تعریف ارزمجازی

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال (به انگلیسی: Digital currency) ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می شوند و مبنای آن ها صفر و یک است. همانطور که از واژه آن نیز برمی آید، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطه های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح می شود. ارز دیجیتال ویژگی هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما معمولاً تراکنش های انتقال سرمایه ارزهای دیجیتالی به صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارزهای مجازی و رمزارزها (به انگلیسی: cryptocurrency) هر دو از نمونه های ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست. پول های دیجیتال مانند پول های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می گیرند اما می توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند. مثلاً می توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکهٔ اجتماعی داشت. پول های دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان «پول های غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته می شوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد.
پول الکترونیکی
رمزارز
بیت کوین
لایت کوین
بیت کوین اولین پول دیجیتال، یک سیستم پرداخت جدید و یک نوع پول کاملاً دیجیتال را به وجود آورده است. این اولین شبکه پرداخت نقطه به نقطه غیر متمرکزی هست که توسط کاربرانش بدون هیچگونه واسطه ای، قدرت یافته است.
ارز دیجیتال به عنوان یک واحد پولی یا واسطه تبادل (جدا از واسطه های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه) برپایهٔ اینترنت تعریف می شود که ویژگی هایی مشابه با پول فیزیکی را داراست، اما تراکنش های انتقال سرمایه را به صورت آنی تعریف ارزمجازی و بدون مرز بین افراد انجام می دهد. پول های مجازی و ارز رمزی هر دو از نمونه های پول های دیجیتال هستند اما برعکس این عبارت صحیح نیست. در واقع نمی توان پول دیجیتال را به این دو گروه محدود کرد.
ریشه های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی کش در اواخر دهه 90 توسط دیوید چاوم برمی گردد. دیجی کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک ها فراهم می کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود.

پول الکترونیکی چیست ؟

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پول واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.

نشر گسترده پول الکترونیکی آثار تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل توجهی دارد. مهم‌ترین اثر گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر عرضه پول، سیاست‌های پولی و بانک مرکزی اختصاص دارد و در ادامه با توسعه بازارهای پول، سرمایه، کار و کالا ایجاد نسل‌های جدید اقتصادی را هدف‌گذاری کرده است.
با توجه به قابلیت پول الکترونیکی برای جایگزینی به جای اسکناس و مسکوک، این امکان وجود دارد که پول الکترونیکی به تدریج جایگزین پول بانک مرکزی شود و بدین ترتیب موقعیت انحصاری بانک مرکزی در زمینه‌های سیاست‌گذاری پولی، نظارت بانکی، نظارت بر نظام پرداخت‌ها، ثبات نظام مالی و به ویژه استقلال آن با خطر مواجه شود.
نتایج ارزیابی آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد ایران نشان می‌دهد نشر گسترده پول الکترونیکی اثر ناچیزی بر حجم پول، قدرت کنترلی بانک مرکزی و سیاست‌های پول به همراه خواهد داشت.
البته واکنش‌های بانک مرکزی در قبال نشر پول الکترونیکی، نقش بسیار مهمی در چگونگی تاثیرگذاری گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد دارد. اگرچه تا کنون اقتصاددانان تعریف جامع و مانعی از پول، که بتواند همه ویژگی‌ها و وظایف پول را پوشش دهد، ارائه نکرده‌اند، اما می‌توان با کمی اغماض پول را به عنوان وسیله‌ای برای داد و ستد که مورد قبول عموم افراد جامعه باشد، تعریف کرد.
پول در زندگی اقتصادی بشر از چنان اهمیتی برخوردار است که برخی از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین اختراعات بشر یاد کرده و تاریخ اقتصادی را با توجه به اهمیت نقش پول به سه دوره تقسیم می‌کنند:

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات و گسترش استفاده از پول الکترونیکی از اواسط دهه 1990، شاید بتوان دوره کنونی را نیز دوره اقتصاد اینترنتی نامید.
گسترش فزاینده استفاده از پول الکترونیکی، پیامدهای تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل ملاحظه‌ای به همراه دارد.
از نظر اقتصادی مهم‌ترین آثار گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر روی عرضه پول، سیاست‌های پولی و بانک مرکزی ایجاد می‌شود.
آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر سیاست‌های پولی از آن جهت که می‌تواند کارآیی یکی از ابزارهای سیاست‌گذاری کلان اقتصادی دولت برای دستیابی به اهداف اقتصادی خود، به خصوص تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها را کاهش دهد، بسیار حائز اهمیت است.

پول الکترونیکی و ویژگی‌های آن

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پولی واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.
پول الکترونیکی نوعی ابزار مالی الکترونیکی است که حداقل از عهده انجام همه وظایف پول برمی‌آید بنابراین پول الکترونیکی می‌تواند جانشین بسیار نزدیکی برای پول بانک مرکزی باشد.
ارزش پولی ذخیره شده بر روی وسیله الکترونیکی با اجازه مصرف کننده درگیر معاملات پرداختی، می‌تواند به وسیله الکترونیکی دیگری انتقال یابد.
این روش با سیستم‌های پرداخت الکترونیکی مرسوم، نظیر کارت‌های پرداخت و اعتباری و نقل و انتقالات کابلی که هر کدام معمولا نیازمند اخذ مجوز مستمر بوده و ممکن است در هر معامله متضمن بدهکار کردن و بستانکار کردن حساب‌های بانکی باشند، متفاوت است.
این گزارش به نقل از بانک توسعه صادرات ایران حاکی است، بر خلاف پول بانک مرکزی که پول بیرونی است، پول الکترونیکی همانند یک سپرده دیداری یا چک مسافرتی پول درونی می‌باشد.
پول درونی طلب قانونی دارنده آن از ناشر آن می‌باشد در حالی که پول بیرونی متضمن چنین طلبی نیست، به عبارت دیگر موجودی پول الکترونیکی، یک طلب جاری بر عهده ناشر آن است که با هیچ حساب خاصی ارتباط ندارد.

