تعیین نوع سرمایه گذاری

انواع کالاهای فیزیکی یا Commodity‌ها

روش های تحلیل سرمایه گذاری

انتخاب یک سرمایه‌گذاری سودآور برای بسیاری از سرمایه‌گذاران چالش برانگیز است، اما باید گفت آن‌ها می‌توانند از روش‌های تحلیل سرمایه‌گذاری برای تعیین نحوه عملکرد یک سرمایه‌گذاری استفاده نمایند. در این مقاله به توضیح روش‌های تحلیل سرمایه‌گذاری پرداخته‌ایم که می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری بهتر در این زمینه کمک کند. با ما همراه باشید.

منظور از تحلیل سرمایه‌گذاری چیست؟

بررسی و تحلیل سرمایه‌گذاری یک اصطلاح گسترده برای روش‌های مختلف ارزیابی سرمایه‌گذاری است، که می‌تواند شامل ارزیابی بازده‌های گذشته برای پیش‌بینی عملکرد یک سرمایه‌گذاری در آینده، انتخاب نوع سرمایه‌گذاری، تعیین ریسک، پتانسیل بازدهی و غیره باشد. تسلط به انواع تحلیل از اصول مهم سرمایه‌گذاری در هر بازاری است. تحلیل سرمایه‌گذاری، کلید استراتژی مدیریت سرمایه‌گذاری است.

هدف از تحلیل سرمایه‌گذاری

هدف از تحلیل سرمایه‌گذاری، تعیین چگونگی عملکرد یک سرمایه‌گذاری و مناسب بودن آن برای سرمایه‌گذار است. عوامل کلیدی در تحلیل سرمایه‌گذاری قیمت اولیه خرید، افق زمانی مورد انتظار برای سرمایه‌گذاری و نقشی است که آن سرمایه‌گذاری در کل سبد سهام ایفا خواهد کرد. به عنوان مثال، در بررسی سرمایه‌گذاری صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، سرمایه‌گذار به نحوه عملکرد صندوق در یک مدت زمان مشخص و مقایسه آن با معیارهای خود توجه می‌کند. مقایسه این صندوق‌ها شامل بررسی تفاوت در عملکرد، نسبت هزینه، ثبات مدیریت، سبک سرمایه‌گذاری و تخصیص دارایی است. یک روش خاص تحلیل در سرمایه‌گذاری برای همه مناسب نیست. سرمایه‌گذاران اهداف مختلفی را در سرمایه‌گذاری دنبال می‌کنند و افق‌های زمانی و درآمد منحصر بفرد خود را دارند، در نتیجه تعریف فرصت‌های سرمایه‌گذاری در افراد متفاوت است.

تفکر استراتژیک

وقتی شخصی در یک مسیر مشخص و از پیش تعیین شده حرکت می‌کند، اصطلاحاً می‌گویند او استراتژی دارد، حال اگر این حرکت در بازار بورس باشد، استراتژی معاملاتی نام دارد. تحلیل سرمایه‌گذاری می‌تواند شامل ارزیابی یک استراتژی سرمایه‌گذاری کلی از نظر یک روند فکری باشد، که برای ایجاد آن، نیازها و وضعیت مالی فرد در آن زمان، نحوه عملکرد پرتفوی و زمان اصلاح یا تعدیل زمان مناسب، اهمیت دارد. داشتن تفکر استراتژیک سبب می‌شود تا بتوانیم اهداف خود را به بخش‌های کوچکتری تقسیم کنیم و با توجه به میزان ریسک‌پذیری، میزان سود مورد انتظار و غیره یک برنامه‌ریزی قابل اجرا و درست جهت کسب سود داشته باشیم. در واقع تفکر استراتژیک، انتظار شما از بازار را تعیین می‌کند و می‌توانید با توجه به آن در یک مسیر حرکت کنید.

سرمایه‌گذارانی که به تنهایی نمی‌توانند بررسی و تحلیل سرمایه‌گذاری را انجام دهند، می‌توانند از مشاور سرمایه‌گذاری یا یک متخصص مالی دیگر مشاوره بگیرند.

رویکرد‌های تحلیل سرمایه‌گذاری

در حالی که چندین روش‌ برای تحلیل اوراق بهادار و بازارهای مالی وجود دارد، می‌توان آن را به چند رویکرد اصلی تقسیم کرد. هنگام تصمیم‌گیری در خصوص سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران می‌توانند از رویکرد تعیین نوع سرمایه گذاری تحلیل سرمایه‌گذاری از "پایین به بالا" یا رویکرد از "بالا به پایین" در روش بنیادی استفاده کنند. تحلیل سرمایه‌گذاری از پایین به بالا مستلزم ارزش‌گذاری سهام، شایستگی مدیریت، قدرت قیمت‌گذاری و سایر ویژگی‌های منحصر به فرد سهام است. این روش بر چرخه‌های اقتصادی و یا چرخه‌های بازار متمرکز نمی‌شود، یعنی در ابتدا عوامل کلان را در نظر نمی‌گیرند؛ بلکه هدف آن یافتن بهترین تعیین نوع سرمایه گذاری تعیین نوع سرمایه گذاری شرکت‌ها و سهام است و تحلیل را از خود شرکت آغاز می‌کنند. در اصل، سرمایه‌گذاری از پایین به بالا یک رویکرد اقتصاد خرد را برای سرمایه‌گذاری در پیش می‌گیرد تا یک رویکرد کلان اقتصادی.

رویکرد کلان، مشخصه تحلیل سرمایه‌گذاری از بالا به پایین است. این روش از طریق تحلیل روندهای اقتصادی، بازار و صنعت است؛ تحلیل‌گر کار خود را از سطوح کلان اقتصادی و اخبار اقتصادی جهان آغاز می‌کند و مرحله آخر تحلیل وضعیت شرکت است.

ترتیب تحلیل در روش پایین به بالا :

1) تحلیل شرکت
2) تحلیل صنعت
3) اقتصاد کشور
4) اقتصاد جهانی

ترتیب تحلیل در روش بالا به پایین :

1) وضعیت اقتصادی جهان
2) وضعیت اقتصاد ایران
3) وضعیت صنعت
4) وضعیت شرکت

تحلیل بنیادی در مقابل تحلیل تکنیکال

سایر روش‌های تحلیل سرمایه‌گذاری شامل تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال و روانشناسی بازار است.

تحلیل بنیادی: تحلیل بنیادی بر سلامت مالی شرکت‌ها و چشم‌انداز اقتصادی آن‌ها تاکید دارد. تحلیل‌گران بنیادی به دنبال سهامی هستند که به قیمتی کمتر از ارزش ذاتی خود معامله می‌شوند. این سرمایه‌گذاران اغلب با استفاده از تحلیل پایین به بالا، سلامت مالی شرکت، چشم‌اندازهای تجاری آینده و پتانسیل سود سهام را ارزیابی می‌کنند تا تعیین نمایند که آیا سرمایه‌گذاری رضایت‌بخشی انجام می‌دهند یا خیر. وارن بافت و مربی او بنجامین گراهام، از طرفداران این سبک هستند.

