فرق توکن و سکه

توکن چیست و چه فرقی با کوین دارد؟ معرفی انواع توکن و کاربردهای آنها

توکن یا token اصطلاحی است که این روزها زیاد به گوشمان می‌خورد. توکن به عنوان یک ماهیت جدید تفاوت‎‌هایی با کوین دارد و دارای تنوع زیادی است. در این مطلب با توکن و انواع آن بیشتر آشنا خواهید شد و تفاوت‌های آن با کوین را بهتر درک می‌کنید. همچنین کاربردهای آن را خواهید شناخت و با برخی اصطلاحات مانند توکن سوزی آشنا خواهید شد.

توکن چیست و چطور بوجود آمد؟

برای تعریف توکن باید گفت که توکن‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که روی بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. این یعنی بلاک چین مستقلی ندارند و بر بستر بلاک چین‌های دیگر فعالیت می‌کنند. به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، اتریوم فرق توکن و سکه رایج‌ترین پلتفرم token بلاک چین است. در واقع توکن‌هایی که روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند. توکن شیبا اینو یکی از مثال‌هایی است که از بستر اتریوم برای فعالیت خود استفاده می‌کند و شبکه بلاک چین مستقلی ندارد.

البته با گذشت زمان توکن‌ها تنها به عنوان یک ابزار معاملاتی به کار نمی‌روند و نقش‌های مختلف انتزاعی در بستر دیجیتال پذیرفته‌اند. نمونه بارز آن توکن‌های غیرمثلی هستند که کارکرد یک ابزار معاملاتی را ندارند.

توکن چرا و چطور ساخته می شود؟

برخلاف کوین، ساخت یک token توانمندی یا مهارت خاصی نمی‌خواهد و تنها چند دقیقه وقت شما را می‌گیرد. البته این موضوع را باید در نظر داشت که ساخت توکن به افراد تازه کاری که با مهارت‌های فنی ساخت یک شبکه بلاک چین آشنایی ندارند، توصیه نمی‌شود. در واقع برای ساخت توکن نیاز به مقداری از توکن مادر شبکه دارید. به عنوان مثال برای ساخت یک توکن در شبکه اتریوم نیاز به داشتن مقداری اتر است تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.

به یاد داشته باشید که برای تمام تراکنش‌های توکن در یک بلاک چین و نه فقط برای ایجاد آن، باید کارمزد پرداخت شود. بنابراین، هر برنامه‌ای که بر روی اتریوم ساخته شده است باید از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

بیشتر توکن‌ها برای استفاده با برنامه‌های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند. زمانی که توسعه‌دهندگان در حال ایجاد token خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد بسازند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند. آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می‌شود، پرداخت می‌کنند.

پس از ایجاد، توکن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شوند.

به عنوان مثال، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم Musicoin را می‌دهد. این ویژگی‌ها می‌تواند تماشای یک موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

همانطور که گفتیم، token ارز دیجیتالی است که شبکه بلاک چین مستقل و منحصر به خود نداشته و در بستر بلاک چین دیگری فعالیت می‌کند. این در حالی است که کوین، ارز دیجیتالی است که در بستر بلاک چینی مستقل فعالیت می‌کند. به عبارت بهتر، کوین شبکه بلاک چین خاص خود را طراحی کرده و در آن فعالیت می‌کند.

از نمونه‌های مختلف کوین‌ها که در بستر بلاک چین خودشان کار می‌کنند می‌توان به فرق توکن و سکه لایت کوین، بیت کوین، اتریوم و پولکادات اشاره کرد. همچنین توکن‌های معروفی که در بستر دیگر شبکه‌ها کار می‌کنند شامل تتر، دای، شیبا اینو و بیت تورنت هستند.

انواع توکن کدامند؟

توکن‌ها انواع مختلفی دارند و در نوع خود دارای تنوع بالایی فرق توکن و سکه هستند. همین تنوع باعث جلب توجه زیادی در میان فعالان حوزه ارزهای دیجیتال شده است. افزایش استقبال از توکن‌های مختلف و کاربرد آن ها در حوزه‌های مختلف، کاهش تسلط کوین‌های معروف بازار، به خصوص کاهش تسلط بیت کوین را به همراه داشته است. به طور کلی توکن‌ها به صورت زیر دسته‌بندی می‌شوند:

توکن ‌های اوراق بهادار

بیشتر توکن‌های صادر شده توسط ICO توکن‌های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن‌ها را خریداری می‌کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه‌گذاری می‌کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می‌شود.