ویژگی‌های پول الکترونیکی

اگر چه درفرایند توسعه پول الکترونیکی، انواع بسیار متفاوتی از فرآورده‌های پول الکترونیکی با ویژگی‌های مختلف عرضه شده است اما در طراحی همه آنها سعی شده حداقل همه ویژگی‌های پول بانک مرکزی لحاظ شود.
به طور کلی فرآورده‌های پول الکترونیکی را از نظر فنی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، برای تسهیل پرداخت‌های با ارزش کوچک در معاملات خرد رو در رو طراحی شده‌اند، بنابراین انتظار می‌رود که فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، استفاده از پول بانک مرکزی و نیز در حد کمتر استفاده از کارت‌های اعتباری و پرداخت را برای پرداخت‌های مستقیم، کاهش دهد. همچنین به احتمال زیاد استفاده از چک،‌ کارت‌های پرداخت و کارت‌های اعتباری در پرداخت‌های غیرمستقیم، یعنی پرداخت‌های به هنگام را نیز کاهش خواهد داد.
فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر نرم‌افزار رایانه‌ای نیز از طریق کاهش هزینه‌های مبادلاتی با تسهیل نقل و انتقال پول میان انواع مختلف حساب‌ها، بانک‌ها و کشورها و نیز سرریز‌های یادگیری، تقاضای سپرده‌های دیداری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن را کاهش خواهد داد.
سرریزهای یادگیری به مهارتی که افراد در طی زمان ضمن استفاده از نرم‌افزارهای مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی خود کسب می‌کنند، مربوط می‌شود.
مهمترین ویژگی پول الکترونیکی یعنی فراملیتی یا بی‌مرز بودن آن نقش مهمی در اثرگذاری بر سایر متغیرهای اقتصادی ایفا می‌کند.
اگر چه این ویژگی ازنظر دولت‌ها منشا برخی تبعات منفی نشر گسترده پول الکترونیک تلقی می‌شود اما به ارتقای سطح کارایی مبادلات بین‌المللی نیز کمک قابل ملاحظه‌ای می‌کند.
طبیعتا با استفاده از پول الکترونیکی، هزینه نقل و انتقال بین‌المللی وجوه، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
البته با افزایش بی‌سابقه کارایی پرداخت‌های بین‌المللی، ممکن است بی‌ثباتی نظام پولی جهانی افزایش یابد و به بروز کشمکش بین ناشران و استفاده کنندگان پول الکترونیکی از یک سو و بانک‌های مرکزی کشورها از سوی دیگر منجر شود.
ویژگی دیگر پول الکترونیکی، پول قانونی یا پول رایج نبودن آن است که این امر درمراحل اولیه نشر، مقبولیت عمومی آن را کاهش می‌دهد.
علاوه براین پول الکترونیکی برخلاف اسکناس و مسکوک و دیگر وسایل مبادله امروزی ، مستلزم حضور فیزیکی پرداخت‌کننده و دریافت کننده وجه برای قطعیت پرداخت نیست، زیرا موجودی پول الکترونیکی می‌تواند از طریق شبکه‌های رایانه‌ای به صورت به هنگام انتقال یابد.

پیامدهای اقتصادی گسترش استفاده از پول الکترونیکی‌

نشر گسترده پول الکترونیکی با توجه به ویژگی‌‌های خاص آن، به طور گسترده سایر بازارها و متغیرهای اقتصادی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
افزایش کارایی مبادلات یکی از مهم‌ترین پیامدهای مثبت گسترش استفاده از پول الکترونیکی، افزایش کارایی مبادلات است.
از آنجا که هزینه نقل وانتقال پول الکترونیکی از طریق اینترنت نسبت به سیستم بانکداری سنتی ارزانتر است،‌ پول الکترونیکی مبادلات را ارزان تر خواهد کرد.
برای انتقال پول به روش سنتی، بانک‌های مرسوم، شعب، کارمندان، دستگاه‌های تحویلدار خودکار و سیستم‌های مبادله الکترونیکی مخصوص بسیاری را نگهداری می‌کنند که هزینه‌های سربار همه این تشریفات اداری، بخشی از کارمزد نقل وانتقال پول و پرداخت‌های کارت اعتباری را تشکیل می‌دهد.
در حالی که هزینه نقل و انتقال پول الکترونیکی به دلیل استفاده از شبکه اینترنت موجود و رایانه‌های شخصی استفاده‌ کنندگان، بسیار کمتر و شاید نزدیک به صفر است.
اینترنت هیچ مرز سیاسی نمی‌شناسد و پول الکترونیکی نیز بدون مرز است.
بنابراین هزینه تعریف ارزمجازی انتقال پول الکترونیکی در داخل یک کشور با هزینه انتقال آن بین کشورهای مختلف برابر است در نتیجه هزینه بسیار زیاد کنونی‌ نقل و انتقال بین‌المللی پول نسبت به نقل و انتقال آن در داخل یک کشور معین، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
وجوه پول الکترونیکی به طور بالقوه می‌تواند به وسیله هر شخصی که به اینترنت و یک بانک اینترنتی دسترسی دارد مورد استفاده قرار گیرد.
به علاوه در حالی‌ که پرداخت‌های کارت اعتباری به فروشگاه‌های مجاز محدود است، پول الکترونیکی پرداخت‌های شخص به شخص را نیز امکان پذیر می‌سازد.
پیدایش پول الکترونیکی نوعی انقلاب پولی در اقتصاد امروزی و نسل‌های برتر اقتصاد پولی محسوب می‌شود و با تکمیل فرایند اعتماد سازی ارکان اقتصادی خرد و کلان به استفاده از این پول، دامنه تحولات آن بیشتر خواهد شد.
یکی از وظایف نخبگان علمی و اقتصادی کشور تبیین فرصت‌ها، مزیت‌ها و تهدیدهای پول الکترونیکی به ویژه در بازارهای مالی و واسطه‌گری است.
اساس نظریه واسطه گری مالی بر مفهوم بازار کامل کلاسیک‌ها مبتنی است طبق این نظریه، واسطه‌گری مالی برای برطرف کردن اصطکاک‌ها و نقایص نظام بازار از جمله هزینه مبادله و اطلاعات‌ نا متقارن بین سرمایه‌گذاران و وام دهندگان، به وجود آمده است.
از آنجا که این نظریه دیدگاه انفعالی نسبت به واسطه‌گری داشته و توضیح مناسبی برای برخی واقعیت‌های صنعت مالی به خصوص رشد شتابان و فوق‌العاده نوآوری‌های دهه‌های اخیر، ارائه نمی‌کند برخی از صاحب نظران نظیر مرتون و بودی در صدد تکمیل این نظریه برآمده‌اند.
به عقیده آنها وظایف اقتصادی واسطه‌گری مالی در طی زمان نسبتا ثابت بوده و ساختار نهادی بازار مالی برای انجام این وظایف تکامل یافته‌اند.
تعامل بین واسطه‌های مالی و بازار، ضمن تقویت و بهبود عملکرد وظایف آنها، نظام مالی را به سمت هدف ایده‌آل کارایی کامل سوق می‌دهد علاوه بر این نقش واسطه‌گری مالی در مدیریت ریسک و کاهش دادن هزینه‌های مشارکت برای افراد نیز، حائز اهمیت است.
بنابراین با پیدایش پول الکترونیکی و گسترش روز افزون بانکداری الکترونیک، تغییری در نقش سنتی بانک‌ها تجهیز و تخصیص منابع در نظام مالی رخ نخواهد داد.
به عبارت دیگر در این دوره نیز واسطه‌گری مالی یک ضرورت گریز ناپذیر است و بانک‌ها همچنان به عنوان واسطه بین وام دهندگان و وام گیرندگان فعالیت خواهند کرد اما ساختار نهادی بازار مالی در جهت بهبود کارکرد کل بازار و در نتیجه ارتقای سطح کارایی تغییر خواهد کرد.
از جمله تغییرات نهادی صنعت مالی که به واسطه رشد خیره کننده اینترنت اتفاق افتاده و به طور فزاینده در حال گسترش است، رواج بانکداری الکترونیکی و در نتیجه پیدایش بانک‌های مجازی یا اینترنتی است.
مهم‌ترین ویژگی این نوع بانک‌ها این است که در رابطه بین بانک و مشتری، موقعیت فیزیکی بانک یا مشتری نقشی ندارد.
وابستگی نداشتن به موقعیت فیزیکی، علاوه بر اینکه زمینه رقابت بین بانک‌ها را تغییر داده و نقش فاصله مکانی از بانک را در هزینه نهایی ارائه خدمات بانکی به مشتری از بین می‌برد دو پیامد عمده دارد اول این‌که امکان مبادله خدمات مالی در بازارهای خرد کشورهای مختلف را فراهم می‌سازد، دوم این‌که بانک‌های مجازی می‌توانند موقعیت فیزیکی خودشان را بدون این‌که تغییری در ارتباط خود با مشتریانشان ایجاد کنند، تغییر دهند.
بنابراین بانک‌های مجازی در مقایسه با بانک‌های سنتی انعطا‌ف‌پذیرترند و نسبت به تغییر شرایط اقتصادی یا مقررات قانونی، به سرعت واکنش نشان می‌دهند و می‌توانند از کشوری به کشور دیگر نقل مکان کنند.