تحلیل تکنیکال: تحلیلگر تکنیکالی الگوهای قیمت سهام و پارامترهای آماری را با استفاده از نمودارهای قیمت ارزیابی می‌کند. بر خلاف تحلیلگران بنیادی که در تلاشند ارزش ذاتی یک اوراق بهادار را ارزیابی کنند، تحلیلگران فنی بر الگوهای حرکت قیمت، سیگنال‌های معاملاتی و سایر ابزارهای نمودار تحلیلی تمرکز دارند تا قدرت یا ضعف یک اوراق بهادار را ارزیابی نمایند. تحلیل‌گران تکنیکال از مفاهیم و ابزارهایی مانند اندیکاتورها و اسیلاتورها، خطوط روند، حمایت‌ها و مقاومت‌ها و غیره برای تحلیل استفاده می‌کنند. معامله‌گران روزانه در طراحی استراتژی‌های خود و تعیین زمان خرید و فروش خود از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند.

روا‌نشناسی بازار: روانشناسی بازار همان قدر در یک سرمایه‌گذاری اهمیت دارد که داشتن یک استراتژی محکم مهم است. بدون قدرت ذهنی برای پایبندی به یک برنامه تدوین شده، بهترین استراتژی در جهان هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. معامله‌گران حرفه‌ای روی یک استراتژی مسلط می‌شوند و همیشه سعی دارند بیشتر از ویژگی‌های خود نظیر نظم و انضباط و صبر آگاه شوند تا بتوانند آن‌ها را رشد دهند. این کار سبب خواهد شد اجرای استراتژی مؤثرتر باشد. در این روش هیچ تحلیلی روی سهم صورت نمی‌گیرد و معامله‌گر توجه خود را معطوف به سهامی می‌کند که بیشترین حجم معامله را در یک روز داشته باشد و یا اخباری پیرامون آن باشد که سبب تغییرات در قیمت سهم شود. مطالعه نمودارهای قیمتی، صورت‌های مالی و غیره به جهت بالا بردن دانش معامله‌گر و غلبه بر ترس در هنگام معامله‌گری مؤثر است.

جمع‌بندی

سرمایه‌گذاران باید با توجه به بازه زمانی سرمایه‌گذاری و اهدافی که در نظر دارند، یکی از روش‌های تحلیلی را انتخاب نمایند. با این حال توصیه می‌شود، همزمان از تحلیل بنیادی، تکنیکال و بررسی شرایط بازار از دید روانشناسی جهت انتخاب و خرید سهم استفاده نمایند.

نسبت شارپ چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

شاید اصطلاح نسبت شارپ را در طول فعالیت و حضور خود در بازارهای مختلف مالی، زیاد شنیده باشید. این یکی از اصطلاحات رایج در بازارهای مالی است. معامله‌گران بازار ارز دیجیتال با اصطلاح نرخ بازگشت سرمایه غریبه نیستند. در اصل این نسبت برای ارزیابی عملکرد تعدیل شده ریسک یک رمزارز استفاده می‌شود. در یک تعریف کلی این نسبت به سرمایه‌گذار می‌گوید که با نگهداری یک دارایی پرخطر چه مقدار بازده اضافی دریافت خواهد کرد.

نرخ بازگشت سرمایه در واقع نسبت درآمد ما از یک سرمایه‌گذاری به سرمایه اولیه است. دور از انتظار نیست اگر قیمت ارزهای دیجیتال در سقوط و صعود ما را شگفت‌زده کند، اما نسبت شارپ می‌تواند به ما نشان می‌دهد میزان بازدهی سرمایه نسبت به ریسک چقدر است.

اکثر افراد فعال حوزه مالی می‌دانند که چگونه این شاخص را محاسبه کنند و اطلاعات تعیین نوع سرمایه گذاری به‌دست‌آمده از این فرمول چه چیزی را نشان می‌دهد. اگر شما درباره این نسبت چیزی نمی‌دانید و درباره استفاده درست ازآن برای کاهش ریسک معاملات خود اطلاعاتی ندارید، وقت آن رسیده تا اطلاعات خود را در این باره کامل کنید. همراه ما در مجله تخصصی والکس بمانید.

نسبت شارپ چیست؟

Sharp Ratio، عددی است که نشان می‌دهد بازده یک سرمایه‌گذاری بدون ریسک، چقدر تضمین شده است. در واقع نسبت ریسک است که به سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا میانگین بازده سرمایه‌گذاری را در مقایسه با ریسک‌های احتمالی آن تخمین بزند.

با کم‌کردن نرخ بدون ریسک از نرخ بازده مورد انتظار پرتفوی و تقسیم نتیجه بر انحراف استاندارد که در غیر این صورت به‌عنوان معیار آماری نوسانات دارایی شناخته می‌شود، محاسبه می‌شود.

نسبت شارپ به شما کمک می‌کند تا ببینید در مقایسه با سرمایه‌گذاری بدون ریسکی انجام داده‌اید، آیا ریسکی که انجام داده‌اید شما را به سود و بازدهی رسانده است یا نه؟این فرمول را ویلیام شارپ در سال ۱۹۶۶ طراحی کرده و توسعه داده است. شارپ در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه نوبل در علوم اقتصادی شد.

چگونه نسبت شارپ را تفسیر کنیم؟

ریسک ذاتی یک سرمایه‌گذاری وقتی تعریف می‌شود که انحراف استاندارد آن تعیین شود. پس نسبت شارپ بالاتر نشان‌دهنده ظرفیت بازدهی بهتر یک رمزارز برای هر واحد ریسک اضافی است. این نسبت می‌تواند توجیهی برای نوسانات اساسی رمزارز باشد. در واقع، می‌توانید از شاخص شارپ ارز دیجیتال برای مقایسه رمز ارزها استفاده کرد. محاسبه نرخ بازگشت سرمایه یا ROI هم کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره Sharp Ratio یک رمزارز به دست آورد.

این نسبت را می‌توان با درنظرگرفتن نتیجه به شکل‌های زیر تفسیر کرد:

۱. نسبت بالاتر از ۱.۰ قابل‌قبول است.

۲. نسبت بالاتر از ۲.۰ در محاسبات بسیار خوب است.

۳. نسبت ۳.۰ یا بالاتر عالی ارزیابی می‌شود.

۴. نسبت زیر ۱.۰ به حداقل بازده کافی نمی‌رسد.

۵. نسبت منفی به این معنی است که نرخ بدون ریسک بیشتر از بازده سبد سهام است یا انتظار می‌رود بازده سبد سهام منفی باشد.

چرا شاخص شارپ مهم است؟

همان‌طور که شارپ در دیگر بازارها سرمایه‌گذاری، مثل بورس کارآمد است، شارپ ارز دیجیتال هم ابزار بسیار مهمی در این بازار محسوب می‌شود. معنی شارپ در ارز دیجیتال در واقع همان تمایل سرمایه‌گذاران برای کسب بازده بالاتر با ابزارهای بدون ریسک است. ازآنجایی‌که این نسبت بر اساس انحراف معیار محاسبه می‌شود که خود یک واحد اندازه‌گیری ریسک در سرمایه‌گذاری است، شاخص شارپ میزان بازده حاصل از یک سرمایه‌گذاری را بعد از درنظرگرفتن تمام ریسک‌های ممکن نشان می‌دهد. در واقع این شاخص، مفیدترین شاخص تعیین عملکرد یک سرمایه در بازار است که شما به‌عنوان سرمایه‌گذار باید از آن مطلع باشید.

