ارائه ۵۰ فرصت سرمایه گذاری جدید به بخش خصوصی در تبریز
مدیرعامل سازمان سرمایه گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تبریز در خصوص فرصت سرمایه گذاری پیشرو تبریز گفت: ۵۰ فرصت سرمایه گذاری جدید در سطح مناطق دهگانه و سازمان های تابعه شهرداری تبریز احصا شده است.
به گزارش خبرگزاری موج آذربایجان شرقی، رضا خلیلی، مدیرعامل سازمان سرمایه گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تبریز در حاشیه همایش ملی فرصت‌های سرمایه‌گذار شهرهای استان آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: باتوجه به اهمیت سرمایه گذاری در مدیریت شهری با مدیریت شهری سازمان سرمایه گذاری شهرداری تبریز تشکیل شناسایی فرصت های سرمایه گذاری در شهر تبریز است.
وی در خصوص عملکرد شهرداری تبریز در این همایش گفت: مناطق دهگانه شهرداری تبریز سازمان ها، شرکت‌های تابعه محلی در این نمایشگاه حضور فعالی داشتند و فرصت های مدون سرمایه گذاری خود را به فعالان مشارکت مردمی ارائه دادند.
مدیرعامل سازمان سرمایه گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تبریز تصریح کرد: هیئت عالی سرمایهگذاری تبریز با محوریت پروژه‌های راکد تشکیل جلسه متعددی داده و بازدیدهای میدانی از محل پروژه ها انجام می‌دهد تا مصوباتی اثرگذار در راستای حل این مشکلات اخذ شود.
خلیلی اظهار کرد: شهر تبریز خاستگاه سرمایه گذاری کشور بوده و تلاش می‌شود با شناسایی فرصت‌های سرمایهگذاری جدید و فعال کردن پروژه راکد شاهد توسعه همه جانبه این شهر باشیم.
صندوق سرمایه گذاری خصوصی (PE) چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟
صندوق سرمایه گذاری خصوصی (به اختصار PE) ابزارهای سرمایهگذاری هستند که به وسیله شرکت‌های خصوصی و به نمایندگی از گروهی از سرمایه‌گذاران اداره می‌شوند. سرمایه این صندوق‌ها با این دیدگاه تامین می‌شود که بخشی از سهام شرکت‌های خصوصی تملک و سپس در یک بازه زمانی واگذار شود.
بیشتر صندوق‌های خصوصی در قالب یک مشارکت محدود با سرمایه ثابت تشکیل می‌شوند که اهداف سرمایهگذاری آنها از قبل کاملا تعیین نشده که از این جهت به آنها اصطلاحا (blind pool) گفته می‌شود. این صندوق‌های با سرمایه ثابت معمولا دارای طول عمر محدود هستند و از سرمایه‌گذاران می‌خواهند متعهد به تامین سرمایه صندوق برای تمام طول عمر صندوق (معمولا ۱۰ سال)، بدون حق بازخرید و یا برداشت باشند.
هرچند سرمایه‌گذاران در یک صندوق PE دیدگاه روشنی نسبت به نوع سرمایه‌گذاری‌های صندوق دارند (مثلا تملک شرکت‌های میان رده اروپایی) اما نقشی در انتخاب تک‌تک شرکت‌هایی که صندوق می‌خواهد در آنها سرمایهگذاری کند ندارند، که این در واقع همان مفهوم (blind pool) است.
البته اخیرا بازار ثانویه برای واحدهای سرمایهگذاری صندوق‌های خصوصی در حال توسعه است که می‌تواند باعث نقدشوندگی برای سرمایه‌گذارانی که قصد فروش منافعشان در یک صندوق خصوصی را دارند شود.
این بازار ثانویه در دهه گذشته به سرعت گسترش یافته که دلیل آن هم ایجاد صندوق‌های تخصصی است که برای خرید ثانویه واحدهای سرمایهگذاری صندوق‌های خصوصی ایجاد شده‌اند. نمودار زیر تصویری از ارکانی که در ایجاد یک صندوق خصوصی با مشارکت محدود نقش دارند را نشان می‌دهد:
شرکت PE: شرکت PE شرکتی است که دارای متخصصینی در اجرای استراتژی‌های سرمایهگذاری خطرپذیر، رشدی و یا خریدهایتملکی (buyout) باشد. این شرکت سرمایه یک یا خانواده‌ای از صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی را جمعآوری کرده و به این صندوق‌ها از طریق دو شخصیت حقوقی مجزا اما وابسته یعنی شریک مدیریتی (GP) و مدیر سرمایهگذاری، ارائه مشاوره می‌دهد.