آثار کلان اقتصادی

پول الکترونیکی نماینده پول در جهان واقعی است و بر حسب همان پول‌های سخت موجود انتشار یافته پول الکترونیکی دلار، پول الکترونیکی ین و دیگر پول‌ها می‌توانند با پول سخت معادل خود در هر زمان مبادله شود بنابراین پول الکترونیکی به مفهومی که دلار، مارک یا ین جدید هستند، پول جدیدی نیست.
پول الکترونیکی، پولی است که توسط بانک‌ها با استفاده از پول واقعی به عنوان پایه، ایجاد می‌شود و قابلیت تبدیل آن به پول واقعی، تضمین شده است.

بازار ارز

پول الکترونیکی می‌تواند عامل بالقوه افزایش بی‌ثباتی در بازارهای ارز باشد از آنجا که پول الکترونیکی، نماینده پول واقعی است، می‌باید یک نرخ ارز و یک بازار ارز در فضای رایانه‌ای وجود داشته باشد البته نرخ‌های ارز فضای رایانه‌ای و جهان واقعی، می‌باید برابر باشند در غیر این‌صورت معاملات اربیتراژ خرید و فروش ارز، بلافاصله نرخ‌های ارز واقعی و مجازی را برابر خواهد کرد.
با وجود این تفاوت‌هایی بین بازارهای ارز واقعی و مجازی وجود خواهد داشت:
کارمزد تسعیر پول الکترونیکی برحسب یک ارز با پول الکترونیکی برحسب ارز دیگر نسبت به کارمزد تسعیر پول واقعی، کمتر خواهد بود.
از آنجا که در دنیای مجازی مصرف‌کنندگان می‌توانند بر روی دیسک سخت رایانه خود پول الکترونیکی چند کشور مختلف را نگهداری کنند، اگر ارزش یک ارز در بازار کاهش یابد، مصرف‌کنندگان به احتمال زیاد به تسعیر شکل پول الکترونیکی آن ارز با شکل پول الکترونیکی ارز دیگری که با ارزش‌تر و با ثبات‌تر باشد، تمایل خواهند داشت از این‌ رو انگیزه سفته‌بازی در بازار الکترونیکی ارز بیشتر از جهان واقعی خواهد بود.
این موضوع از آن جهت که می‌تواند عامل بی‌ثباتی نرخ‌های ارز شود، حائز اهمیت است در واقع فعالیت‌های سفته‌بازی می‌تواند کاهش ارز اولیه هر ارز معینی را شتاب بخشد و نوسانات معمول در بازار ارز را افزایش دهد و آثار حبابی نوسان کاذب می‌تواند اتفاق بیافتد.
البته اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار از یکدیگر مستقل باشد، افزایش تعداد شرکت‌کنندگان ممکن است به تثبیت بازار کمک کند، اما اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار به یکدیگر وابسته باشد، احتمال وقوع آثار حباب گونه در بازار افزایش خواهد یافت.
بنابراین از آنجا که نرخ ارز پول الکترونیکی با جهان واقعی پیوند خورده است، شرکت گسترده افراد در فعالیت‌های سفته‌بازی ممکن است، بی‌ثباتی نرخ ارز را در پی داشته باشد.

بازارهای مالی‌

پول الکترونیکی نماینده پول واقعی است که توسط موسسات بانکی و غیره در ازای دریافت اسکناس و مسکوک انتشار یافته و تبدیل آن به اسکناس و مسکوک بنا به درخواست مشتریان تضمین شده است با وجود این، امکان دارد که ناشران پول الکترونیکی نتوانند به خوبی از عهده تعهد قابلیت تبدیل‌پذیری آن به اسکناس و مسکوک، برآیند.
بدیهی است اگر بانکی به اندازه پول واقعی دریافتی از مشتریان خود اقدام به انتشار پول الکترونیکی کند و از محل منابع حاصل از تبدیل پول واقعی به پول الکترونیکی وام ندهد می‌تواند همه تقاضای مشتریان خود برای اسکناس و مسکوک را پاسخ دهد.
در این حالت ورشکستگی بانک‌ها غیر متحمل خواهد بود اما از آنجا که همانند شیوه‌های مرسوم بانکداری، بانک‌ها فراتر از سپرده‌های پول نقد خودشان به اعطای وام به صورت پول الکترونیکی، خواهند پرداخت، اگر مشتریان بانک همگی به طور همزمان برای تبدیل موجودی پول الکترونیکی خود مراجعه کنند، بانک توانایی پاسخگویی به مشتریان را نداشته و در نتیجه ورشکسته خواهد شد که این امر می‌تواند به بروز بحران در بازارهای مالی منجر شود.

ارز متمرکز و غیرمتمرکز چیست؛ با مزایا و معایب آن‌ها آشنا شوید

پول نوعی ارز است که مردم برای خرید کالا و خدمات از آن استفاده می‌کنند. پول همچنین به عنوان راهی برای سنجش ارزش کالاها و خدمات استفاده می‌شود. با ظهور ارزهای دیجیتال، پول مفهوم رایج خود را از دست داده است و دیگر تعریف ارزمجازی مثل سابق در انحصار یک سازمان یا شبکه نیست. پدید آمدن ارزهای غیرمتمرکز دنیای جدیدی را در حوزه اقتصادی گشوده است. برای آشنایی با مزایا و معایب ارز متمرکز و غیرمتمرکز، در این مقاله با میهن بلاکچین همراه باشید.

آشنایی با ارز غیرمتمرکز

ارز غیرمتمرکز شکلی از ارز دیجیتال یا مجازی است که هیچ مرجع صادرکننده مرکزی ندارد و معمولا تراکنش‌های آن از فناوری همتا به همتا استفاده می‌کند. ارزهای غیرمتمرکز معمولا بر اساس تکنولوژی بلاک چین ساخته می‌شوند که به آنها ویژگی‌های مشابه پول نقد فیزیکی مانند ناشناس بودن و هزینه‌های پایین تراکنش را می‌دهد.