تعیین میزان بازده

مکانیسمی برای تعیین عملکرد یک صندوق سرمایه‌گذاری در برابر سطح معینی از ریسک است. هرچه این نسبت بالاتر باشد، عملکرد آن نسبت به ریسک موجود بهتر خواهد بود. اگر Sharp Ratio منفی به دست آوردید، بهتر است در نحوه سرمایه‌گذاری خود تجدیدنظر کنید.

مقایسه عملکرد دارایی‌های مختلف

شاخص شارپ می‌تواند به‌عنوان ابزار مقایسه دو سرمایه‌گذاری مختلف در یک بازار به کار گرفته شود. برای مثال، شما می‌توانید این شاخص را برای مقایسه میزان بازده و ریسک بیت کوین و اتریوم محاسبه کنید. با این کار دو رمزارز مختلف که ریسک‌های مشابهی دارند را با میزان بازده احتمالی آ‌نها مقایسه خواهید کرد.

مقایسه عملکرد دارایی در برابر معیار بازدهی

نسبت شارپ می‌تواند به شما بگوید رمزارزی که انتخاب کردید، آینده بهتری نسبت به ارزهای مشابه در همان دسته‌بندی دارد یا خیر. در واقع به شما کمک می‌کند افق دید بازتری پیدا کرده و وضعیت دارایی خود را بهتر بررسی کنید. فرض کنید که شاخص شارپ معیار در بازار رمزارزها، حداقل ۱.۵ است. با محاسبه این شاخص برای دارایی خودتان می‌توانید بفهمید این رمزارز نسبت به کل بازار عملکرد خوبی دارد یا خیر.

چطور ریسک سرمایه‌گذاری را با Sharp Ratio کاهش دهیم؟

شاخص شارپ یکی از قدرتمندترین ابزارهای مورد استفاده برای انتخاب بهترین رمزارز دیجیتال است تا بتوان بازدهی و سود‌دهی مناسبی از آن رمزارز به دست آورد. Sharp Ratio تا حد زیادی ریسک و بازده یک سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهد. معنی شارپ در ارز دیجیتال به این صورت است که سرمایه‌گذار با متنوع کردن سبد دارایی‌های خود می‌تواند ریسک کل سرمایه را تا حد قابل‌قبولی کاهش دهد.

در تعیین نوع سرمایه گذاری واقع با سرمایه‌گذاری در بازارهای مختلف که نسبتاً از همدیگر مستقل عمل می‌کنند، می‌توانید نسبت سود و ریسک سرمایه‌گذاری‌های خود را در حد تعادل نگه داشته و امنیت ارزش دارایی خود را تضمین کنید.

ازآنجایی‌که اعداد و اطلاعاتی که به دست می‌آید، به واقعیت بسیار نزدیک هستند، می‌تواند بازخوردی کارآمد و عینی در مورد عملکرد ارزهای دیجیتالی ارائه دهد. با نگاه‌کردن به شاخص شارپ می‌توان میزان ریسکی را که دو رمزارز با بازدهی اضافی نسبت به نرخ بدون ریسک مواجه شده‌اند، ارزیابی کنید.

این یک ابزار بسیار قدرتمند، اثرگذار و همچنین استاندارد برای مقایسه وجوهی است که از استراتژی‌های مختلفی مانند رشد یا ارزش یا ترکیب استفاده می‌کنند.در حالت ایده‌آل، ممکن است رمز ارزی را که نسبت شارپ بالاتری دارد، گزینه بهتری برای سرمایه‌گذاری باشد. بااین‌حال، اگر رمزارز نوسانات زیادی داشته باشد، این نوع تصور وجود دارد که نمی‌توان به‌عنوان یک رمزارز مورد اعتماد به آن نگاه کرد. این بدان معناست که قیمت ارزهای دیجیتال و یا به طور خاص، رمزارزی که با نوسانات متوسط ​​به بازدهی ۷ درصدی می‌رسد، همیشه بهتر از صندوقی است که بازدهی ۸ درصدی با فراز و نشیب‌های زیاد دارد. بنابراین، شارپ بالاتر به این معنی است که رابطه بین ریسک و بازده رمزارز ایده آل است و مارک کپ ثابت‌تری دارد. این دو ویژگی می‌تواند سرمایه‌گذار را به آینده پربازده رمزارز خوش‌بین‌تر کند.

انواع نسبت شارپ

شاخص شارپ به‌طورکلی دو نوع دارد: نسبت ترینور و سورتینو. این نسبت‌ها برای معامله‌گران خرد دید بهتری از بازار فراهم می‌کنند.

۱. نسبت ترینور

در سال ۱۹۶۵، فردی به نام جک ترینور، فرمول ترینور را توسعه داد. در این فرمول به‌جای استفاده از انحراف معیار در مخرج، از بتا استفاده می‌شود. معیار ترینور میزان پولی که یک سبد دارایی کسب خواهد کرد را نسبت به ریسک آن در بازار محاسبه خواهد کرد. به‌عبارت‌دیگر، این معیار فقط از یک ریسک سیستماتیک یا بتا استفاده می‌کند، درحالی‌که نسبت شارپ از ریسک کل استفاده می‌کند.

ضریب بتای پرتفوی در واقع تغییرات بازده رمزارز یا سهام نسبت به تغییرات بازده کل بازار را بیان می‌کند. ممکن است یک رمزارز حرکتی مشابه با بازار داشته باشد، در این حالت ضریب بتای آن ۱ است. در حالتی که این ضریب کمتر از یک باشد، رمزارز یا دارایی رفتاری تدافعی دارد و نسبت به تغییرات بازار کمتر واکنش نشان می‌دهد. بتای ۰ نیز نشان می‌دهد که رمزارز یا سهام رفتاری مستقل از کل بازار دارد.

بتای بیشتر از یک، رفتار تهاجمی رمزارز را نشان می‌دهد. یعنی با تغییرات کوچک در بازار، قیمت ارز رفتار شدیدتری نشان می‌دهد. این نوع از دارایی‌ها ریسک سیستماتیک بالاتری دارند. بتای منفی نیز نشان می‌دهد که رفتار قیمتی رمزارز با بازار معکوس است و با کاهش شاخص کل بازار، قیمت آن افزایش می‌یابد یا برعکس. دقت کنید بتای منفی و صفر در نسبت ترینور باعث می‌شود عدد به‌دست‌آمده در بازار معنی‌دار نباشد.

۲. نسبت سورتینو

در مقابل نسبت ترینور، نسبت سورتینو قرار دارد. سورتینو برای ارزیابی بازده یک سرمایه در برابر ریسک نامطلوب آن استفاده می‌شود. این نسبت با کم‌کردن بازده بدون ریسک از بازده مورد انتظار و تقسیم نتیجه آن به انحراف معیار نامطلوب سبد سرمایه‌گذاری به دست می‌آید.

