ابراز تمایل خارجی ها برای خرید نفت خام در بورس انرژی ایران
نماینده شرکت ملی نفت ایران در بورس گفت: اشخاص حقیق و حقوقی از خارج از کشور برای حضور در معاملات نفت خام بورس انرژی ایران ابراز تمایل کردهاند و به دنبال اجراییکردن این خواسته هستیم.
امیرحسین تبیانیان، نماینده شرکت ملی نفت ایران در بورس با اشاره به اینکه در سیستم بورس امکان حضور مشتریان خارجی هم وجود دارد، ادامه داد: بر اساس اعلام بورس، تا کنون برای تعدادی از افراد حقیقی و حقوقی خارجی کد سهامداری بورس نیز صادر شده است و علاوه بر آن عدهای نیز برای حضور در این معاملات به شرکت ملی نفت ایران مراجعه کردهاند.
وی افزود: ساز و کار لازم برای معاملات نفت خام در بورس با خارجیها وجود دارد و در این زمینه محدودیتی نداریم. البته در گذشته الزام بر این بود که حتماً شرکت حقوقی خارجی ثبت سفارش انجام میداد زیرا نیاز بود تا تایید صلاحیت شوند اما با همکاری شرکت بورس، این کار برای اشخاص حقیقی نیز امکانپذیر شده است.
به گفته نماینده شرکت ملی نفت ایران در بورس، با اقدامات صورت گرفته، برای ورود و خروج و انجام معاملات خارجیها در بورس انرژی و خرید و فروش نفت خام محدودیتی وجود ندارد.
وی تاکید کرد: از آنجا که این محمولهها با هدف صادرات در بورس انرژی عرضه میشوند بنابراین همواره یک طرف خارجی نیز وجود دارد اما هنوز خریداران خارجی بدون واسطه در بورس برای خرید نفت اقدام نکردهاند.
تبیانیان با اشاره به عرضه مستمر نفت خام و میعانات گازی در سه شنبه هر هفته، ادامه داد: طبق روال سال ۹۸ و بر اساس شیوهنامه ابلاغی از سوی وزیر نفت، هر هفته عرضه یکی از محمولههای نفت خام سبک، نفت خام سنگین یا میعانات گازی را در دستور کار داریم و سه شنبه هفته جاری محموله ۲ میلیون بشکهای نفت خام سنگین عرضه خواهد شد.
گزارش نیویورکتایمز از آشفتگی در نحوه کارایی بازار نفت بازار جهانی نفت درصورت عدم تمدید معافیتها
نیویورک تایمز در گزارشی، عدم تمدید معافیتهای نفتی را عاملی در جهت آشفتگی در بازار نفت دانست و نوشت: تحلیلگران میگویند اگر معافیت برای خرید نفت ایران تمدید نشود، احتمالاً قیمت هر بشکه نفت ۱۰ دلار یا بیشتر افزایش مییابد.
به گزارش ایلنا به نقل از نیویورکتایمز، سران آمریکا با اعمال فشار به چین و هند برای قطع یا کاهش شدید خرید نفت از ایران و ونزوئلا، در حقیقت به دنبال قطع مهمترین درآمد هر دو کشور است اما آنها باید این کار را بدون تغییر بازارهای جهانی انجام دهند؛ چراکه این تصمیم بر بازارهای جهانی تاثیرات مهمی خواهد گذاشت.
این معضل منجر به بحثی شدید در دولت ترامپ شده است که قرار است در روز دوم ماه می تصمیم بگیرد که آیا معافیتها را تمدید کند و به چین، هند و سه کشور دیگر اجازه دهد، نفت ایران را خریداری کنند یا خیر؟ تحریم نفت ایران و ونزوئلا باعث بالا رفتن قیمت نفت در بازارهای جهانی خواهد شد.
بنابراین گزارش در صورت عدم تمدید معافیتها، نحوه کارایی بازار نفت احتمالاً شاهد آشفتگی در بازارهای جهانی و در پی آن تیره و تار شدن روابط با چین و هند و یا افزایش قیمت بنزین در آمریکا خواهیم بود.
ابهامها و سردرگمیها در مورد اینگونه اقدامات آمریکا موجب شده کشورهایی که شامل معافیت خرید نفت شدهاند، برای تمدید معافیتها وارد مذاکرات جدی با واشنگتن شوند، چراکه رئیسجمهور آمریکا تا ۲ می باید در مورد تمدید یا لغو این معافیتها تصمیم بگیرد.