شرکت PE معمولا تمامی پست‌های کلیدی و سمت‌های تصمیم‌گیری در بخش شریک مدیریتی (GP)و مدیر سرمایهگذاری در تمامی صندوق‌هایی که خودش تاسیس می‌کند را در اختیار می‌گیرد. تاسیس این شخصیت‌های حقوقی مجزا، شرکت PE را از تعهدات مربوط به صندوق PE و یا ادعاهایی که بر علیه آن صندوق انجام می‌شود مصون نگه می‌دارد.
شرکای سرمایه‌گذار(LP): سرمایه‌گذاران و یا LP ها بخش عمده‌ای از سرمایه صندوق خصوصی را تامین می‌کنند. شرکای سرمایه‌گذار صرفا به عنوان سرمایه‌گذاران غیرفعال مشارکت می‌کنند و تعهدات هرکدام آنها نیز به اندازه سرمایه‌ای است که به صندوق متعهد شده‌اند.
این نوع از سرمایه‌گذاران شامل صندوق‌های بازنشستگی خصوصی و عمومی، خیریه‌ها، بیمه‌ها، بانک‌ها، شرکت‌ها، افراد ثروتمند و فراصندوق‌ها (fund of funds) می‌شودLP ها سرمایه گذاری خصوصی فقط سرمایه‌گذار هستند و نمی‌توانند در عملیات روزانه و یا مدیریت صندوق و یا شرکت‌هایی که در آنها سرمایهگذاری شده‌است دخالت کنند مگر اینکه خطر از دست دادن مسئولیت محدودشان را بپذیرند.
این نوع از سرمایه‌گذاران به طور حقوقی متعهدند که سرمایه لازم برای سرمایهگذاری را در هنگام فراخوان صندوق پرداخت کرده و در مقابل سهمی از سرمایه صندوق را در هنگام انجام یک خروج موفق از سرمایه‌گذاری‌های صندوق دریافت کنند.
شریک مدیریتی (GP): شریک مدیریتی یک صندوق به طور عمده مسئول همه جنبه‌های مرتبط با مدیریت صندوق است و نوعی از مسئولیت امانت‌داری و متولی‌گری را برعهده دارد که در نتیجه عملکردش در صندوق تنها باید در جهت منافع سرمایه‌گذاران صندوق باشد.
این شریک فراخوان واریز سرمایه تعهد شده توسط شرکای سرمایه‌گذار را انجام می‌دهد و همه سرمایه‌گذاری‌ها و خروج از سرمایه‌گذاری‌های صندوق را در راستای وکالتی که به موجب قرارداد مشارکت محدود در اختیار دارد انجام می‌دهد.
شریک مدیریتی ممکن است بعضی از وظایف مدیریت را به «مدیر سرمایهگذاری» و یا به کمیته سرمایهگذاری یک شرکت PE تفویض کند، اما در هر حال مسئولیت بدهی‌ها و تعهدات صندوق کاملا و به تنهایی برعهده او است و به طور قراردادی ملزم است که سرمایه صندوق را در راستای وکالتی که از سرمایه‌گذاران دارد سرمایهگذاری کند.
شریک مدیریتی و همین‌طور شرکا و متخصصین کلیدی شرکت PE متعهدند بخشی از سرمایه صندوق را تأمین کنند، از این طریق منافع ایشان با منافع شرکای سرمایه‌گذار گره می‌خورد. سهم شریک مدیریتی از کل سرمایه تأمین شده صندوق معمولا بین یک تا پنج درصد است و به ندرت از ۱۰ درصد تجاوز می‌کند.
مدیر سرمایهگذاری: در عمل این مدیر سرمایهگذاری است که عملیات روزمره صندوق خصوصی را مدیریت می‌کند. این مدیر سرمایهگذاری است که فرصت‌های سرمایهگذاری بالقوه را ارزیابی کرده و خدمات مشاوره‌ای را به شرکت‌های موجود در سبد سرمایهگذاری صندوق ارائه می‌دهد و فرآیند حسابرسی و گزارش‌دهی صندوق را مدیریت می‌کند و در مقابل این خدمات کارمزد مدیریت از صندوق می‌گیرد.