نحوه محاسبه‌ نسبت سورتینو:

در واقع نسبت سورتینو محاسبه‎‌ی نسبت شارپ است، با این تفاوت که در شارپ هر دو ریسک مثبت و منفی در نظر گرفته می‌شود، اما در نسبت سورتینو فقط ریسک نامطلوب و بخش‌های نزولی بازار در نظر گرفته می‌شود. درست مانند شاخص شارپ هرچه نسبت سورتینو عدد بالاتری باشد، سرمایه‌گذاری در آن سبد سرمایه مناسب‌تر خواهد بود.

نسبت سورتینو برای سرمایه‌گذاران خردی که قصد دارند در بازه زمانی کوتاه‌مدت سود مشخصی کسب کنند، مفید است.

نسبت شارپ و ریسک به چه صورت است؟

درک رابطه بین این دو اغلب ما را به اندازه‌گیری انحراف استاندارد می‌رساند. انحراف استاندارد را می‌توان همان ریسک کل دانست. مربع انحراف معیار واریانسی است که به طور گسترده توسط برنده جایزه نوبل، هری مارکوویتز، پیش‌گام نظریه پورتفولیو مدرن استفاده شد. باتوجه‌به این موضوع، اکنون این سؤال پیش می‌آید که چرا شارپ انحراف استاندارد را برای تنظیم بازده اضافی برای ریسک انتخاب کرد و چرا باید به آن اهمیت دهیم؟

ما می‌دانیم که مارکویتز تحت واریانس ایستاده معیاری از پراکندگی آماری یا نشانه‌ای برای تعیین مقدار فاصله رمزارز با مقدار مورد انتظار معرفی کرد. در یک نگاه کلی می‌توان متوجه شد که این اطلاعات آینده نامطلوبی را برای رمزارز و سرمایه‌گذار پیش‌بینی می‌کند. پس هر چه ریسک بالاتر باشد، نسبت شارپ کمتر و سرمایه‌گذاری روی رمزارز غیرمنطقی‌تر است و هر چه واریانس این نسبت بالاتر برود، می‌توان به آینده رمزارز و میزان ریسکی که برای خرید و سرمایه‌گذاری روی آن باید در نظر گرفت امیدوارتر بود.

اعداد موردنیاز برای محاسبه این فرمول‌ها را چطور به دست بیاوریم؟

اگر تا اینجای مطلب همراه ما بوده باشید، مطمئناً حالا به این فکر می‌کنید که چطور می‌توان اعداد موردنیاز برای محاسبه این فرمول‌ها را پیدا کرد و با استفاده از شاخص شارپ، ریسک مالی خرید و هولد کردن رمزارزها را هم کاهش داد؟ دنبال‌کردن اخبار بازار و جست‌وجو در اینترنت، بهترین راه برای به‌دست‌آوردن نرخ‌های بازده و نرخ سود بدون ریسک و انحراف معیار برای هر بازار مالی است. با دنبال‌کردن اخبار بازار و نمودارهای مالی و زمانی می‌توانید اعداد موردنیاز خود را پیدا کرده و فرمول نسبت شارپ را اجرا کنید.

برای مثال، شما ۴۵ میلیون تومان در بیت کوین سرمایه‌گذاری کرده‌اید. نرخ بازگشت سود دارایی شما ۱۲% درصد و نوسان آن ۱۰% بوده است. بازدهی مؤثر سبد سرمایه‌گذاری ۱۷% و با بازده مورد انتظار ۱۲% درصد بوده است، درحالی‌که نرخ سود بدون ریسک ۵% محاسبه شده است. همه ارقام فرضی هستند. نسبت شارپ برابر است با:

در این محاسبه، نسبت شارپ کمتر از یک است و نرخ بازدهی سود قابل‌قبول نیست. حال در نظر بگیریم بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری ۳۵% درصد باشد، در این صورت محاسبه نسبت شارپ به شکل زیر است:

در این حالت سرمایه‌گذاری در این رمزارز بسیار پربازده خواهد بود.

محدودیت‌های نسبت شارپ

هرچقدر که شاخص شارپ می‌تواند یک ابزار بسیار موفق و اثرگذار برای سرمایه‌گذاری با چشم باز در بازار ارزهای دیجیتالی باشد، این ابزار همچنان ممکن است محدودیت‌ها و نقص‌هایی هم داشته باشد. هنگام استفاده از آن، اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد که باید رعایت کنید.

اول اینکه نتیجه‌ای که به دست می‌آورید فقط یک عدد است و به‌تنهایی نمی‌تواند تمام اتفاق‌ها، جریانات و تأثیرهایی که ممکن است برای بازدهی و قیمت نهایی یک ارز مشخص کند را پیش‌بینی کند.

شما باید شاخص شارپ دو رمزارز را مقایسه کنید تا معنای دقیق آن را به دست آورید.

همچنین شارپ ریسک پرتفوی را در نظر نمی‌گیرد. اعداد به‌دست‌آمده به سرمایه‌گذار نشان نمی‌دهد که آیا پرتفوی در یک بخش متمرکز است یا خیر. فرض کنید یک کیف پول یک سرمایه‌گذاری از چندین رمزارز بزرگ بازار تشکیل شده باشد که در کنار هم عملکرد خوبی خواهند داشت، پس برای این تعداد رمزارز، نسبت بالا خواهد بود. بااین‌وجود، وقتی هم‌زمان چند رمزارز دیگر را به کیف پول اضافه می‌کند که ریسک متوسطی دارد، شاخص شارپ نمی‌تواند عملکرد آینده و کلی پرتفوی را در نظر بگیرد.

برای تصمیم‌گیری آگاهانه می‌توانید از معیارهای کیفی دیگری در کنار این نسبت استفاده کنید. در نهایت همیشه بهتر است که شاخص شارپ را ابزاری برای تمرکز روی افق سرمایه‌گذاری بلندمدت خود بدانید و در همین راستا از آن استفاده کنید. معمولاً شارپ را می‌بینید که نشان‌دهنده عملکرد تعدیل‌شده ریسک سه‌ساله است. اما اگر افق سرمایه‌گذاری بلندمدت دارید، چنین نسبتی ممکن است کارساز و موفق نباشد.

در کنار همه این موارد، نسبت شارپ از انحراف معیار سود به‌عنوان میانگین ریسک کل در مخرج کسر استفاده می‌کند. این انحراف معیار معمولاً نشان می‌دهد که توزیع سود نرمال است. در بازارهایی مانند بازار کریپتوکارنسی که توزیع سود در آن نه‌تنها نرمال نیست، بلکه نوسانات شدید بازار را تا حد زیادی غیرقابل‌پیش‌بینی می‌کنند، کارایی این نسبت کاهش پیدا می‌کند.

به همین دلیل در بازار کریپتوکارنسی توصیه می‌شود که این نسبت را برای مدت‌زمان محدود محاسبه کرده و برای بازه‌های طولانی از آن استفاده نکنید. در ضمن در هر بار محاسبه، بازه زمانی مشخص و ثابتی را در نظر بگیرید که کار محاسبات پیچیده و پراکنده نشود.