«حلیمه کرافت» تحلیلگر سابق «سیا» و رئیس بخش راهبرد کالا در بانک سرمایهگذاری RBC، در مورد تحریمهای نفتی علیه ایران و ونزوئلا و تاثیر آن بر قیمت نفت گفت: «اگر میخواهید قیمت بنزین را پایین نگه دارید، روش اعمال حداکثر فشار بر صادرات ونزوئلا و ایران، نمیتواند بهترین راهحل باشد».
در ادامه گزارش نیویورکتایمز آمده است: «با این حال علیرغم کاهش شدید منبع اصلی درآمد ونزوئلا و ایران که از طریق صادرات نفت تأمین میشد، رهبران دو کشور نشان دادهاند برای مقابله با تحریمها مصمم هستند.»
این در حالی است که مقامهای آمریکایی در تلاش هستند فشار اقتصادی بیشتری به این دو کشور تحمیل کنند.
بر اساس آمارهای حاصله، چین و هند که نیاز شدیدی به نفت ایران دارند، نوامبر گذشته معافیت ۶ ماهه برای خریداری نفت ایران دریافت کردند اما هیچ کدام از این دو کشور به درخواست آمریکا برای کاهش شدید خرید نفت از ایران متعهد نبودند.
ژاپن، کره جنوبی و ترکیه هم سه کشور دیگری محسوب میشوند که مشمول قانون معافیت آمریکا شدند و بنا به گفته سازمان بینالمللی انرژی، این سه کشور هم بیش از حد مجازی که دولت ترامپ برای واردات نفت از ایران تعیین کرده بود، نفت خریداری کردند.
«مایک پمپئو» وزیر امورخارجه آمریکا چندی پیش در پاسخ به سوالی درباره تمدید یا عدم تمدید معافیتها به خبرنگاران گفت: این تصمیم رییسجمهور است اما من فقط میگویم که باید تصمیم درست را بگیریم.
برخی از منابع آگاه اعلام کردهاند که «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا به تمدید این معافیت تمایل دارد و این در حالی است که «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا به دنبال قطع این معافیت است.
این گزارش ادامه داد که کاهش محمولههای نفت ایران و ونزوئلا در کنار تشدید درگیریهای داخلی لیبی که یکی دیگر از تولیدکنندگان نفت است، قیمت پایه هر بشکه از نفت جهان را از آغاز سال جاری، حدود ۲۰ دلار افزایش داده که میتوان گفت قیمت پایه هر بشکه نفت جهان از آغاز سال جاری میلادی، افزایش ۴۰ درصدی داشته است.
این افزایش قیمت نفت جهان موجب افزایش قیمت بنزین در آمریکا شده است، تنها در یک ماه گذشته، هر روز به طور متوسط قیمت بنزین در آمریکا حدود یک پنی افزایش داشته است. تحلیلگران میگویند که اگر معافیت برای خرید نفت ایران تمدید نشود، احتمالاً قیمت هر بشکه نفت ۱۰ دلار یا بیشتر افزایش مییابد.
ایران بدون ارزان فروشی نفت توانست سهم خود را پس بگیرد
وزیر نفت در حاشیه نشست هفته گذشته اوپک اعلام کرد که ایران بدون توسل به کاهش شدید قیمت، توانسته است یک میلیون بشکه از سهم خود را از بازار نفت جهان پس بگیرد.
به گزارش پایگاه خبری پلاتس از وین، بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، اعلام کرد برخی رقیبان منطقه ای تلاش کرده اند با ارزان فروشی، مشتریان نفت ایران را بربایند اما تهران بدون کاهش شدید قیمت توانسته است یک میلیون بشکه از سهم خود خود را از بازار نفت جهان پس گیرد.
نوع نفت خام ایران شباهت زیادی با نفت عراق و عربستان دارد و رقابتی شدید میان این کشورها برای افزایش سهم خود از بازار نفت برقرار است.
زنگنه در حاشیه نشست هفته گذشته سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در وین، سخنان یاد شده را بیان کرد. با توجه به مخالفت زنگنه با تعیین سقف تولید برای اوپک بدون سهمیه بندی تولید، در نشست یاد شده پیشنهاد عربستان برای تعیین سقف به تصویب نرسید.
وزیر نفت با اشاره به رسیدن تولید نفت ایران به سه میلیون و 820 هزار بشکه در روز، پیش بینی کرد که تا پایان امسال تولید این کشور به چهار میلیون بشکه در روز می رسد و ایران پنج تا 6 درصد ظرفیت مازاد تولید خواهد داشت.