آشنایی با ارز متمرکز

ارزهای متمرکز آن دسته از ارزهایی هستند که توسط یک مقام مرکزی کنترل می‌شوند. این بدان معناست که ارز غیرمتمرکز نیست و هیچ کالای فیزیکی پشتوانه آن نیست. ارز متمرکز ارزش ذاتی ندارد و ارزش آن از اعتماد به صادرکننده آن ارز ناشی می‌شود. ارزهایی مانند دلار آمریکا، یورو، دلار کانادا، ین ژاپن و فرانک سوئیس نمونه‌هایی از ارزهای متمرکز هستند.

استفاده از ارزهای متمرکز مزایای زیادی دارد از جمله:

• هزینه تراکنش کمتر بیشتر
• قیمت با ثبات‌تر

مزایا و معایب ارز متمرکز و غیرمتمرکز

ارز متمرکز توسط یک نهاد واحد کنترل می‌شود حال آنکه ارز غیرمتمرکز اینگونه نیست. هر کسی می‌تواند ارز غیرمتمرکز ایجاد کند و هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمی‌کند. ارزهای متمرکز پایدارتر هستند، زیرا ارزش ثابتی دارند و می‌توانند به عنوان ذخیره ارزش استفاده شوند. اما ارزهای متمرکز بیشتر در معرض کلاهبرداری، هک و دخالت دولتی نیز هستند.

ارزهای غیرمتمرکز به دلیل ارزش متغیرشان از ثبات کمتری برخوردار هستند، اما نمی‌توان آنها را مانند ارزهای متمرکز دستکاری یا هک کرد. همچنین ارزهای غیرمتمرکز ناشناس بودن را برای کاربر فراهم می‌کنند، در صورتی که ارزهای متمرکز چنین امتیازی ارائه نمی‌کنند. ارز متمرکز بیشتر توسط بانک مرکزی کنترل می‌شود و می‌توان از آن به عنوان وسیله مبادله استفاده کرد. ارزهای غیرمتمرکز (ارز دیجیتال) توسط هیچ نهاد واحدی مانند بانک مرکزی، سایر دولت‌ها و غیره کنترل نمی‌شوند.

پول متمرکز در برابر پول غیرمتمرکز

پول غیرمتمرکز، ارز دیجیتالی است که توسط هیچ دولت مرکزی یا بانکی کنترل نمی‌شود و حریم خصوصی و ناشناس بودن را به کاربران ارائه می‌دهد. پول متمرکز برعکس پول غیرمتمرکز است و توسط یک دولت مرکزی یا بانک کنترل می‌شود.

مزایا

• پول غیرمتمرکز، ناشناس بودن، حریم خصوصی و کنترل را ارائه می‌دهد.
• پول متمرکز کارمزد تراکنش کمتر و تراکنش‌های سریع‌تری دارد.
• پول متمرکز را می‌توان به راحتی در فعالیت‌های غیرقانونی تنظیم و نظارت کرد.
• پول متمرکز می‌تواند به کاهش تورم در برخی کشورها کمک کند.

معایب

• ارزهای غیرمتمرکز نسبت به ارزهای متمرکز از ثبات کمتری برخوردارند، زیرا برای تعیین ارزش خود به بازار وابسته هستند.
• غیرمتمرکز بودن در ارزهای غیرمتمرکز به این معنی است که خطرات بیشتری در مورد هک و سرقت وجود دارد.
• متمرکز بودن در ارزهای متمرکز به این معنی است که دولت‌ها و مقامات پولی به احتمال زیاد قادر به تنظیم آنها و جلوگیری یا جبران زیان‌های مالی هستند.

از دیگر مزایای ارز متمرکز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ثبات بیشتری دارد. زیرا عرضه آن محدود است. خطر هک شدن یا از دست دادن ارزش به دلیل سرقت وجود ندارد. زیرا ارزهای غیرمتمرکز امنیت کمتری نسبت به ارزهای متمرکز دارند.
• تنظیم و جلوگیری از ضررهای مالی برای مقامات دولتی یا پولی ساده‌تر است. چرا که یکی از مزایای ارز متمرکز این است که ثبات بیشتری دارد. زیرا عرضه آن محدود است. از آنجایی که این ارز متمرکز است، خطرات کمتری از نظر هک یا حتی از دست دادن ارزش ناشی از سرقت وجود دارد. تنظیم ارزهای متمرکز توسط دولت‌ها نیز آسان‌تر است و همین باعث می‌شود که ریسک کمتری داشته باشند.

آیا آینده ارزهای دیجیتال روشن است؟

مدتی است که ارز دیجیتال رواج یافته است، اما اخیرا محبوبیت آن افزایش پیدا کرده است. به نظر می‌رسد آینده ارزهای دیجیتال روشن باشد. زیرا افراد بیشتری شروع به سرمایه‌گذاری روی آنها می‌کنند. دلیلش آن است که بیت کوین به نامی آشنا بین مردم تبدیل شده است.

برخی از دلایل افزایش علاقه روزافزون ناگهانی به ارزهای دیجیتال عبارتند از:

به طور پیوسته در حال افزایش است و در نوامبر ۲۰۲۱ به بالاترین حد خود یعنی ۶۶,۰۴۴.۷۷ دلار آمریکا رسیده است.

• بیت کوین از نظر برخی سرمایه‌گذاران، دارایی امن تلقی می‌شود. زیرا هرگز تحت تأثیر بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ قرار نگرفت.

• خرید بیت کوین از طریق صرافی‌هایی مانند Coinbase یا Gemini آسان است.

• برخی از کشورها مانند ژاپن، آلمان و فرانسه بیت کوین را به عنوان روش پرداخت قانونی به رسمیت شناخته‌اند. انتظار می‌رود این امر تقاضا برای ارزهای دیجیتال را افزایش دهد.

• مردم به لطف اینترنت از نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال بیشتر آگاه می‌شوند.

• ارز دیجیتال به مردم این امکان را می‌دهد که بانک خودشان باشند. تنها چیزی که نیاز دارند، اتصال به اینترنت برای خرید و فروش آنلاین کوین‌های خود در هر زمان دلخواه است. این فرایند به افراد فرصت می‌دهد تا در عین حالی که دارند کاری را که دوست دارند انجام می‌دهند، درآمد منفعلانه داشته باشند.

• ارز دیجیتال را می‌توان در بسیاری از صنایع مانند تجارت، قمار، سرمایه گذاری، تولید و غیره استفاده کرد. این فرصت‌ها بی‌پایان هستند. حتی دولت‌ها هم وارد این عرصه شده‌اند، زیرا ارزهای دیجیتال می‌توانند امنیت تراکنش‌های مالی را با کارایی و شفافیت بیشتری تضمین کنند.

جمع‌بندی

در این مقاله درباره مزایا و معایب ارز متمرکز و غیرمتمرکز بحث کردیم. ارز متمرکز ثبات بیشتری دارد و چون تحت کنترل یک نهاد مرکزی است، ریسک سرقت و هک آن کمتر است. اما ارز غیرمتمرکز ناشناسی و حریم خصوصی کاربر را تضمین می‌کند، ولی ثبات ارزشی کمتری دارد. از طرفی کاربردهای ارزهای غیرمتمرکز در حال گسترش است و طی سال‌های اخیر به خیل علاقمندان کریپتو افزوده شده است.