شاخص شارپ، ابزاری برای روشن‌کردن مسیر

تمام شاخص‌هایی که برای محاسبه نرخ سود احتمالی، امکان‌های سرمایه‌گذاری و همچنین محاسبات مربوط به حد سود و ضرر وجود دارند، صرفاً بخشی از کاری است که شما به‌عنوان یک معامله‌گر در بازار ارزهای دیجیتال باید انجام دهید. نسبت شارپ مانند شاخص‌های دیگر همچون نرخ بازگشت سرمایه یا مارک کپ، محدودیت‌هایی دارد که باید هنگام محاسبه و برنامه‌ریزی برای سرمایه‌گذاری آن‌ها را در نظر بگیرید.

یک نسبت ریسک است که به سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا میانگین بازده سرمایه‌گذاری را در مقایسه با ریسک‌های احتمالی آن تخمین بزند.

نشان‌دهنده تمایل سرمایه‌گذاران برای کسب بازدهی بالاتر است. این بازدهی را می‌توان توسط ابزارهایی مشخص کرد که ریسک یک سرمایه‌گذاری را تا بیشترین حد ممکن کم می‌کنند. همچنین نسبت شارپ بر اساس انحراف استاندارد است و تعیین نوع سرمایه گذاری به نوبه خود معیاری از کل ریسک ذاتی یک سرمایه‌گذاری است.

این فرمول را ویلیام شارپ در سال ۱۹۶۶ طراحی کرده و توسعه داده است. شارپ در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه نوبل در علوم اقتصادی شد.

نرخ بازده سرمایه گذاری چیست؟ | نحوه محاسبه و کاربردهای ROI

همان طور که میدانید تصمیم گیری به اطلاعات مشخصی نیاز دارد و بدون این اطلاعات نمی توان تصمیمات درست و منطقی را اتخاذ نمود. البته در کنار جمع آوری و ارائه اطلاعات به تصمیم گیرنده، تشخیص نوع اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری نیز بسیار مهم است. اما نرخ بازده سرمایه گذاری چیست؟ در بحث حسابداری و اطلاعات مالی می‌توان این‌گونه بیان کرد که از جمله اهداف حسابداری مالی کمک به افراد برای پیش بینی بازده سرمایه گذاری است. در ادامه با نرخ بازده سرمایه گذاری بیشتر آشنا می‌شویم.

نرخ بازده سرمایه

مفهوم نرخ بازده سرمایه گذاری چیست؟

به کمک اطلاعات، تصمیم گیری انجام می‌شود. در کنار این اطلاعات هر فرد با توجه به ساختار ذهنی خود و چارچوب مشخص شده بر اساس آن تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند. همین اختلاف در ساختارهای ذهنی، باعث شده است عدم شناخت از طبیعت و ماهیت تعیین نوع سرمایه گذاری فرآیند تصمیم گیری به صورت یکی از مشکلات عمده در توسعه استاندارهای حسابداری مطرح شود. در زمینه‌های مالی نرخ بازده سرمایه گذاری یکی از معیارهای مهم در تصمیم گیری است.

بنابراین می‌توان بررسی نرخ بازدهی را یکی از روش‌های جمع آوری اطلاعات دانست. بازده را چشم پوشی از منافع فعلی به امید دستیابی به منافع بیشتر در آینده تعریف می کنند. بازده تعیین نوع سرمایه گذاری در سرمایه گذاری، همان نیروی محرکی است که در افراد برای سرمایه گذاری انگیزه ایجاد کرده و به نوعی پاداش برای سرمایه گذاران به شمار می‌رود.

نرخ بازده سرمایه گذاری نیز معیار و نرخی است که کارایی و اثربخش بودن سرمایه گذاری را محاسبه می‌کند. فرمول محاسبه بازده سرمایه گذاری خود تعریفی مناسب از این نرخ را ارائه می‌دهد. این فرمول مطابق زیر است:

نرخ بازده سرمایه گذاری برابر است با سود خالص تقسیم بر ارزش دارایی‌هایی که سرمایه گذاری شده اند. بنا به تعریف نرخ سرمایه گذاری می توان از این نرخ برای مقایسه بازدهی سرمایه گذاری های متعدد، تدوین و ارائه پروپوزال و طرح های تجاری بهره گرفت. به عنوان مثال فردی برای سرمایه گذاری در بازار سهام و مقایسه بازدهی شرکت‌های مد نظر می‌تواند از این نرخ برای تصمیم گیری استفاده نماید.

نرخ بازده سرمایه و معایب

مزایا و معایب نرخ بازدهی سرمایه گذاری

پیش از لیست کردن مزیت‌ها و معایبی که برای این نرخ برشمرده‌اند، ماهیت این نرخ را در قالب بیان مثالی ساده توضیح می‌دهیم. این‌گونه در نظر بگیرید که شما در سال 97 استارت آپ خود را با سرمایه اولیه 100 میلیون تومان تأسیس می‌کنید. در پایان سال و با محاسبه تمام هزینه‌ها و مخارج انجام شده مشخص می‌شود عایدی شرکت در این سال 180 میلیون تومان است که حدود 30 میلیون تومان هزینه های کسب و کار (مانند حقوق و دستمزد، بیمه، اجاره بها) و 150 میلیون تومان نیز سود حاصل بوده است.

حال بر اساس فرمول گفته شده در بالا، میزان نرخ بازده سرمایه گذاری 1.5 است که با ضرب کردن عدد حاصل در صد می‌توان نرخ بازدهی سرمایه را به صورت درصد نیز بیان نمود.

در مثال دیگر تصور کنید فردی در سال 98 یک میلیارد سرمایه خود را در شرکت مشخصی سرمایه گذاری می‌کند که در پایان سال سود خالص فرد یک میلیارد و 200 میلیون تومان می‌شود. با محاسبه نرخ بازگشت سرمایه، برای این سرمایه گذاری ROI=1.2 می‌شود.

با توجه به اعداد و ارقام بالا متوجه می‌شویم برخلاف آنکه رقم سود حاصل از سرمایه گذاری مثال دوم بیشتر است اما با در نظر گرفتن نرخ بازده سرمایه گذاری و بازگشت سرمایه، سرمایه گذاری در مثال اول بازدهی سرمایه بالاتری دارد. حال با در نظر گرفتن این مثال‌ها بهتر می‌توان مزیت‌ها و معایب نرخ بازگش سرمایه را بیان نمود.

نرخ بازدهی سرمایه و مزایا

مزیت های نرخ بازده سرمایه

با توجه به کاربردی بودن این نرخ در محاسبات مالی می توان مزیت‌های متعددی را برای آن برشمرد که در زیر مهم ترین آنها لیست شده‌اند:

• درصدی بودن نرخ بازده سرمایه که امکان مقایسه کردن نرخ های مربوط به سرمایه گذاری های مختلف را فراهم می‌آورد.
• سادگی استفاده از این فرمول در محاسبه نرخ بازگشت سرمایه
• ساده بودن تحلیل و تفسیر نتایج حاصل از محاسبه فرمول نرخ بازدهی سرمایه که آن را به فرمولی با کاربرد فراوان تبدیل کرده است.