توکن‌ های برنامه نویسی شده

توکن برنامه نویسی شده جزء اصلی کد منبع است. کاراکترها به عنوان یکی از پنج کلاس نشانه‌هایی دسته‌بندی می‌شوند که عملکردهایشان (ثابت، شناسه‌ها، عملگرها، کلمات رزرو شده و جداکننده‌ها) را مطابق با قوانین زبان برنامه‌نویسی توصیف می‌کنند.

توکن‌ های پلتفرمی

توکن‌های پلتفرمی از زیرساخت‌های بلاک چین به منظور ارائه برنامه‌های غیرمتمرکز (dapps) برای کاربردهای مختلف استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، رمز ارز دای که به عنوان یک استیبل کوین طبقه‌بندی می‌شود به دلار آمریکا متصل است و قیمت آن از طریق مکانیسم‌های تعبیه شده در قراردادهای هوشمند حفظ می‌شود. همچنین این رمز ارز می‌تواند به عنوان یک token پلتفرم طبقه‌بندی شود زیرا بر روی بلاک چین پرکاربرد اتریوم ساخته شده است.

توکن های تراکنشی (معاملاتی)

توکن‌های معاملاتی برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شوند. آنها به عنوان واحدهای معاملاتی به کار می‌روند و در ازای کالاها و خدمات مبادله می‌شوند. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند، اما در برخی موارد، مزایای بیشتری را ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مانند بیت کوین و دای، این امکان برای کاربران وجود دارد که بدون واسطه سنتی یا مرجع مرکزی، مانند بانک یا درگاه پرداخت، تراکنش‌ها را انجام دهند.

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی در یک پروتکل موجود در بلاک چین ادغام می‌شوند و برای دسترسی به خدمات آن پروتکل مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها مانند توکن‌های اوراق بهادار برای سرمایه‌گذاری مستقیم ایجاد نمی‌شوند، اما می‌توانند برای پرداخت خدمات در اکوسیستم خاص خود استفاده شوند. رابطه بین پلتفرم و توکن ابزار هم افزایی است، زیرا پلتفرم امنیت token ابزار را فراهم می‌کند در حالی که token فعالیت شبکه لازم برای تقویت اقتصاد پلتفرم را فراهم می‌کند.

به عنوان مثال، دای در Axie Infinity، یک دنیای حیوانات خانگی دیجیتال با اقتصاد متعلق به بازیکن، ادغام شده است و یک ارز درون بازی پایدار را برای بازیکنان فراهم می‌کند. پروژه‌های دیگر، مانند Cryptocup، از پایداری Dai به منظور ارائه تجربه بهتر برای کاربران استفاده می‌کنند.

توکن های حاکمیتی

از آنجایی که پروتکل‌های غیرمتمرکز به تکثیر و تکامل خود ادامه می‌دهند، نیاز به اصلاح فرآیندهای تصمیم گیری پیرامون آنها حیاتی است. حاکمیت زنجیره‌ای به همه ذینفعان اجازه می‌دهد تا در مورد نحوه مدیریت یک سیستم با یکدیگر همکاری کنند، بحث کنند و رأی دهند. توکن‌های حاکمیتی به سیستم‌های رای گیری مبتنی بر بلاک چین کمک می‌کند، زیرا اغلب برای نشان دادن حمایت از تغییرات پیشنهادی و رای دادن به پیشنهادات جدید، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در پروتکل Maker، نشانه حاکمیت MKR است.

توکن های سهمی

اگر یک token نشان‌دهنده مقداری سهام یا دارایی در شرکتی باشد که آن را منتشر می‌کند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.