شما کدام را انتخاب می‌کنید؛ ارز متمرکز یا غیرمتمرکز؟ دلیل این انتخاب چیست؟ آیا می‌توان ارزهای متمرکز و غیرمتمرکز را در برابر یکدیگر قرار داد؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

رمزارزش چیست؟

امروزه که دنیا به سمت اقتصاد دیجیتال در حرکت است، واژه‌هایی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی، رمزارز، کریپتوکارنسی و یا ارز رمزنگاری شده زیاد شنیده می‌شود. رمزارزها به واسطه تحولی که ایجاد خواهند کرد، به یکی از چالش برانگیزترین مباحث ماه‌های اخیر تبدیل شده‌اند و کمتر کشوری است که نهادهای سیاست‌گذارش درگیر این موضوع نشده باشند.

این‌روزها صحبت از کلمه جدیدی به نام کریپتو اَسِت، رمزدارایی یا دارایی کریپتو به میان آمده است،که در این مطلب برای این مفهوم از واژه رمزارزش استفاده خواهد شد.

رمزارزش از دو کلمه ارزش و رمزنگاری تشکیل شده است و عبارت است از دارایی و ارزش دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری تحول‌آفرین بلاکچین. به دلیل جدید بودن این مفهوم، تعاریف مختلفی از آن ارائه شده و اجماعی بر روی یک تعریف وجود ندارد، این تعاریف در جدول یک آورده شده است.

جدول ۱. تعاریف رمزارزش در منابع مختلف

با جمع‌بندی تمامی موارد رمزارزش بازنمایی دیجیتال از ارزش دارایی‌ها دانست که از تکنیک رمزنگاری شده، شبکه همتا به همتا و دفتر کل توزیع شده برای ایجاد حساب‌های جدید، تایید معاملات و برقراری امنیت، بدون دخالت واسطه‌ها، استفاده می‌کند.

تفاوت رمزارزش با رمزارز

رمزارزش یک اصطلاح چتری است که می‌توانیم آن را بازنمایی دیجیتال ارزش دارایی­‌ها تعریف کنیم. رمزارزش برخلاف رمزارزهای بی­‌پشتوانه مانند بیت­کوین، پشتوانه دارد، به عنوان مثال برای رمزارزش با پشتوانه طلا؛ اگر یک توکن با ارزش معادل یک صدم گرم طلا صادر شود ما به ازای آن، باید به همان میزان طلا ذخیره شود. نکته لازم به ذکر اینکه توکن­‌ها توسط یک نهاد مرکزی تولید نمی­‌شوند.

مزایا و کاربردهای رمزارزش

رمزارزش از بلاکچین استفاده می­‌کند و بلاکچین‌ مانند تمامی فناوری­‌های تحول آفرین دیگر، به­‌دنبال ایجاد تغییرات بنیادین در کسب­‌و­کارهاست.

رمزارزش با توجه به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد و ماهیت تحولی‌اش می‌تواند در بهبود مسائل مختلف نقش‌آفرینی نماید. در ادامه منافع حاصل از توسعه رمزارز در کشور بررسی می‌شود.

جدول ۲. منافع ناشی از رمزارزش‌ها برای حل مسائل کشور

با افزایش لحظه‌­ای و غیرقابل پیش­‌بینی قیمت دلار در سال اخیر، افراد دارایی­‌های خود را با دلار مقایسه می­‌کنند و دغدغه از دست دادن ارزش دارایی­‌های خود را دارند، به همین دلیل به خرید طلا و دلار روی می­‌آورند. رمزارزش با توکنایز کردن دارایی‌­ها و تبدیل آن به واحدهای کوچک، به افراد با هر توان مالی اجازه خرید طلا و ملک را می­‌دهد. رمزارزش دارایی­‌های فریز شده مانند طلا و ملک را به چرخه اقتصاد وارد کرده و آن‌­ها را فعال می‌­کند و به دلیل اجرا شدن در بستر بلاکچین مشکل دوباره خرج شدن را حل کرده ­است، یعنی یک فرد نمی‌­تواند ۲۰ سانتی‌متر مربع از ملک خود را به دو نفر بفروشد.

در حال حاضر افراد جهت گرفتن وام و خریدهای قسطی با مشکل اعتبارسنجی رو به‌­رو هستند، در صورتی‌که دارایی‌­های فریز شده­‌ای مانند طلا و ملک دارند که می‌­توانند از طریق فعال­‌سازی این دارایی­‌ها، با پشتوانه کردن آن‌­ها، بدون نیاز به ضامن و سفته، از آن به عنوان وثیقه استفاده کنند.

ساماندهی استخراج رمزارزش‌ها می‌تواند یک منبع درآمدی غیرقابل تحریم برای کشور به همراه داشته باشد. از آنجا که رمزارزش‌ها متمرکز نیستند و به یک کشور خاص تعلق ندارند، هیچ نهادی و کشوری نمی‌تواند جلوی تبادلات آن‌ها را بگیرد. بنابراین کشور در شرایط اقتصادی خاص و با وجود تحریم‌ها برای دریافت پول و نقدینگی که در خارج از کشور دارد دچار مشکل نخواهد شد و هزینه‌های بسیار کمتری را از طریق حذف واسطه‌ها پرداخت خواهد کرد.

یکی از راه‌‌های عبور از اقتصاد نفتی، افزایش درآمدهای مالیاتی می‌باشد. بنابراین با ساماندهی استخراج رمزارزش‌ها و اعمال قانون و مقررات مالیاتی بر آن‌ها، علاوه بر دستیابی به درآمد می‌توان شفافیت در این زمینه (تبادل رمزارزش‌ها و عدم سواستفاده از آن‌ها) را نیز افزایش داد.

• ایجاد قابلیت ارسال پول و دارایی از هر مکان و به هر میزان

با توجه به وضع موجود ایران و عدم برقراری ارتباط با سایر کشورها، استفاده از رمزارزش‌ها، ارسال پول و دارایی از یک نقطه کره زمین به نقطه دیگر آن را بسیار سریع و با کمترین کارمزد ممکن ساخته است. از آنجا که ناشناس بودن از مهمترین ویژگی‌های ارائه رمزارزش‌ها در بستر بلاکچین است، بنابراین اگر اموال به رمزارزش تبدیل شوند، امکان دخالت و مصادره آن‌ها توسط دولت‌ها عملاً امکان‌پذیر نمی‌باشد.

فناوری‌های رمزنگاری‌شده نقش میانجی‌ها را در معاملات از بین می‌برند. در سیستم مالی سنتی، برای هر نوع معاملات غیرنقدی حداقل به یک واسط قابل اعتماد نیاز است. در فناوری دفتر کل توزیع شده فرآیند تأیید و ثبت اطلاعات توسط هر کسی که در سیستم غیرمتمرکز باشد، به صورت شفافی انجام می‌شود. در عین حال فناوری یک راه‌حل معتبر برای مشکل دوبار خرج کردن است، درواقع پولی که به صورت دیجیتالی معامله می‌شود دوبار خرج نمی‌شود.