معایب نرخ بازده سرمایه

• تعریف نکردن زمان در فرمول نرخ بازده سرمایه

اگر به مثال‌های بالا دقت کنید، متوجه می‌شوید که سرمایه گذاری‌ها در دو سال مختلف انجام شده‌اند ولی در تعیین نوع سرمایه گذاری فرمول محاسبه نرخ بازگشت سرمایه هیچ اشاره‌ای به سال و مدت زمان سرمایه گذاری نشده است. به عبارت دیگر نمی‌توان در نرخ بازده سرمایه گذاری تعیین کرد که سود حاصل به ازای چه مدت سرمایه گذاری است.

می‌توان پیشنهاد کرد برای مقایسه دو نرخ سرمایه از تقسیم کردن نرخ بر بازه زمانی مشخص، نرخ بازدهی سرمایه برای یک بازه زمانی مشخص را محاسبه و بر اساس این نرخ سرمایه گذاری‌های مختلف را مقایسه نمایید.

• چشم پوشی از تاثیر ابعاد کیفی سرمایه گذاری

ایراد دیگر مطرح شده این است که در نرخ بازده سرمایه گذاری تنها ابعاد مالی مرتبط با سرمایه گذاری در نظر گرفته می‌شود، در حالیکه هر سرمایه گذاری ابعاد و جنبه‌های کیفی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال گاهی مدیریت بخشی از سرمایه خود را به تغییر در ظاهر محیط شرکت و اهدائ هدایای مختلف به عنوان پاداش به کارکنان اختصاص می‌دهد. این نوع از سرمایه گذاری باعث تغییر در روحیه کارکنان و افزایش وفاداری آنها به شرکت و حتی بهبود کیفیت زندگی کاری کارکنان می‌شود که بر اساس فرمول نرخ بازده سرمایه نمی‌توان تاثیر این نوع از سرمایه گذاری‌ها را محاسبه نمود.

نرخ تعیین نوع سرمایه گذاری بازده سرمایه

هدف اصلی از سرمایه گذاری، رسیدن به بازده سرمایه گذاری بیشتر است. به همین دلیل ارزیابی بازده یک راه منطقی برای بررسی و مقایسه گزینه‌های مختلف سرمایه گذاری برای رسیدن به سود بالاتر است. بد نیست در انتهای مقاله نرخ بازده سرمایه گذاری به دو قسمت مختلف بازده سرمایه گذاری یعنی بازده کیفی و بازده کمی اشاره شود.

بازده کمی همان عایدی یا سودی است که به ازای دوره‌های زمانی مشخص به سرمایه گذار پرداخت می‌شود و نیز منفعت یا زیان سرمایه که به صورت افزایش یا کاهش قیمت دارایی‌ها بیان می‌شود. تمام مواردی که به اعتبار شرکت مانند سرقفلی، امتیازات اجتماعی و موارد مشابه دیگر بستگی دارد به عنوان بازده کیفی سرمایه در نظر گرفته می‌شوند.

از آنجا که مقیاس بازده از شاخص‌های مهم برای ارزیابی عملکرد مالی شرکت به شمار می‌رود، افزایش ثروت سهامداران هدف اصلی هر واحد تجاری در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین شرکت باید به گونه‌ای عمل کند که با رسیدن به بازده مناسب، ثروت سهامداران را افزایش دهد. به همین دلیل نرخ ROI یکی از شاخص‌های مهم در بازار سهام است که اطلاعات مالی شرکت‌ها را می‌توان با یکدیگر مقایسه و برای سرمایه گذاری بهتر تصمیم گیری نمود.

تعیین نوع سرمایه گذاری

پرسش و پاسخ
60,000 +

درسنامه آموزشی
2,500 +

• اقتصاد
  • فصل 1: اصول انتخاب در کسب و کار
  • درس 1: کسب و کار و کارآفرینی
  • درس 2: انتخاب نوع کسب و کار
  • درس 3: اصول انتخاب درست
  • درس 4: مرز امکانات تولید
  • فصل 2: بازیگران اصلی در میدان اقتصاد
  • درس 5: بازار چیست و چگونه عمل می‌کند؟
  • درس 6: نقش دولت در اقتصاد چیست؟
  • درس 7: تجارت بین الملل
  • فصل 3: اقتصاد رشد و پیشرفت
  • درس 8: رکود، بیکاری و فقر
  • درس 9: تورم و کاهش قدرت خرید
  • درس 10: مقاوم سازی اقتصاد
  • درس 11: رشد و پیشرفت اقتصادی
  • فصل 4: اقتصاد در خانواده
  • درس 12: بودجه بندی
  • درس 13: تصمیم گیری در مخارج
  • درس 14: پس انداز و سرمایه گذاری

  با آلبوم تست

  آزمون دلخواهتو بساز

  

  نمونه سوالات مرتبط

  

  آزمون آنلاین اقتصاد دهم انسانی | درس 1 تا 3

  تیم مدیریت گاما

  

  آزمون مجازی اقتصاد دهم | درس 3: اصول انتخاب درست

  تیم مدیریت گاما

  

  آزمون آنلاین اقتصاد دهم انسانی | درس 1 و 2

  تیم مدیریت گاما

  

  آزمون نیمسال اول اقتصاد دهم دبیرستان نور سراج | دی 1400

  علی افلاکی خسروشاهی

  

  سوالات آزمون نوبت اول اقتصاد دهم دبیرستان حضرت خدیجه خالخیل | دی 1400

  سید حسین مصطفی نژاد…

  

  سوالات آزمون نوبت اول اقتصاد دهم دبیرستان فرزانگان اقدس مرتضوی | دی 1400

  فریبا کریمی لقب

  

  سوالات امتحان اقتصاد دهم | درس 2: انتخاب نوع کسب و کار

  

  نمونه سوال امتحان پایانی اقتصاد دهم | خرداد 1400

  

  تست، سوال و مسئله درباره‌ی مالیات بر ارزش افزوده

  

  آزمون مستمر اقتصاد دهم انسانی | فصل 4: اقتصاد در خانواده (درس 12 تا 14)

  

  سوالات آزمون ترم دوم اقتصاد دهم دبیرستان بنت الهدی صدر کرمانشاه | خرداد 1401

  

  سوالات آزمون نوبت اول اقتصاد دهم دبیرستان شهدای دانش آموز | دی 1400

  

  آزمون اقتصاد دهم دبیرستان فاطمه الزهرا (س) | درس 11: رشد و پیشرفت اقتصادی

  انواع سرمایه گذاری در جهان: ۷ نوع رایج سرمایه گذاری

  

  انواع سرمایه‌گذاری در جهان: سرمایه‌گذاری برای بیشتر افراد ترسناک است. چرا که همواره تشخیص بهترین گزینه ممکن برای سرمایه‌گذاری نیاز به مهارت و تخصص دارد.

  در این مقاله آموزشی قصد داریم شما را با ۷ مورد از رایج‌ترین انواع سرمایه‌گذاری آشنا کنیم و توضیح دهیم که چرا افراد، اغلب از این گزینه‌ها در سبد سرمایه‌گذاری خود استفاده می‌کنند.