کاربردهای توکن چیست؟

کاربردهای توکن‌ها فوق‌العاده گسترده است حتی شاید بیشتر از کوین‌ها! توکن‌ها در انواع بخش‌ها فعالیت می‌کنند که همین مسئله جنبه خاصی به آن‌ها بخشیده است. درادامه با بخشی از کاربردهای توکن‌ها آشنا خواهید شد:

1.بازی‌های بلاکچینی

بازی‌های بلاکچینی که این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده‌اند و مورد استقبال افراد زیادی قرار گرفته‌اند یکی دیگر از جایگاه‌های مناسب برای کاربرد توکن‌ها هستند. در این بازی‌ها ممکن است برای شروع بازی نیاز به داشتن مقدار مشخصی توکن داشته باشید یا در بازی شخصیت‌ها یا ابزاری را در قالب توکن‌های غیرمثلی دریافت کنید. همچنین ممکن است در انتها به عنوان پاداش نتایج توکن خاصی را دریافت کنید. از نمونه‌های معروف آن می‌توان به توکن slpدر بازی اکسی اینفینیتی اشاره کرد.

2.استیبل کوین‌ها

بی‌شک مهم‌ترین کاربرد توکن‌ها در استیبل کوین‌ها است و به عنوان یک ابزار معاملاتی با پشتوانه ارزهای فیات به کار می‌رود. تتر به عنوان معروف‌ترین نوع آن در بسترهای بلاک چینی مختلفی از جمله اتریوم و بایننس فعالیت دارد. استیبل کوین‌ها ارزهایی هستند که بهای آن‌ها همواره ثابت است.

3.ابزار معاملاتی

اولین چیزی که به ذهن هر فرد می‌رسد قطعا کاربرد معاملاتی بودن این ارزها است. توکن‌ها همانند کوین‌ها می‌توانند کاربرد معاملاتی داشته باشند و در ازای هر چیز معامله شوند. هر چند معامله آن‎‌ها با کالاها و پذیرفتنشان توسط کمپانی و فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ فعلا میسر نیست.

4.کاربرد سمبلیک

برخی از توکن‌ها جنبه نمادین دارند و فقط قابل خرید فروش هستند. شاید برای شما عجیب باشد که این توکن‌ها چه کاربردی دارند اما جواب به این سوال با گذشت زمان مشخص می‌شود. در اصل این توکن‌ها که اغلب در چارچوب توکن‌های غیرمثلی می‌گنجند جنبه نمادین دارند. برای درک توکن‌های غیرمثلی یک تابلوی نقاشی خاص را تصور کنید که به مزایده گذاشته می‌شود و افراد شرکت‌کننده با ارقام بالا برای خریداری آن رقابت می‌کنند. توکن غیرمثلی تقریبا تعریف مشابهی در بستر دیجیتال داشته و معمولا تنها یک نمونه از آن ساخته می‌شود.

ممکن است شما یک توکن غیرمثلی را خریداری کنید و پس از گذشت مدت زمان مشخصی ارزش آن به مقدار قابل توجهی افزایش یابد. اتفاقی که در مورد تابلوهای نقاشی یا آثار هنری نیز صدق می‌کند.

توکن سوزی یعنی چه؟

تیم‌های توسعه برخی از توکن‌ها در برهه‌ای از زمان تصمیم به حذف تعدادی از توکن‌های موجود در شبکه می‌کنند که به این کار اصطلاحا توکن سوزی (Token Burn) گفته می‌شود. هدف از توکن سوزی در موقعیت‌های مختلف متفاوت بوده، اما به طور معمول هدف از توکن سوزی افزایش بهای یک token است.

توکن بخریم یا نه؟

جواب به این سوال قطعا مثبت است! اگر در فکرسرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هستید از توکن‌ها غافل نشوید. بسیاری از توکن‌ها با وجود عدم بهره‌مندی از شبکه بلاک چین مستقل اما آینده روشنی دارند و ممکن است شبکه بلاک چین خود را در ادامه طراحی کنند. از طرفی بسیاری از میم کوین‌ها منابع سرمایه‌گذاری کوتاه مدت خوبی برای تریدرها هستند و این دسته از سرمایه‌گذارها می‌توانند سود خوبی از توکن‌ها ببرند.

در یک نگاه

مطمئنا یکی از مهم ترین روش‌های سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، توکن‌ها هستند. توکن‌ها با کاربرد‌های متفاوتی که دارند مسیر سرمایه‌گذاری را برای طرفداران خود هموارتر می‌کنند. شما هم باید با بررسی دقیق هر توکن و جایگاه آن تصمیم خود را برای سرمایه گذاری بگیرید.

۳ تفاوت کوین و توکن که حتماً باید بدانید!