دو ویژگی ارزش افزوده واقعی این فناوری را تشکیل می‌دهند. اول؛ اطلاعات ثبت شده در تعاملات را نمی‌توان دستکاری کرد. این بدان معنی است که سوابق ثبت شده قطعی هستند. دوم، اصل ایجاد اجماع و توافق در دفتر کل توزیع شده انگیزه‌هایی را برای مشارکت‌کنندگان برای گزارش‌دهی صحیح ایجاد کرده است.

استفاده از رمزارزش داخلی می‌تواند برای مقابله با تحریم‌ها نیز راهکار خوبی باشد. با این فناوری تأثیرات تورمی افزایش نرخ دلار کاهش می‌یابد و اگر پشتوانه این ارز را نفت، طلا یا گاز قرار دهیم و اگر این ارزش وابستگی به ریال نداشته ‌باشد، می‌تواند به خوبی در مبادلات بین‌المللی مورد استفاده قرار بگیرد. در چنین حالتی رمزارزش ملی به قیمت جهانی نفت وابسته است، نه به اقتصاد ملی ما که این امر منجر به ثبات بیشتری می‌شود.

جهت دریافت گزارش حرفه‌ای «رمزارزش در ایران: خیلی دور، خیلی نزدیک»، که در دیتیجی تهیه شده است، اینجا را کلیک کنید.

آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال

ارز دیجیتال چیست؟ احتمالاً تا امروز کلماتی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی، رمزارز، ارز رمزپایه و یا ارز رمزنگاری‎شده به گوشتان خورده است. در ابتدا باید بگوییم تمام این کلمات برگردان انگلیسی یک کلمه است و یک مفهوم را میرساند که آن همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است.

این واژه انگلیسی از دو عبارت crypto‌ به‌معنای رمز و currency به‌معنای ارز تشکیل‌شده‌است. ارزهای مجازی همواره از جمله مهم‌ترین مباحث چند سال اخیر دنیا بوده است و کارشناسان و متخصصان متعددی بر‌این باورند که ارز‌های دیجیتال ، بخش جدانشدنی از آینده بشریت به‌حساب میروند و قطعاً در سال‌های آینده شاهد نفوذ این ارز‌ها به بازار‌های معتبر جهانی خواهیم بود.

کریپتوکارنسی یا همان ارز‌های دیجیتال همانطور که از نامشان مشخص است با ارز‌های بانکی (فیات) که امروزه می‌شناسیم متفاوت هستند و به‌صورت دیتا‌های دیجیتال مبادله شوند. ارز مجازی یا ارز دیجیتال در چند سال اخیر فراز و نشیب‌های فراوانی را به‌همراه داشتند و این موضوع باعث شده‌ است افراد بیشتری به سرمایه‌گذاری در این حوزه روی بیاورند.

رمزارز یا ارز دیجیتال چیست؟

رمزنگاری در جنگ‌جهانی دوم برای اولین‌بار جهت انتقال پیام و فرمان‌های نظامی مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۹۸۳ دانشمند آمریکایی به‌نام David Chaum برای نخستین بار ایده ارز دیجیتال را در تحقیقات خود ارائه کرد. در عصر دیجیتال، ریاضیات و علوم کامپیوتر برای امنیت ارتباطات، اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرارگرفته‌اند.

کریپتوکارنسی‌ها در‌حقیقت نوعی پول اینترنتی هستند که با استفاده از تکنولوژی کریپتوگرافی (رمزنگاری) رمزگذاری می‌شوند و تمام ویژگی‌های پول‌های رایج را بجز ماهیت فیزیکی دارا هستند. می‌توان آنها را با ارزهای دیگر مبادله کرد، با آنها تراکنش‌های مالی انجام داد، و برای خرید کالا و خدمات از آنها استفاده کرد.

البته روش استفاده از آنها کمی متفاوت است و رویه‌های مختص به‌خود را دارند. تمامی تراکنش‌ها که با ارز دیجیتال انجام شود روی یک پایگاه داده غیرمتمرکز به‌نام بلاکچین ذخیره میشود. اولین ارز دیجیتال به این سبک، بیتکوین بود که در سال ۲۰۰۹ به‌دنیا معرفی‌شد و درحال‌حاضر با در اختیار داشتن حدود بیش از ۵۰% حجم بازار کریپتوها به‌عنوان پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود.

آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

کریپتوکارنسی از یک فناوری غیرمرکزی استفاده می‌کند تا به کاربران اجازه دهد که پرداخت‌های ایمن داشته باشند و پول را بدون نیاز به استفاده از نامشان و رفتن به بانک، ذخیره کنند.

آن‌ها در یک دفترثبت عمومی به‌نام بلاکچین (Blockchain) ذخیره می‌شوند، که شامل سوابق کل تراکنش‌ها از روز اول پیدایش این شبکه است و مدام به‌روزرسانی می‌شود. واحدهای ارزمجازی از طریق یک فرآیند به‌نام ماینینگ یا استخراج تولید می‌شوند، که شامل استفاده از قدرت کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی است که منجربه تولید کوین‌ها (سکه‌ها) می‌شود.

کاربران هم‌چنین میتوانند از صرافی‌ها این ارز‌ها را خریداری و سپس با استفاده‌ از کیف‌‌پول‌های رمزنگاری‌شده از آن‌ها استفاده کنند. رمزارزها و فناوری بلاک‌چین هم‌چنان از لحاظ مالی در مراحل اولیه‌ی خود قرار دارند و انتظار می‌رود که در آینده کاربردهای بیشتری برای آن‌ها ایجاد شود. تراکنش‌ها شامل اوراق قرضی، سهام‌ها و دیگر موارد مالی هستند که می‌توانند با این فناوری داد‌و‌ستد شوند.

مهم‌ترین تفاوت رمزارزها با پول معمولی در نحوه رمز‌نگاری و ذخیره آن‌ها است. برخلاف ارز‌های بانکی که از قبل با آن‌ها آشنا هستیم ارز‌های دیجیتال به‌شکل دیتا‌های دیجیتال در کامپیوتر‌ها یا کیف‌پول‌های الکترونیک ذخیره می‌شوند.

رمزارزها توسط هیچ‌بانک یا موسسه مالی یا حتی دولتی کنترل نمی‌شود و غیرقابل ردیابی هستند. ارز‌های دیجیتال در فضاهای تجاری P2P معامله می‌شوند؛ فضای P2P، وضعیتی است که دو کاربر به‌صورت مستقل و بدون وابستگی به‌هیچ مرکزیتی، اقدام به دادوستد می‌کنند.

البته انتظار می‌رود توسعه‌و‌گسترش ارز مجازی به‌شکلی پیش‌رود که کم‌کم این ارز‌ها وارد فضاهای‌تجاری B2B و فرامرزی شده و در معاملات کلان از آن‌ها استفاده شود. ارز دیجیتال درحال‌حاضر تعداد کاربران محدودی دارد و چارچوب‌های قانونی استفاده از آن مانند چگونگی اعمال مالیات هنور درحال تکمیل شدن‌است. زیرساختی که قرار است از ارز دیجیتال به‌عنوان یک روش رایج برای انجام پرداخت پشتیبانی کند هنور درحال گسترش و احداث است.