  همچنین در این مقاله با سه پارامتر بسیار مهم ریسک، بازدهی و نقدشوندگی آشنا خواهید شد که دانستن آنها برای داشتن یک سرمایه‌گذاری مطمئن ضروری است.

  اگر تصمیم جدی برای سرمایه‌گذاری دارید، بهتر است از یک مشاور مالی کمک بگیرید. چرا که او چراغ راهی است که شما را در تاریکی‌های پیش رو همراهی می‌کند.

  فهرست مطالب و عناوین

  بازار بورس سهام

  ریسک: خیلی بالا
  بازدهی: زیاد
  نقدشوندگی: متوسط

  سرمایه‌گذاری در بازار بورس، همه ما دست‌کم یک‌بار نام بازار بورس را شنیده‌ایم. سرمایه‌گذاری در این بازار به معنای خرید سهام شرکت‌ها است. بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان مانند جنرال موتورز، اپل و فیس‌بوک به‌صورت عمومی معامله (در بورس جهانی) می‌شوند و سرمایه‌گذاران در سراسر دنیا می‌توانند سهام این شرکت‌ها را خریداری کنند.

  چگونه می‌توانید از بازار بورس سهام درآمد کسب کنید؟

  سهامی را در قیمت مناسب می‌خرید و پس از رسیدن به قیمت مدنظرتان، برای کسب سود می‌فروشید. البته این امکان هم وجود دارد که نمودار سهم خلاف پیش‌بینی شما حرکت کند و قیمت آن کاهش یابد. همه چیز به تحلیل شما بستگی دارد. اما باید توجه داشته‌باشید که ریسک این سرمایه‌گذاری بسیار بالا است.

  برای معامله در بورس، باید در ابتدا در یک کارگزاری آنلاین ثبت نام کنید یا اگر با معاملات آنلاین ارتباط خوبی ندارید، می‌توانید به دفتر کارگزاری مدنظرتان مراجعه‌ کنید و به شکل حضوری معاملات خود را به انجام برسانید.

  

  بازار بورس به عنوان یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین انواع سرمایه گذاری در جهان

  اوراق قرضه

  ریسک: پایین
  بازدهی: کم
  نقدشوندگی: خوب

  با خرید اوراق قرضه، در واقع به یک نهاد بانکی یا دولتی وام می‌دهید. گاهی اوقات، برخی شرکت‌های وابسته به دولت نیز در مواقع ضروری، دست به انتشار اوراق قرضه می‌زنند.

  اوراق قرضه، محدود به نهادهای دولتی و شرکت‌ها نیست. حتی خزانه‌داری کشوری مانند ایالات متحده نیز، اوراق و اسکناس‌های خزانه‌داری منتشر می‌کند و سرمایه‌گذاران با خرید بخشی از این اوراق، به این نهاد وام می‌دهند تا او بتواند بدهی‌های خود را پرداخت کند.

  چگونه می‌توانید از اوراق قرضه کسب کنید؟

  شما به‌عنوان وام‌دهنده، پس از سررسید اوراق (مدت‌زمان تعیین شده‌ای که شما آن را طبق قرارداد نگه داشته‌اید) اصل پول خود را همراه سود آن دریافت خواهید کرد.

  نرخ بازده اوراق قرضه معمولاً بسیار کمتر از سهام است. اما در مقابل، اوراق قرضه ریسک کمتری دارد. البته باید گفت خطراتی نیز به همراه دارد، به‌عنوان‌مثال فسخ شرکتی که از آن اوراق قرضه می‌خرید. بااین‌حال، ریسک این نوع سرمایه‌گذاری در مقایسه با خرید سهام شرکت‌ها، چندان قابل‌توجه نیست و برای افرادی که سرمایه‌گذاری با ریسک کمتر را انتخاب می‌کنند، گزینه بسیار مطمئنی است.

  اوراق قرضه ابزار مهمی در دست دولت‌ها و بانک‌های مرکزی جهت اعمال سیاست‌های پولی و بانکی به شمار می‌رود.

  نکته مهم: در ایران به دلیل ربوی بودن اوراق قرضه، جایگزین دیگری به نام اوراق مشارکت، از طرف دولت یا بانک جهت تأمین مالی به فروش می‌رسد.

  صندوق سرمایه گذاری مشترک

  ریسک: متوسط تا پایین
  بازدهی: متوسط تا کم
  نقدشوندگی: خوب

  صندوق سرمایه‌گذاری مشترک یا (Mutual Fund)، سبدی متشکل از پول همه سرمایه‌گذاران است که به طور گسترده در تعدادی از شرکت‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود. نحوه مدیریت این نوع صندوق‌ها به دو شکل فعال یا غیرفعال است. هدف این صندوق‌ها این است که اوراقی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند که عملکرد بهتری را نسبت به شاخص‌های بازار دارند. به‌عبارت‌دیگر هدف اصلی این است که با انتخاب بهترین گزینه‌ها بتوانند ز شاخص‌های بازار عبور کنند. اصطلاح عبور کردن به این معناست که: از شاخص موردنظر که نشانگر میانگین بازار است، عملکرد بهتری داشته باشند.

  یک صندوق با مدیریت غیرفعال که با نام «صندوق شاخص» نیز شناخته می‌شود که در واقع پیرو شاخص کل بازار سهام (چیزی شبیه به میانگین صنعتی داوجونز یا S&P 500) است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک می‌توانند در طیف گسترده‌ای از اوراق بهادار سرمایه‌گذاری کنند: سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها و مشتقات.

  نکته مهم: ازآنجایی‌که این صندوق‌ها در حوزه‌های متنوعی سرمایه‌گذاری می‌کنند، اغلب ریسک کمتری نسبت به سهام و اوراق قرضه دارند.

  چگونه می‌توانید از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک درآمد کسب کنید؟

  وقتی ارزش سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار سبدی که صندوق در آنها سرمایه‌گذاری می‌کند، افزایش می‌یابد، سرمایه‌گذاران سود می‌کنند. اگر متقاضی خرید این نوع صندوق‌ها هستید، می‌توانید آن‌ها را به شکل مستقیم، از طریق کارگزاری‌ها خریداری کنید. اما توجه داشته باشید که معمولاً، ً برای خرید این صندوق‌ها مبلغی تحت عنوان «حداقل سرمایه» تعیین شده است، پس بهتر است برای آگاهی از شرایط آنها تحقیقات لازم را داشته باشید.

  صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)

  ریسک: متوسط تا بالا
  بازدهی: متوسط تا زیاد
  نقدشوندگی: خوب

  صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) شبیه به صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند و اساس آنها پیروی از شاخص کل بازار است. سهام ETFها بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که از طریق شرکت‌ها خریداری می‌شوند، در بازارهای سهام خریدوفروش می‌شوند و قیمت آن‌ها در طی یک روز معاملاتی در نوسان است. درحالی‌که ارزش صندوق‌ها صرفاً ارزش خالص دارایی‌های سرمایه‌گذاری‌های شما و سایر سرمایه‌گذاران است که در پایان هر جلسه معاملاتی محاسبه می‌شود.
  