با ساده‌ترین زبان ممکن بگوییم، تفاوت کوین و توکن در یک‌چیز اساسی است و آن چیزی جز نحوه کاربری و استفاده نیست. در کلام ساده‌تر مهم‌ترین فرق کوین و توکن این است که شما می‌توانید از کوین به‌عنوان یک ارز فیات برای مبادلات روزمره خود استفاده کنید درحالی‌که توکن ذاتاً یک ارز فیات محسوب نمی‌شود.

فرق توکن و کوین درست مانند تفاوت پول و بلیت است. پول می‌تواند در موقعیت‌های مختلف کارایی داشته باشد و شکل عام‌تری دارد درحالی‌که بلیت بسته به نوع آن می‌تواند کاربری‌های مختلفی داشته باشد. مثلاً بلیت هواپیما وابسته به زمان و مکان مشخصی است و برای کاربری خاصی تعیین‌شده است. درواقع شما نمی‌توانید از بلیت هواپیما به‌عنوان یک ارز قابل‌مبادله استفاده کنید و آن را به‌عنوان هزینه رستوران خود پرداخت کنید. هرچند که ممکن است ارزش بلیت هواپیما و هزینه‌های رستوران برابر باشد.

پس عملاً مشخص فرق توکن و سکه است که تفاوت کوین و توکن یک نوع تفاوت میان پول و یک بلیت است؛ اما سؤال اصلی این است که در دنیای واقعی و در زندگی روزمره به‌سادگی این تفاوت درک می‌شود و مورداستفاده قرار می‌گیرد اما همچنان در ارزهای دیجیتال این موضوع چندان صدق نمی‌کند.

بسیاری تفاوت کوین و توکن را نمی‌دانند و حتی آن دو را مرادف هم تلقی می‌کنند؟ در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت و بابیان ویژگی‌های هرکدام از این مفاهیم سعی داریم راهی درست برای بیان تفاوت کوین و توکن پیدا کنیم.

نگاه سرمایه‌گذاری

مهم‌ترین علتی که باعث شده است فرق توکن و کوین به‌خوبی لمس نشود و این سؤال برای دسته بزرگی از سرمایه‌گذاران و فعالان بازار ایجاد نشود این است که بازار ارزهای دیجیتال هنوز یک نوع بازار سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و کمتر کسی به آن به دید بنیادی نگاه می‌کند.

در کلام ساده‌تر آن چیزی که امروز همه از بازار ارزهای دیجیتال می‌دانند و به دنبال آن هستند این است که این بازار سود خوبی می‌تواند داشته باشد! درواقع بیشتر معامله گران فعلاً به بازار ارزهای دیجیتال دیدی شبیه به یک ماشین پول‌سازی دارند و کمتر کسی نسبت به موقعیت کاربردی آن حساسیت نشان می‌دهد.

همین موضوع باعث شده است که تفاوتی میان تفاوت توکن و کوین وجود نداشته باشد. ازاین‌رو برای بسیاری بیت کوین و تتر تنها در قیمت و نحوه ارزش‌گذاری متفاوت است؛ اما شما باید تفاوت کوین و توکن را بدانید!

درواقع نوسان امروز بازار ارزهای دیجیتال به خاطر هجوم مردم به این بازار است. زمانی که این جو بخوابد (درست مانند تمام جو های اقتصادی دیگر) دیگر بازار به سمت‌وسوی خودش می‌رود. در اینجا دیگر کاربرد و کاربری است که اهمیت پیدا می‌کند. زمانی که شما ساده‌ترین و مهم‌ترین مفهوم پایه یعنی تفاوت کوین و توکن را ندارید عملاً نمی‌تواند روند بازار را درست تشخیص دهید. اینجاست که مسئله تفاوت کوین و توکن مهم می‌شود. پس هم‌اکنون این مفاهیم را یاد بگیرید تا فردا به مشکل نخورید.

اولین تفاوت کوین و توکن

اولین و شاید مهم‌ترین تفاوت توکن و کوین این است که کوین دارای بلاک چین خودش است درحالی‌که توکن بلاک چین خودش را ندارد و روی بلاک چین سایر کوین ها سوار می‌شود.(در صورتی که میخواهید با کاربرد بلاک چین در اموزش آشنا شوید این مقاله را حتما مطالعه کنید.)
بگذارید این تفاوت کوین و توکن را دقیق‌تر و کمی ملموس‌تر توضیح دهیم. شما برای رفتن به یک کنسرت باید بلیت آن کنسرت را داشته باشید. پس باید اقدام به خرید بلیت کنسرت کنید. این بلیت را چگونه می‌خرید؟ بله درست است.