دلایل استفاده از رمزارزها

رمزارزها به‌خاطر ارائه‌ سطح بالایی از امنیت و حریم خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تراکنش‌های انجام‌شده توسط آن‌ها قابل جعل یا بازگرداندن نیست و از هزینه‌های جابه‌جایی نسبتاً پایینی برخوردارند که این آن‌ها را از ارز معمولی قابل اعتماد‌تر می‌سازد.

ماهیت غیرمرکزی آن‌ها به‌این معنی‌است‌که برای همه در دسترس هستند، در‌حالی‌که بانک‌‌ها می‌توانند در رابطه بااین‌که به چه کسی اجازه‌ی بازکردن حساب می‌دهند، محدودیت قائل شوند.

بازارهای رمزارزی، ممکن است با انفجار ناگهانی همراه باشند؛ به‌این‌معنی‌که یک سرمایه‌گذاری کوچک می‌تواند در عرض یک روز تبدیل به یک پول بسیار زیاد شود. این موضوع باعث شده‌است که افراد حرفه‌ای و آماتور زیادی در بیت‌کوین و دیگر ارزهای رمزی سرمایه‌گذاری کنند و آن‌ها را یا به‌عنوان سودی سریع یا به‌عنوان سرمایه‌گذاری، تلقی کنند.

اما از سوی‌دیگر، می‌تواند برعکس این‌ موضوع هم صادق باشد. افرادی که روی رمزارزها سرمایه‌گذاری می‌کنند، باید از ناپایدار بودن بازار و ریسک‌های خرید آگاه باشند. رمزارزها، به‌خاطر میزان ناشناس بودنی که ارائه می‌دهند.

تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای رسمی مثل ریال، دلار یا یورو توسط بانک‌مرکزی هر کشور منتشر می‌شود. بانک‌مرکزی باید مقداری شیء با ارزش نظیر طلا را به‌عنوان پشتوانه این پول منتشرشده در اختیار داشته‌باشد. اما ارز دیجیتال این‌گونه نیست و بیشتر آنها بدون هر نوع پشتوانه فیزیکی منتشر می‌شوند.

البته استثنائاتی نیز در‌این میان وجود دارد. برای نمونه ارز دیجیتال “وان‌گرم” که توسط یک استارتاپ اماراتی عرضه شده و منطبق با قوانین شرعیت اسلامی است، دارای پشتوانه طلا است.

دومین تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست ؟ این تفاوت به ساختار تراکنش‌ آنها مربوط می‌شود. در تراکنش‌های آنلاین بین دو نفر، معمولاً یک واسطه مانند بانک وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل‌‌و‌انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر به‌صورت همتا‌به‌همتا (P2P) صورت می‌گیرد. به‌جای وجود یک نهاد واسطه مرکزی مثل بانک درستی تراکنش در ارز دیجیتال توسط شبکه‌ای از کاربران که بر روی شبکه بلاکچین حضور دارند تایید می‌شود.

ارز دیجیتال تفاوت‌هایی اساسی با پول رسمی دارد. بازگشت‌ناپذیری تراکنش‌های ارز دیجیتال سومین تفاوت است. در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، درصورت بروز مشکل و یا اعتراض پرداخت‌کننده، ‌امکان پیگیری و کنسل‌کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال قدری متفاوت است. بگذارید با یک مثال این موضوع را برای شما روشن کنیم.

فرض‌کنید شما با ارز دیجیتال یک خرید اینترنتی از یک فروشگاه ورزشی انجام داده‌اید. رسید تراکنش شما و مبلغ انتقال داده شده موجود‌است. در‌صورت پشیمان‌شدن و کنسل‌نمودن این خرید، فروشگاه می‌تواند مبلغ تراکنش را به‌شما بازگرداند اما ارسال یک تراکنش به آدرس اشتباه به‌این‌معنا‌است که آن پول برای همیشه از دست رفته‌است، مگر‌آنکه صاحب آن آدرس آدم با وجدانی باشد و پول را به‌شما برگرداند.

بدتر از آن ارسال به آدرسی است که صاحبی ندارد. در این صورت آن تراکنش از بین رفته و پول شما هیچوقت به شما باز نمی‌گردد.

حفظ هویت کاربر تفاوت بعدی است. در تراکنش‌های معمول آنلاین، هویت کاربر احراز می‌شود، اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. البته هر از گاهی اخباری در زمینه احتمال شناسایی هویت کاربران در این فضا نیز منتشر می‌شود. همچنین کارمزد تراکنش‌های ارز دیجیتال پایین‌تر از شیوه معمول بوده و یا حتی گاهی برابر صفر است.

آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال

ارزهای دیجیتال محبوب

حال که تا‌حدودی متوجه شدیم ارز دیجیتال چیست و چگونه کار‌میکند بیایید با بعضی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال آشنا شویم.

بیت‌کوین: بیت‌کوین (Bitcoin) اولین و محبوب‌ترین ارز دیجیتال موجود در بازار است. بیت‌کوین توسط فردی ناشناس به‌نام مستعار ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۹ عرضه شد. ارزش کل بازار بیت‌کوین در زمان نگارش این مقاله بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار است.

اتریوم: اتریوم (Ethereum) در سال ۲۰۱۵ طراحی شده‌است و دومین ارز دیجیتال پرطرفدار و ارزشمند است. اتریوم بلاکچین مخصوص به خود را دارد و به‌همین دلیل به آن بلاکچین دوم هم گفته می‌شود. اتریوم فقط یک روش پرداخت نیست. روی بلاکچین اتریوم، قراردادهای هوشمند غیرمتمرکز اجرا می‌شود.

بیش از ۹۰‌درصد توکن‌های موجود روی پلتفرم اتریوم فعالیت میکنند. با‌این‌حال، اتریوم سفر تعریف ارزمجازی پرفراز و نشیبی داشته است. اتریوم به‌عنوان سکویی برای شروع دیگر ارزهای رمزی در ۲۰۱۷ مورد توجه قرار گرفت که این ارزها از کد بلاکچین اتریوم استفاده می‌کنند.

ریپل: ریپل (Ripple) یکی دیگر از پلتفرم‌های غیرمتمرکز مشهور است. ریپل در سال ۲۰۱۲ با هدف ایجاد ظرفیت تراکنش‌های بالا عرضه شد. ریپل قابل استفاده برای پیگیری انواع بیشتری از تراکنش‌ها است، و نه فقط ارزهای رمزی. این سیستم درحال گسترش توسط بانک‌هایی معتبر زیادی در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار گرفته‌است.

تقلب در تراکنش‌های ارز دیجیتال جایگاهی ندارد. کسی مالک آن‌ نیست و کسی نمی‌تواند آن‌را متوقف یا هک کند. رمزارزها غیرمتمرکز هستند و واسطه‌ها را حذف می‌کنند و هویت کاربران در استفاده از آن‌ها فاش نمیشود.

استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به ثبت‌نام یا مدارک ندارد. فرایند استخراج برای همه مقدور است و همه می‌توانند با سخت‌افزار‌های مناسب از آن کسب درآمد کنند و تمامی این عوامل سبب محبوبیت ارزهای دیجیتال در سراسر دنیا شده‌است. حفظ هویت کاربر، عدم نیاز به واسطه، کارمزد پایین و سرعت بالای انجام تراکنش از مهم‌ترین مزایای ارزهای دیجیتال به‌شمار می‌روند.

ویژگی های استفاده از ارز دیجیتال چیست؟

آشنایی کامل با مفهوم ارزدیجیتال

عدم امکان تقلب

یکی از چالش‌های موجود در پول‌های رسمی کشورها، جعل و چاپ تقلبی این پول‌ها بوده که مشکلاتی را برای سیستم مالی کشورها در دوره‌های مختلف به‌همراه داشته است. ویژگی منحصر‌به‌فرد رمزارزها، نبود امکان جعل و چاپ تقلبی آن‌هاست. یعنی اگر قرار است کسی به کیف پول رمزارزی شما بیتکوین انتقال دهد؛ فقط و فقط باید بیتکوین انتقال دهد و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند در این بستر بجای بیتکوین منتقل شود.

انجام سریع نقل و انتقالات

انتقال پول در این سیستم، به‌صورت فرد به فرد صورت می‌گیرد و به‌طور میانگین، در کمتر از ۱۰ دقیقه، وجه از حساب فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. فرض کنید شما در کمتر از ۱۰ دقیقه می‌توانید از ایران مبلغی را برای فرزندان در استرالیا منتقل کنید. از سوی دیگر در‌صورت نیاز به‌سرعت بالاتر، هر فرد می‌تواند با تعریف کارمزدی برای تراکنش خود، سرعت انتقال وجه را افزایش دهد. در‌حالی‌که در سیستم کنونی، سرعت انتقال وجه به‌دلیل وجود واسطه های مالی متعدد، بالاتر است.

هزینه های کم تر برای انجام تراکنش

معمولاً در استفاده از ارزهای دیجیتال هزینه‌ای برای انجام تراکنش از شما دریافت نمی‌شود چرا که ماینر‌ها یا استخراج‌کنندگان توسط شبکه پاداش خود را دریافت می‌کنند. اگر‌چه در استفاده از ارز دیجیتالی مانند بیت‌کوین هزینه‌ای برای انجام تراکنش دریافت نمی‌شود ولی بسیاری معتقدند که در نهایت کاربرانی که از بیت‌کوین استفاده می‌کنند در‌نهایت می‌بایست از اشخاص و سرویس‌های سومی مانند صرافی‌ها برای ساخت و نگهداری ارزها استفاده کنند که شامل هزینه برای آن‌ها می‌شود.

عدم امکان سرقت هویت

زمانی‌که شما مشخصات کارت اعتباری خود را به یک پذیرنده می‌دهید، در واقع به آن پذیرنده دسترسی مستقیمی به کارت اعتباری خود و سرمایه خود می‌دهید. کردیت کارت‌ها بر پایه ساز‌و‌کار “کشیدن” کار می‌کنند به‌این‌معنا که یک فروشگاه پرداختی را انجام می‌دهد و مقدار مورد نیازش برای انجام تراکنش را از حساب شما می‌کشد.

ارز رمزنگاری‌شده از ساز‌و‌کار “فرستادن” استفاده می‌کند که این امکان را به‌صاحب حساب می‌دهد تا دقیقا همان میزان که می‌خواهد برای شخص پذیرنده پول بفرستد بدون این که نیاز باشد اطلاعات دیگری به او بدهد.

نامتمرکز بودن

کامپیوترهای شبکه جهانی از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند تا به‌صورت اشتراکی به مدیریت پایگاه داده‌ای از رکورد‌های مربوط به تراکنش‌های بیت‌کوین دست پیدا کنند.

همین یعنی نامتمرکز بودن، بیت‌کوین که یک ارز دیجیتال است توسط شبکه‌اش مدیریت می‌شود و هیچ تایید‌کننده مرکزی در راس کار وجود ندارد تا تایید کند که شما تراکنشی انجام داده‌اید یا خیر. نامتمرکز بودن یعنی این که شبکه بر پایه ارتباط یک کاربر با یک کاربر دیگر است (نقطه به نقطه).

شناخته شده در سطح جهانی

از آنجایی که ارزهای رمزنگاری شده تحت تاثیر نرخ تبدیل، نرخ‌های سود و هزینه‌های مربوط به تراکنش‌ها یا هر هزینه‌‌ای که وابسته به هر کشور باید پرداخت شود، قرار نمی‌گیرد، در‌این‌صورت می‌تواند به‌صورت جهانی مورد استفاده قرار گیرد.

همین موضوع می‌تواند باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه در انتقال پول بین کشور‌های مختلف شود. ارز‌های رمزنگاری شده در سطح جهانی کار می‌کنند و همین موضوع انجام تراکنش‌ها را ساده می‌کند.

عدم امکان تصرف آن

پی‌پال (PayPal) را که یک سیستم پرداخت جهانی است در نظر بگیرید. اگر این کمپانی بنا به دلایلی تشخیص دهد که حساب بانکی شما مورد سو استفاده قرار گرفته است، این قدرت را دارد که بدون اطلاع به‌شما آن را مسدود کند و دارایی‌های شما را نیز از دسترس خارج کند. در چنین شرایطی این شما هستید که باید به‌دنبال این جریان باشید و پیگیری کنید تا بتوانید در نهایت به دارایی‌ خود دسترسی پیدا کنید.

عدم خلق پول بی‌رویه و کنترل تورم

خلق پول مازاد بر اساس سازو‌کار تعریف‌شده در برخی رمزارزها مثل بیتکوین، عملاً امکان پذیر نیست و این نوع پول به‌صورت غیر متمرکز بوده و در اختیار بانک مرکزی قرارندارد، بنابراین امکان خلق بی‌رویه پول و در نتیجه کاهش ارزش شدید آن، یا ایجاد تورم افسارگسیخته امکان‌پذیر نیست.

تسهیل در جهانی شدن کسب و کارها

با پذیرش رمزارزها، شما می‌توانید از تمام دنیا به مشتریان خود خدمات ارائه دهید. فرض کنید شما یک وبسایت آموزشی در اختیار دارید. کاربران وبسایت شما برای خرید ویدئوهای آموزشی شما به راحتی و در کمتر از چند دقیقه میتوانند هزینه مربوطه را پرداخت کنند و مرز بین کشورها و تفاوت واحدهای پولی دیگر بی‌معنا خواهد بود.

به‌هر‌حال ارزهای دیجیتال هنوز راه درازی را پیش رو دارند تا بتوانند جایگاه محکم و گسترده ای پیدا کنند و جایگزین کارت‌های اعتباری و ارزهای سنتی کشورها شوند.

واقعیت این است که بسیاری از مردم هنوز درباره ارزهای دیجیتال بی اطلاع هستند. کاربران باید آموزش ببینند تا بتوانند از ارزهای دیجیتال در زندگی خود استفاده کنند. همچنین کسب‌و‌کارهای مختلف هم می‌بایست روند استفاده از ارزهای دیجیتال را برای مشتریان خود ساده‌تر کنند.