به گفته زنگنه، هند، چین، کره جنوبی، اروپا و ترکیه بازارهای اصلی نفت ایران هستند، اما این کشور باید به بازارهای اروپا و آفریقا نیز توجهی بیشتر داشته باشد.
این مسئله شامل برنامه ساخت پالایشگاه در دیگر کشورها نیز می شود، به گونه ای که یک میلیون و 300 هزار تا یک میلیون و 400 هزار بشکه در روز برای خوراک این پالایشگاه صادر شود. با این همه، زنگنه اعلام کرد مهمترین چالش برای این کار، تأمین سرمایه است.
زنگنه گفت: ما این پیشنهاد را داریم، اما شرکت ملی نفت ایران پول کافی برای این کار را ندارد، بنا بر این پیشنهاد دادیم که صندوق توسعه ملی این سرمایه گذاری را انجام دهد، چه به طور مستقیم و یا در قالب وام به بخش غیر دولتی و یا خرید سهام در پالایشگاههای مناطق منتخب، به این شرط که آنها همه خوراک خود یا بخش عمده آن را از ایران تأمین کنند.
وزیر نفت ایران همچنین خواهان بازگشت نظام سهمیه بندی جداگانه در اوپک است که در سال 2011 میلادی کنار گذاشته شد و جای خود را به سقف تولید کلی این سازمان داد. سقف تولید نیز در ماه دسامبر سال 2015 میلادی کنار گذاشته شد.
وی گفت: من با سقف تولید مخالف نیستم، اما سقف تولید بدون تعیین سهمیه تولید هر کشور، چه سودی دارد؟ هنگامی که ما سقف تولید 30 میلیون بشکه در روز را تعیین می کنیم و یک کشور بیشتر تولید می کند، باید راهی باشد که از آن بازخواست شود؛ باید بتوانید کشورها را مورد کنترل، نظارت قرار دهید و از آنها بپرسید که چرا بیش از حد تولید کرده اند و همه باید به این موارد پایبند باشند.
به گفته وی، حذف نظام سهمیه بندی بزرگترین اشتباه تاریخی اوپک بود و اجماع اعضای این سازمان برای بازگشت نظام سهمیه بندی، تنها به زمان نیاز دارد.
زنگنه افزود: این مسئله اجتناب ناپذیر است، اما نمی دانم چه زمانی محقق می شود.
زنگنه همچنین اعلام کرد که تلاشها برای توافق میان تولیدکنندگان عضو و غیر حضو اوپک برای محدود کردن عرضه در نشست دوحه قطر در ماه نحوه کارایی بازار نفت آوریل امسال، برای ایران منطقی نبود.
وی گفت: اگر دیگران می خواستند تولید نفت خود را محدود کنند و یا واکنش دیگری در برابر بازار نشان دهند، ما حمایت خود را از آن اعلام کردیم و اکنون نیز از چنین اقدامهایی حمایت می کنیم اما اعلام کردیم که هدف اصلی ایران که دیگران نیز با آن موافق هستند، این است که سهم تاریخی خود را از بازار نفت پس بگیرد.
ایران اعلام کرد که نتیجه نشست هفته گذشته اوپک، بهترین نتیجه ممکن بود. این سازمان در نشست روز پنجشنبه (13 خردادماه) سیاست نفتی خود را تغییر نداد و در نشست وزارتی خود، سقف تولیدی تعیین نکرد.
زنگنه با ابراز امیدواری نسبت به ادامه روند افزایشی قیمت نفت از ماه ژانویه امسال تاکنون ادامه یابد، بویژه با توجه به این که فاصله میان عرضه و تقاضای نفت در حال کاهش است.
وزیر نفت اعلام کرد که نتیجه نشست اوپک بویژه برای ایران مطلوب بود، و گفت: به نظر من همه پذیرفتند که نمی توانند دیگران را وادار به تغییر دیدگاه کنند؛ آنها این واقعیت در بازار و بازگشت ایران به بازار را پذیرفتند.
به گفته زنگنه، اعضای اوپک باید درباره سطح تولید خود محتاط تر باشند تا بازار را دچار نوسان نکنند.
وی افزود: گمان می کنم که همه کشورهای عضو اوپک، واقع بین تر خواهند بود؛ تثبیت وضعیت کنونی، برای همه تولیدکنندگان مهم است.