شما بر اساس پول رایج کشور خودتان یا محل برگزاری کنسرت اقدام به خرید بلیت می‌کنید. پس این بلیت بر اساس ریال یا سایر ارزهای فیات فروخته می‌شود. در کلام ساده‌تر بلیت کنسرت روی شبکه ریال قرار دارد. تصور این موضوع که خود بلیت کنسرت یک نوع ارز باشد و شبکه خودش را داشته باشد شاید کمی خنده‌دار باشد! (حال در ذهن خود بلیت کنسرت را تبدیل به توکن و ریال را تبدیل به کوین کنید تا مسئله را درست و دقیق درک کنید.)

در دنیای ارزهای دیجیتال و فرق کوین و توکن نیز همین اتفاق رخ می‌دهد. در توکن ها بر اساس کوین ها ایجاد می‌شود و نمی‌توان تصور کرد که توکنی وجود داشته باشد که بتواند از بلاک چین خودش استفاده کند.

بیشتر توکن های موجود در بازار بر اساس کوین اتریوم ساخته‌وپرداخته شده‌اند. اتریوم کارش همین است. درواقع یکی از کاربردهای اتریوم در بازار ارزهای دیجیتال این است که امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را برای ساخت توکن فراهم کرده است. بر این اساس می‌توان توکن را این‌گونه تعریف کرد که یک نوع نماد از یک قرار هوشمند است. به مثال بلیت کنسرت نگاه کنید! درواقع شما با خرید بلیت کنسرت و تحویل فرق توکن و سکه آن برای ورود به کنسرت یک نوع قرارداد را امضا و اجرا کرده‌اید. عین این داستان در دنیای ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد.

کاربرد، دومین فرق توکن و کوین

از دیگر تفاوت توکن و کوین می‌توان به کاربرد آن‌ها اشاره کرد. فارغ از این‌که تمام کوین ها و توکن ها قابلیت سرمایه‌گذاری دارند، ازنظر شبکه بلاک چین و دنیای ارزهای دیجیتال هرکدام از این انواع کارایی خودش را دارد.

کوین ها درست مانند یک ارز فیات عمل می‌کنند و قابلیت نقل‌وانتقال پولی را دارند. کوین ها شبکه بلاک چین خودشان را دارند و بر اساس نیاز کاربر به‌سرعت، دقت و امنیت هر کوین ویژگی‌های خاص خودش را برای انتقال سرمایه دارد؛ بنابراین بیشترین استفاده‌ای که از کوین ها می‌شود برای نقل‌وانتقال پولی است. همان‌طور فرق توکن و سکه که می‌دانید بیت کوین معروف‌ترین و پرطرفدارترین و مهم‌ترین کوین موجود در بازار ارزهای دیجیتال است.

اما در تفاوت کوین و توکن، توکن ها داستانی متفاوت دارند. توکن یک نوع نماد از یک قرارداد هوشمند است. هر توکن نشان‌دهنده این است که یک قرارداد در حال انجام است و شما با داشتن این توکن حق استفاده از این قرارداد را دارید. درست مانند داستان بلیت‌هایی که در بالاتر مثال زدیم.

احتمالاً شما هم دیده و شنیده باشید که در بازی‌های حساس و مهم که بلیت بازی زود تمام می‌شود، عده‌ای شروع به خریدوفروش این بلیت‌ها می‌کنند. اتفاقی که درست در بازار ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد. عده‌ای مدام در حال خریدوفروش این توکن ها هستند.(اگر علاقه مند هستید که بدانید بهترین کیف پول ارزهای دیجیتال چیست این مقاله را بخوانید.)

البته همان‌طور که گفته شد این موضوع تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که کمی جو اقتصادی در این بازار بخوابد و مسئله بنیاد و کارایی خودش را نشان دهد. در این حالت دیگر این کاربرد است که مهم می‌شود و شما باید بدانید یک توکن بر اساس چه قرارداد یا چه کارایی ایجادشده است.

