسی دارند و برای توسعه‌دهندگان، کار دشواری نخواهد بود. فرض کنید شما قصد دارید توکن مورد نظر خود را بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید. ابتدا باید مقداری کوین اتریوم را به ماینر های شبکه بدهید تا تولد توکن شما را تائید کنند. برای تمامی تراکنش‌های توکن خود باید به شبکه کارمزد پرداخت کنید. چون توکن شما بر روی شبکه اتریوم ایجاد شده، کارمزد تراکنش ها را بایستی با اتر پرداخت کنید. بنابراین، برای انتقال توکن خود، از یک فرد به فرد دیگر و یا انتقال آن از اپلیکیشن خود به کاربری که از اپلیکیشن شما استفاده خواهد کرد، شما بایستی اتر پرداخت کنید. برای مثال، صرافی بایننس Binance توکن مخصوص به خود یعنی BNB را دارد. شما با خریداری توکن بایننس می‌توانید کارمزد تریدهای خود را کاهش دهید.

از بزرگترین توکن های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوه (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

تفاوت میان توکن و کوین چیست؟ | آکادمی آینده

شاید تا الان این سوال برای شما بوجود آمده باشد که فرق میان کوین و توکن چیست. یکی از تفاوت توکن و کوین این است که کوین مثل ساختمان و اسکلت یک بلاک‌چین است. در حالی که توکن ها مثل دفاتری هستند که در این ساختمان ایجاد می‌شوند. به علت پیچیدگی و سختی ایجاد یک شبکه بلاک‌چین جدید، در سال‌های اخیر تعداد توکن ها بسیار بیشتر از کوین‌ها می‌باشد. برای ساخت یک کوین ابتدا باید شبکه بلاک‌چین آن ایجاد شود. سپس برای حفظ امنیت و تایید شبکه به ماینر ها نیاز است. همچنین لازم است شبکه استحکام کافی در برابر حملات مختلف ازجمله هک شدن را داشته باشد.

دیگر تفاوت توکن و کوین اینکه می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان‌پذیر نیست. کوین‌ها به‌طور مستقل عمل می‌کنند، درحالی‌که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند. کوین ها واسط پرداخت هستند.

تفاوت توکن و کوین در محل ذخیره سازی است. کوین ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. توکن ها روی کیف پول های بلاک چین میزبان ذخیره می‌شوند. به عنوان مثال، تمام توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید. چون یک کوین است. کوین ها آدرس اختصاصی خود را دارند.

در مورد بلاک‌چین‌های دیگر مانند ترون، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن ها روی کیف پول های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند. شما چه مواردی می‌توانید به تفاوت توکن و کوین بیفزایید؟

مزیت ایجاد توکن چیست؟

ایجاد یک شبکه بلاک چین، بسیار زمان بر است و نیاز به ‌صرف انرژی زیادی خواهد داشت. توسعه‌دهندگان، به جای صرف زمان خود برای ایجاد یک شبکه بلاک چین که از طریق آن بتوانند کوین خود را داشته باشند. می‌توانند این زمان و هزینه را ذخیره کرده و برای ایجاد یک توکن ارز دیجیتال بر روی شبکه بلاک‌چین موجود زمان بگذارند. صرفه‌جویی در زمان و انرژی تنها تفاوت توکن و کوین و مزیت توکن نسبت به کوین نیست.

اگر آن ها به جای ایجاد توکن ارز دیجیتال بخواهند شبکه بلاک چین و کوین خود را داشته باشند، باید ماینر هایی را بیابند و آن‌ها را متقاعد کنند تا تائید تراکنش‌های شبکه بلاک‌چین را انجام دهند.

برای ایجاد یک شبکه بلاک‌چین امن، نیاز به تعداد بسیار زیادی ماینر هستیم تا از حملات احتمالی (هک) جلوگیری کنند. آن‌ها باید تعداد زیاد کامپیوتر را فراهم کرده تا آنها عمل تایید تراکنش ها را انجام دهند. که این کار ایرادات بسیاری دارد (مهم‌ترینش این است که شبکه بلاک‌چین موجود یک شبکه متمرکز خواهد بود). این کار زمان و هزینه بسیار زیادی می‌طلبد.

کاربرد انواع توکن چیست؟

انواع توکن و کوین چیست | آکادمی آینده

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی باشد و در صرافی های معتبر اضافه شود که به‌هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری در بازار سرمایه دارند.
دسته بندی توکن ها صرفاً برای آسان تر کردن فهم روش کار آنها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته بندی ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته بندی تعریف شود.

۱– توکن های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاک چین یک بلیت سینما بخرید، درواقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲– توکن های امنیتی

بعضی از توکن ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن ها در اثر افزایش نگرانی های دولت ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن های امنیتی Security Token که به آنها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳– توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع توکن‌، توکن‌های معاملاتی Transaction Token است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل‌کوین هایی مانند دای (Dai) یا تتر ازجمله این توکن‌ها هستند.

۴– توکن حاکمیتی

یکی از مهم ترین انواع توکن‌، توکن‌های حاکمیتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر، حق مشارکت در تصمیمات شبکه را ایجاد می‌کند. برای مثال رمز ارز کامپ COMP، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است.

۵- توکن مثلی

در علوم اقتصادی، یک کالا یا پول در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحد های آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ کدام از آنها را کم ارزش‌تر یا بارزش‌تر از دیگری دانست. به عنوان‌ مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به طور کلی اسکناس ها در دسته دارایی های مثلی قرار دارند.

یک اسکناس هزار تومانی نسبت به یک اسکناس هزار تومانی دیگر ازنظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس هزار تومانی به فرد دیگری قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی های مثلی‌، دارایی های غیر مثلی (Non-fungible) قرار دارند. به طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است. مثلاً خودروی شما دارایی غیرمثلی هست. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید، نه یک خودروی دیگر.

یک توکن غیر مثلی یاNFT ، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصر به فرد بوده و روی بلاک‌چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم های بازی های کامپیوتری، آثار هنری دیجیتال، بلیت رویداد های مختلف، در دسته توکن های غیر مثلی جای می‌گیرند. در حال حاضر ۹۹٪ توکن های بازار مانند تتر، همه واحد های آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند. اما حوزه NFT روز به روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن های غیر مثلی بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص دهند.

۶- توکن دارایی

از توکن های دارایی Asset tokens به عنوان یک سند برای اثبات یک دارایی در پلتفرم و یا حتی یک سازمان استفاده می‌شود. هر توکن دارایی می‌تواند بیانگر میزان ارزش یک دارایی فیزیکی باشد.

7- توکن ارزی

از توکن ارز دیجیتال ارزی، به عنوان روشی برای پرداخت استفاده می‌شود. همان طور که می‌توان اقدام به خرید و فروش بیت کوین کش، لایت کوین و سایر ارزها کرد، می‌توان خرید و فروش Currency token را نیز به همان ‌سادگی انجام داد.

8- توکن‌ جایزه و امتیازی

یکی از جالب ترین کاربرد توکن ها استفاده از آنها به عنوان جایزه Reward tokens است. توکن جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری دانست. بنابراین افراد و کسب ‌و کارها می‌توانند از این توکن استفاده کنند.