وزیر نفت ایران همچنین اعلام کرد که سرمایه گذاری در این کشور برای شرکتهای بزرگ بین المللی، از جمله توتال، انی و لوک اویل، بسیار سودآور خواهد بود و گفت: هزینه تولید نفت در منطقه ما بسیار پایین است و در ایران، هزینه تولید حداکثر به 10 دلار در هر بشکه می رسد.
به گفته وی، کل برنامه سرمایه گذاری، در سالهای آینده به 70 میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد و مدل جدید قراردادهای نفتی ایران نیز بخشی از آن خواهد بود.
ایران قصد دارد در نخستین مناقصه های خود در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی، کمتر از 20 پروژه را ارائه کند و این مدل را تا در ماه ژوئن سال جاری میلادی آماده می کند تا به برگزاری مناقصه ها شتاب نحوه کارایی بازار نفت بخشد.
زنگنه گفت: در آغاز ما میدانهای مورد مناقصه را اعلام می کنیم و از شرکتها می خواهیم تمایل خود را برای همکاری در آن میدانها اعلام کنند؛ ما شرکتها را بر اساس تواناییهای فناوری و مالی ارزیابی می کنیم و سپس اسناد مناقصه را در اختیار آنها می گذاریم.
اوپک راه خود را گم کرده است
به نظر میرسد سال 2018 سالی سرنوشتساز برای سازمانی باشد که بیش از 60 سال از عمر تاسیسش میگذرد. برای نخستینبار در عمر فعالیت اوپک، بحث جدی پیوستن روسیه به این سازمان یا حداقل نزدیک شدن به برخی اعضای آن، تا سطح همکاری درازمدت مطرح است. امریکا نحوه کارایی بازار نفت به وضوح سیاستها و نقش اوپک در بازار نفت را مورد انتقاد قرار میدهد و در داخل این سازمان نیز همگرایی چندانی، آن طور که در بدو تاسیس آن وجود داشت احساس نمیشود و به نظر میرسد «نفع مشترک» که عامل اصلی نزدیک شدن 5 عضو موسس این سازمان یعنی ایران، عربستان سعودی، عراق، ونزوئلا و کویت بوده است کم کم جای خود را به «تضاد منافع» میدهد. اما آیا سازمان کشورهای صادرکننده نفت خام میتوانست راه متفاوتی را طی کند یا اتفاقات رخ داده در سپهر سیاسی جهان در سالهای اخیر، اوپک را نیز ناگزیر تغییر میداد؟ کریس کوک از تحلیلگران ارشد نحوه کارایی بازار نفت نفتی که زمانی رییس بورس نفت لندن بوده درخصوص آنچه بر اوپک در سالهای اخیر رفته است به 2 موضوع تاثیرگذار بر دگردیسی این سازمان اشاره کرده و به «تعادل» میگوید: «به عقیده من اوپک بعد از سال 2001 راه خود را گم کرد. این امر همزمان با سلطه والاستریت و شرکتهای بزرگ نفتی بر فرایند قیمتگذاری، مالی شدن بازار نفت از طریق سیستم مبادلاتی بینقارهیی (در پی طراحی بازار از سویگری کوهن، رییس بانک گلدمنساکس و مشاور اقتصادی پیشین ترامپ) رخ داد. البته اوپک پس از بحران مالی سال 2008 از نحوه رویکرد ژئوپلیتیک ایالات متحده نیز ضربه خورد.»
کوک که در نخستینبار مطرح شدن ورود نفت به بورس ایران به تهران سفر کرده و ایده طراحی ساز و کار این بورس را با مسوولان وقت در میان گذاشت، از آن دسته تحلیلگران دگراندیش در خصوص بازار نفت است که دیدگاههایش شباهتی به دیدگاههای اغلب تحلیلگران ندارد. او در خصوص رابطه میان قیمت نفت و نقش اوپک در بازار عنوان میکند: «در عرض دو سال، قیمت نفت حرکت بومرنگی را تجربه کرده و از 80 دلار به 147 دلار و از این قیمت به 35 دلار و حالا هم به 80 دلار در هر بشکه رسیده است. این تغییرات از تقاضای مالی برای نفت نشات میگیرد، در حالی که واقعیت عرضه و تقاضا تنها 3 درصد با هم متفاوت هستند. نقش اوپک به مرور کمرنگ شد تا اینکه حالا این سازمان به سیرک و منبع اخبار منفی تبدیل شده که والاستریت به آنها، از نوسانات بازار سودهای بزرگی به جیب بزند.»