تفاوت کوین با توکن چیست؟

یکی از رایج ترین اصطلاحات در بازار ارزهای دیجیتال کلمه توکن Token می باشد. تفاوت توکن با کوین یکی از رایج ترین سوالات کاربران در این بازار است. هزاران پروژه بلاک چین و ارزهای دیجیتال پس از بیت کوین ظهور کرده اند که بر اهمیت این سوال تاکید دارند.

کوین چیست؟

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می شود، در واقع یک دارایی دیجیتالی به شمار می آید که به شبکه بلاک چین آن تعلق دارد . هر کوین، بخشی از شبکه بلاک چین آن از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین می باشد. هر کوین در شبکه بلاک چین خود هدف خاصی دارد، همانطور که بلاک چین بیت کوین، در ابتدا قصد داشت نیاز به رابط و واسط سوم در تراکنش های مالی را از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن ها در یک شبکه بلاک چین از قبل موجود، ایجاد می شوند. در واقع به خاطر قراردادهای هوشمند ، توکن های زیادی در شبکه اتریوم ساخته می شوند. توکن های تولید شده در این پلتفرم با نام توکن های ERC20 شناخته می شوند. با این حال، Neo، Waves و Lisk ، مانند اتریوم ، می توانند توکن ها را میزبانی کنند. به عنوان مثال، توکن های تولید شده بر روی پلتفرم NEO ، به عنوان توکن های NEP-5 شناخته می شوند. از آنجایی که اتریوم دارای بلاک چین خاص خود است، یک کوین به شمار می آید. همچنین، می توان از این موضوع نتیجه گرفت که اگر کیف پول دیجیتالی دارید که از اتریوم پشتیبانی می نماید، تمام دارایی هایی که از بلاک چین اتریوم استفاده می کنند، از جمله توکن های ERC20 ، با کیف پول شما سازگار می باشد.

مهم‌ ترین بلاک چین‌ های میزبان توکن ‌ها

بلاک چین اتریوم با پروتکل ERC20 در حال حاضر محبوب ترین بلاک چین برای میزبانی توکن ها می باشد. بسیاری از توکن‌ های محبوب مانند ERC20 Tether ، Maker یا EOS روی اتریوم کار می‌ کنند. بعد از اتریوم، بلاک چین های Tron ، Cosmos و Tezos به ترتیب میزبان های بلاک چین محبوب برای توکن ها هستند.

تفاوت بین کیف پول توکن‌ و کوین

مهترین تفاوت کوین و توکن ، کیف پول و نحوه ذخیره این دارایی های دیجیتال است. هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاک چین منحصر به فرد قرار می گیرد. به این معناست که کیف پول بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم جدا هستند و امکان ارسال دارایی های بیت کوین مثلاً به آدرس اتریوم وجود ندارد. اما این قانون در مورد توکن ها کار نمی کند. شما می توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال نمایید. گاهی اوقات ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نمایش داده نشود، اما تراکنش مورد تایید و قابل دسترسی خواهد بود، اگرچه گاهی اوقات نیاز به دانش فنی دارد.

بیشتر بخوانید: بهترین کیف پول‌های دیجیتال کدامند؟

توکن ‌ها چگونه ساخته می ‌شوند؟

توکن ها را می توان در هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده می کند ایجاد نمود. در حال حاضر اتریوم میزبان بیش از 80 درصد توکن های بازار می باشد و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند . برای ایجاد یک توکن ، توسعه ‌دهندگان باید قرارداد توکن هوشمند خود را با استفاده از زبان ‌های برنامه ‌نویسی و استانداردهای تولید توکن ارائه ‌شده توسط تیم بلاک چین ایجاد نمایند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک چین پیاده ‌سازی کنند .

برای مثال زبان برنامه نویسی ساخت توکن (قراردادهای هوشمند) در اتریوم solidity می باشد و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-20 است . ساخت توکن به تنهایی در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (هزینه های شبکه) انجام می گیرد، اما ایجاد توکن نمی تواند ارزش آن را تضمین نماید . بسیاری از پروژه های ارز دیجیتال ترجیح می دهند ارز دیجیتال خود را بر اساس بلاک چین دیگری راه اندازی کنند و در صورت موفقیت در بازار، بلاک چین خود را بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه ها محسوب می شود. BNB ابتدا تجارت بر روی پلتفرم ERC20 را آغاز کرد و سپس بلاک چین مخصوص BEP2 را برای آن نوشت.