  چگونه می‌توانید از صندوق‌های قابل معامله در بورس درآمد کسب کنید؟

  صندوق‌های ETF اغلب به سرمایه‌گذاران جدید توصیه می‌شود. چرا که تنوع سهام بیشتری دارند. شما می‌توانید با انتخاب یک صندوق ETF که پیرو شاخص کل بازار است (تا از آن عبور کند) ریسک سرمایه‌گذاری خود را به حداقل برسانید.

  

  یکی از انواع سرمایه گذاری در جهان، صندوق قابل معامله در بورس یا ETF است.

  سپرده بانکی

  ریسک: خیلی پایین و کاملا مطمئن
  بازدهی: خیلی کم
  نقدشوندگی: بد (مشمول جریمه‌های برگشت سود و کارمزد)

  یکی دیگر از روش‌های سرمایه‌گذاری که ریسک بسیار کمی دارد،سپرده بانکی است.. شما مقدار مشخصی پول را برای یک دوره از پیش تعیین شده به بانک می‌دهید. وقتی این دوره تمام شد، سرمایه خود را به‌اضافه مقداری سود از پیش تعیین شده پس می‌گیرید. هر چه مدت آن طولانی‌تر باشد، نرخ سود شما بیشتر می‌شود.

  نکته: در بانک‌های جمهوری اسلامی ایران، سودها تقسیم شده و ماهیانه پرداخت می‌شود. برای مثال سپرده دو‌ساله بلندمدت با نرخ سود ۱۸ درصد ارائه می‌شود و با ضریب ۱۸ درصد از کل سرمایه، سود محاسبه شده و بین ۱۲ ماه تقسیم و واریز می‌گردد.

  چگونه می توانید از گواهی سپرده درآمد کسب کنید؟

  سپرده سرمایه‌گذاری‌ بلندمدت بانکی، گزینه خوبی برای پس‌انداز پول است. هیچ ریسک قابل توجهی ندارند. چون هم بیمه شده‌اند و هم مالیات چندانی از آن‌ها برداشت نمی‌شود. حتی در صورت ورشکستگی بانک، پول شما بازگردانده می شود. بااین‌حال، باید مطمئن شوید که در طول مدت سرمایه‌گذاری به پول نیاز ندارید، زیرا جریمه‌های قابل‌توجهی برای برداشت زودهنگام وجود دارد.

  ارزهای دیجیتال

  ریسک: بسیار بالا و نامطمئن
  بازدهی: بسیار بالا
  نقدشوندگی: عالی

  ارزهای دیجیتال یک گزینه سرمایه‌گذاری نسبتاً جدید است. بیت‌کوین شناخته‌شده‌ترین ارز دیجیتال است، اما تعداد بی‌شماری از ارزهای دیگر مانند لایت‌کوین و اتریوم وجود دارد. این نوع ارزها هیچ حمایت دولتی ندارند. از این رو، ریسک قابل توجهی شامل آنها می شود.
  جالب است بدانید که برخی از بروکر‌ها حتی این اجازه را به شما می‌دهند تا از ارزهای آنها برای مبادلات خود استفاده کنید.

  چگونه می توانيد از ارزهای دیجیتال درآمد کسب کنید؟

  ارزهای دیجیتال یا کریپتوها (Crypto currencies) به‌عنوان جدیدترین انواع سرمایه‌گذاری در جهان، اغلب دارای نوسانات بسیار زیادی هستند، به همین دلیل نسبت به روش‌های سرمایه‌گذاری پیشین، ریسک قابل‌توجهی دارند. بااین‌حال، برخی از سرمایه‌گذاران از این ارزها به‌عنوان سرمایه‌گذاری‌های جایگزین استفاده می‌کنند. اگر متقاضی خرید این ارزها هستید، می‌توانید آنها را در صرافی‌های ارزهای دیجیتال خریداری کنید.

  

  ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی‌ها، به عنوان جدیدترین ابزار سرمایه‌گذاری در جهان به شمار می‌روند که بسیار پر ریسک هستند.

  ریسک: بسته به نوع کالا متفاوت
  بازدهی: بسته به نوع کالا متفاوت
  نقدشوندگی: بسته به نوع کالا متفاوت

  یکی دیگر از انواع سرمایه‌گذاری در جهان، کالاها هستند. کالاها، محصولات فیزیکی هستند که می‌توانید بر روی آنها سرمایه‌گذاری کنید. آنها در بازارهای آتی (بازاری شبیه به بازار سهام) رایج هستند که در آن تولیدکنندگان و خریداران تجاری (حرفه‌ای‌های بازار) به دنبال خرید کالاها برای سبدهای مالی خود هستند. سرمایه‌گذاران خرد باید قراردادهای بازارهای آتی را پیش از سرمایه‌گذاری، مطالعه کنند. به این خاطر که احتمال تغییر ناگهانی قیمت‌ها به دلیل رویدادهای سیاسی و اقتصادی و حتی آب‌وهوایی وجود دارد.

  به‌عنوان‌مثال، اقدامات سیاسی می‌تواند به طور چشمگیری ارزش کالاهایی مثل نفت را تغییر دهد. از طرفی، شرایط آب‌وهوایی نیز می‌تواند بر ارزش محصولات کشاورزی تأثیر بگذارد.

  در اینجا به بررسی چهار نوع اصلی محصول که به آن‌ها در اصطلاح کامودیتی (Commodity) گفته می‌شود می‌پردازیم:

  فلزات: فلزات گرانبها (طلا و نقره) و فلزات دارای کاربرد صنعتی (آهن و مس)

  کشاورزی: ​​گندم، ذرت، سویا و … .

  دام: انواع گاو و گوسفند و … .

  حامل‌های انرژی: نفت خام، فرآورده‌های نفتی و گاز طبیعی

  چگونه می‌توانید از کالا درآمد کسب کنید؟

  سرمایه‌گذاران در طول تورم، تدابیر خاصی را برای سبد تعیین نوع سرمایه گذاری دارایی‌های خود در نظر می‌گیرند. از جمله خرید کالاها به‌عنوان پوششی برای پرتفوی سرمایه‌گذاری خود. شما می‌توانید کالاها را به طور غیرمستقیم از طریق سهام و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک یا ETF و یا معاملات آتی خریداری کنید.

  

  انواع کالاهای فیزیکی یا Commodity‌ها

  جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

  انواع مختلفی از سرمایه‌گذاری برای انتخاب وجود دارد. برخی از آن‌ها برای سرمایه‌گذاران مبتدی عالی هستند، و بقیه به تجربه بیشتری نیاز دارند.

  هر نوع سرمایه‌گذاری، درصد به خصوصی از ریسک و بازده را ارائه می‌دهد و سرمایه‌گذاران باید پیش از اینکه دارایی خود را به یکی از این روش‌ها اختصاص دهند، باید تحقیق و بررسی لازم را پیرامون تمام موارد ضروری داشته باشند.

  در این مقاله درباره انواع سرمایه گذاری در جهان مطالبی آموختیم. سپاس از ابن که همراه ما بودید.