این تحلیلگر حوزه انرژی که در موسسه امنیت و انرژی کالج دانشگاهی لندن مشغول به کار است، نقش عوامل بیرونی را نیز در تغییرات اخیر اوپک مهم دانسته و عنوان میکند: «به نظر من، فعالیتهایگری کوهن (نماینده والاستریت در دولت) و رکس تیلرسون (نماینده شرکتهای بزرگ نفتی داخلی) در دولت ترامپ بر کنترل فرایند قیمتگذاری در بازار نفت متمرکز بود. این استراتژی تفوق در زمینه انرژی در روز 29 ژوئن سال 2017 توسط شخص دونالد ترامپ اعلام و در تاریخ اول ماه ژوئیه همان سال به مرحله اجرا گذاشته شد.»
او اضافه میکند: «زمانی که اجرای این سیاست در سال 2018 به انجام رسید، کوهن و تیلرسون از دولت بیرون آمدند و از میانه آوریل سال 2018، ارزش دلار به صورت جداییناپذیری به ذخایر نفتی امریکا (و تحت عنوان استاندارد نفتی دلار) گره خورد.»
کوک اعتقاد دارد قوی شدن پیوند ارزش دلار و ذخایر نفتی امریکا بر ارزش پول ملی کشورهای در حال توسعه نیز اثر داشته است. او در این زمینه عنوان میکند: «نحوه کارایی بازار نفت ترکیب دو فاکتور کمبود دلار و پایه نفتی برای آن، دلیل سقوط ارزش ریال و دیگر ارزها در بسیاری از کشورهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور در برابر دلار بوده است.»
رییس اسبق بورس نفت لندن اما بر این باور است که همچنان در اوپک پتانسیل استفاده از قدرت گروهی وجود دارد. کریس کوک در این زمینه میگوید: «به عقیده من، اعضای اوپک هم باید گروه جدیدی در بازارجهانی نفت ایجاد کنند–چیزی مانند انجمن بینالمللی تجارت نفت–و دیگر کشورهای تولیدکننده را نیز به عنوان سهامدار بازار نوین نفت، به پیوستن به این گروه دعوت کنند.»
این محقق ارشد انرژی به نقش چین و موضع این کشور در قبال سازمان کشورهای صادرکننده نفت خام نیز پرداخته و میگوید: «افزایش 30 دلاری قیمت نفت برای چین که روزانه 8 میلیون بشکه نفت خام وارد میکند به معنای افزایش 7 میلیارد و 500 میلیون دلاری هزینه نفت است و به هیچوجه مایع رضایت پکن نخواهد بود. دقیقا این موضوع دلیل ایجاد شاخص قراردادهای نفتی شانگهای بود. چین در همین راستا، 700 میلیون بشکه به ذخایر نفتی خود اضافه کرده و از طرفی نیز مشغول رایزنی با هند و دیگر مصرفکنندگان نفت آسیا برای ایجاد «کلوب خریداران آسیایی نفت» است. هدف چین، گرفتن سکان بازار و قیمتگذاری از تولیدکنندگان است و من معتقدم که آنها کار را از همین حالا شروع کردهاند و پیشبینی کردهاند که قیمت نفت خام در چند ماه آتی بهشدت کاهش خواهد یافت. من فکر نمیکنم که چین از پرداخت 30 دلار بیشتر روی خرید 8 میلیون بشکه نفت روزانهاش خشنود شود.»
او در ادامه عنوان میکند: «از همین رو توصیه من به ایران این است که دیپلماسی سازنده انرژی را درون اوپک و با هدف ایجاد همکاری جهانی در مساله انرژی پیگیری کند. در چارچوب جدید همکاریهای جهانی نباید نفت به مانند یک کالا به فروش برسد؛ آنهم در بازاری که نوسان در ذات آن و در سیستم مالی معیوبی که دلار پایه آن است. در عوض، در ساختار جدید، باید نفت عرضه شده در برابر محصولات و کالاها معاوضه شود. چنین تغییری در ساختار بازار، جزئی از روند عمومی تبدیل بازار کالاهای سرمایهبر به بازار خدمات «هوشمند» و تبدیل نحوه تامین و تبادلات مالی از طریق تکنولوژی مالی (فینتک) است.»
او که از مدتها پیش بر لزوم ایجاد بازارهایی متفاوت برای فروش نفت تاکید کرده است، در تشریح مواضع خود میگوید: «کاربرد تکنولوژی مالی در بخش انرژی (البته اینجا منظورم بلاکچین و آن سکههای بیارزش نیست) به ایجاد انرژیکوین میانجامد؛ ابزار مالی که از اعتبار جهانی برخوردار بوده و میتواند برای پرداخت در برابر سرمایش، گرمایش، نیرو، حملونقل، پهنای باند و دیگر حاملهای انرژی، بهخصوص آب، مورد استفاده قرار گیرد.»