بیشتر بخوانید: بایننس در حال ساخت دفتری در سولانا متاورس است

کاربردهای توکن

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب نماید و مورد قبول واقع شود، باید در یک پروژه کاربردی شرکت کرده و به صرافی های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار آسانی نخواهد بود. توکن هایی که با حضور خود بتوانند نیازی را برطرف کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه بدست بیاورند.

توکن ‌های کاربردی

به عنوان مثال، اگر بلیط فیلم را از طریق سیستم بلاک چین بخرید، در واقع یک توکن خریده اید. توکن های کاربردی خدمات ویژه ای را ارائه می دهند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده هستند. به طور مثال، توکن Vethor که بر روی پلتفرم بلاک چین Vechain کار می کند، به عنوان هزینه شبکه و سوخت استفاده می شود .

توکن ‌های امنیتی (Security Token)

برخی از توکن ها به عنوان مالکیت شخصی یک دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال استفاده می شود. این دارایی می تواند سهم یک شرکت یا سند مالکیت خانه باشد. این توکن ها در نتیجه افزایش نگرانی های دولت در مورد کنترل دارایی ها شکل گرفتند. توکن های امنیتی که توکن های اوراق بهادار نیز نامیده می شوند، به افراد حق توزیع دارایی ها را می دهند.

توکن ‌های معاملاتی (Transaction Token)

یکی از رایج ترین انواع توکن ها، توکن های تراکنش هستند. این توکن ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می نمایند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب می باشند. استیبل کوین ‌هایی مانند دای یا تتر از جمله این توکن ‌ها محسوب می شوند.

توکن حاکمیتی

یکی از مهم ترین انواع توکن ها، توکن های حاکمیتی هستند. داشتن این نوع توکن برای کاربر حق مشارکت در شبکه حق ایجاد می نماید. به طور مثال، رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی در پلتفرم اتریوم می باشد که به کاربران اجازه می ‌دهد وام بگیرند. این توکن یک پروژه دی فای DeFi است که در سال 2020 آغاز شده است. طبقه‌ بندی توکن ‌ها فقط برای آسان ‌تر کردن درک نحوه کار آنها است و هر توکن لزوماً در یکی از این دسته‌ ها قرار نمی ‌گیرد یا ممکن است در دو دسته تعریف شود .

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

در علم اقتصاد، کالایی (یا پول) در صورتی مشابه یا قابل تعویض (Fungible) در نظر گرفته می ‌شود که واحدهای آن قابل تعویض باشند و هیچ‌ یک از آنها کمتر از دیگری ارزش نداشته باشند. به طور مثال بیت کوین، دلار، ریال و کلا اسکناس ها ، در دسته دارایی های مشابه قرار می گیرند. اسکناس 10 هزار تومانی دقیقاً همان اسکناس 10 هزار تومانی دیگر است و هر دو را می توان با یک مقدار کالا تعویض کرد. وقتی یک اسکناس 10000 تومانی را به دوست خود قرض می دهید، انتظار ندارید که بعداً همان اسکناس را پس بگیرید. در مقابل دارایی ‌های مثلی‌، چیزهای غیر مثلی (Non-fungible) قرار دارند که دور تا دور ما را احاطه کرده اند. به ‌طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیر مثلی می باشد.

به عنوان مثال، لپ تاپ، تلفن همراه و ماشین شما اقلام غیرمثلی می باشند . اگر ماشین خود را به دوستی که قصد سفر دارد قرض دهید، انتظار دارید دقیقاً همان ماشین را پس بگیرید نه ماشین دیگری. یک توکن غیرمثلی یا NFT یک دارایی دیجیتالی به شمار می آید که کمیاب و منحصر به فرد است و روی بلاک چین ذخیره و جا به جا می شود. اقلام بازی های رایانه ای، کلکسیون ها، آثار هنری دیجیتال، بلیط های رویداد، نام های دامنه، خانه و غیره در دسته توکن های غیرمثلی قرار می گیرند. در حال حاضر، 99 درصد از توکن ‌های بازار، مانند تتر و چین، لینک مانند هستند و همه واحدها از نظر ارزش مشابه و قابل تعویض می باشند. اما حوزه NFT روز به روز در حال گسترش است و توکن‌ های غیرمثلی احتمالاً حجم بیشتری را از سهم بازار در آینده اشغال خواهند کرد.