پایهگذار بورس نفت ایران که در سالهای گذشته نیز چندین سفر به تهران داشته در نهایت در خصوص نحوه کارایی بازار نفت وضعیت اوپک و افق پیش روی آن میگوید: «در کل میتوان گفت که که اوپک مدتهاست راه خود را گم کرده است اما حالا این شانس را دارد با تاسیس بازار جهانیای که در آن به انرژی بهمثابه خدمت نگریسته شود، موقعیت خود را باز یابد.»
اما و اگرهای عرضه نفت خام در بورس
بعد از اینکه معاون رئیس جمهوری اعلام کرد که نفت خام قرار است در بورس عرضه شود مسئولان بورسی میگویند ساز و کار عرضه نفت خام در بورس فراهم است اما تردید هایی هم در این مورد وجود دارد.
به گزارش میز نفت ، چندی پیش اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری درباره نحوه فروش نفت ایران در دوران تحریم گفت که "نفت خام ایران در بورس داخلی عرضه خواهد شد تا بخش خصوصی، شفاف نفت بخرد و صادر کند. برنامه ما این است که در کاهش فروش نفت خود، حتما کاری کنیم که آمریکاییها را به شکست بکشانیم. این در دولت و وزارت نفت برنامه ریزی شده است و مطمئنیم که نفت را در حد نیاز خواهیم فروخت. "
بعد نحوه کارایی بازار نفت از این اظهارات جهانگیری، سید علی حسینی - مدیرعامل بورس انرژی - گفت: تا به حال نفت خام در بورس انرژی عرضه نشده فقط در مقطعی در سال ۱۳۹۳ در حجم های بسیار کم برای پالایشگاه های کوچک داخل کشور که عددش بسیار کم بود صورت گرفته بود.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه در بورس انرژی عرضه میعانات گازی را همزمان شروع کردیم و این محصول برای مصرف پالایشگاههای کوچک داخلی مناسب تر بود آنها خوراکشان را از این میعانات تامین کردند. پیش بینی میکنم عرضه نفت خام در بورس در ابتدا با حجم های محدود شروع شده و بعد از تجربه ساز و کارهای مختلف خریدار و فروشنده نیز وارد بازار می شوند.
حسینی گفت: فروش نفت خام در انحصار شرکت ملی نفت است و تمام خریداران حقوقی که تائیدیه های اول خود را از شرکت ملی نفت دریافت کنند و کد معاملاتی بگیرند می توانند وارد معاملات نفت خام شوند.
در این مورد - رئیس سازمان بورس - نیز به تازگی گفته که عرضه نفت کوره و سایر فراوردههای نفتی در بورس انرژی از مدتها پیش در حال انجام بوده، بنابراین فروش نفت خام در بورس انرژی نیز امکان پذیر است.
شاپور محمدی همچنین اظهار کرده که همانند قراردادها و معاملات آتی سکه، امکان انجام معاملات آتی (غیرنقدی) نفت خام در بورس انرژی نیز فراهم است. تاکنون با بانک مرکزی و وزارت خانه های نفت و وزارت امور اقتصادی و دارایی مذاکره و مکاتبه هایی را در این باره انجام دادهایم.
علی کاردر - مدیرعامل شرکت ملی نفت - نیز درباره عرضه نفت خام در بورس، گفته که اجرای این طرح را با عرضه میعانات گازی که مشابه نفت خام است، آغاز خواهیم کرد. اما مسایلی وجود دارد که باید رفع شود، از جمله بر اساس قانون، پول حاصل از فروش این اقلام باید به حساب بانک مرکزی واریز شود. بانک مرکزی اعلام کرده است که شرکت سپرده گذاری مرکزی بورس را قبول ندارد، زیرا نمی شود به نهادی که غیردولتی و خصوصی است، پول واریز کنیم. البته شرکت ملی نفت، بانک مرکزی و سازمان بورس در حال بررسی این موضوع و رفع موانع هستند.
اما با تمام این اظهارات هنوز در عرضه نفت خام در بورس تردید ها و موانعی وجود دارد ولی ظاهرا تلاش ها به سمتی است که نفت خام در بورس انرژی عرضه شود.
دیدگاه شما