کارمزد مدیریت معمولا حدود ۱.۵ تا دو درصد سرمایه تعهد شده در طول دوره سرمایهگذاری صندوق است و در پایان دوره سرمایهگذاری بر اساس میزان سرمایهگذاری انجام شده دوباره محاسبه شده و ممکن است به نرخ پایین‌تری کاسته شود.
شرکت‌های موجود در سبد سرمایهگذاری: صندوق در طول عمر خودش، ممکن است در شرکت‌های محدودی سرمایهگذاری کند که بین ۱۰ تا ۱۵ عدد به طور متوسط خواهد بود که تشکیل‌دهنده سبد سرمایهگذاری صندوق است. توانایی یک شرکت PE برای فروش سهامش در این شرکت‌ها با یک میزان قابل توجه سود و بعد از سه تا هفت سال دوره نگهداشت آنها، تعیین‌کننده موفقیت و یا شکست آن صندوق خواهد بود.
به طور کلی از دیدگاه یک شرکت PE و مجموعه‌های وابسته به آن، کسب‌وکار صندوق خصوصی به دو رابطه ساده و مجزا فروکاسته می‌شود: از یک طرف وظایف متولی‌گری شرکت نسبت به شرکای سرمایهگذاری (LP) و از طرف دیگر تعامل آن با کارآفرینان، صاحبان کسب‌وکارها و تیم‌های مدیریتی در شرکت‌های موجود در سبد سرمایهگذاری. ایجاد حسن شهرت مبنی بر ارتباط حرفه‌ای و ارزش افزا باعث می‌شود که دسترسی به هر دو بخش یعنی تامین مالی و فرصت‌های سرمایهگذاری برای شرکت PE تضمین شود.
موضوع فعالیت صندوق سرمایهگذاری خصوصی
موضوع فعالیت صندوق سرمایهگذاری خصوصی، جمعآوری منابع مالی و تخصیص عمده آن به سرمایهگذاری در سهام و سهم‌الشرکه شرکت‌ها با موضوع فعالیت‌های از قبل تعیین شده‌است. سرمایهگذاری صندوق در شرکت‌های سرمایه‌پذیر با هدف کسب و حفظ کنترل شرکت و هدایت سیاست‌های مالی و عملیاتی آن به منظور تحقق اهداف مورد نظر و سپس خروج از شرکت سرمایه‌پذیر می‌باشد.
صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی در چه شرکت‌هایی می‌توانند وارد شوند؟
صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی از امکان سرمایهگذاری در شرکت‌های غیرسهامی عام نیز برخوردارند. همچنین بر اساس ضوابط تعیین شده، بستر حمایت از شرکت‌های سهامی عام پذیرفته نشده در بورس، شرکت‌های پذیرفته شده در بازار شرکت‌های کوچک و متوسط فرابورس ایران و شرکت‌هایی که شرایط پذیرش در بورس را از دست داده‌اند نیز از طریق صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی فراهم شد. مضافا سرمایه گذاری خصوصی اینکه شرکت‌هایی که در دو سال گذشته مشمول موضوع ماده ۱۴۱ اصلاحیه قانون تجارت شده‌اند نیز تحت شرایطی می‌توانند از حمایت صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی بهره‌مند شوند.
حداقل سرمایه صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی چقدر باید باشد؟
حداقل سرمایه صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی مبلغ سرمایه گذاری خصوصی ۵۰۰ میلیارد ریال تعیین شد. دوره فعالیت در نظر گرفته شده برای این صندوق‌ها حداکثر به مدت 7 سال است که ۴ سال ابتدایی آن بعنوان دوره سرمایهگذاری صندوق تعیین می‌شود.
حداقل مبلغ جهت سرمایه گذاری در صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی چقدر است؟
صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی از منظر ماهیت و کارکرد با صندوق‌های سرمایهگذاری در اوراق بهادار متعارف فعال در بازار سرمایه، تفاوت‌های بنیادین دارند و چارچوب و استراتژی‌های سرمایهگذاری صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی، منجر به ایجاد ریسک‌های بالاتر در این صندوق‌ها می‌شود، بنابراین متقاضیان سرمایهگذاری در این صندوق‌ها باید پس از مطالعه جزئیات اساسنامه و امیدنامه صندوق، فرم بیانیه پذیرش ریسک را جهت سرمایهگذاری در صندوق تکمیل کنند. همچنین حداقل میزان سرمایهگذاری هر سرمایه‌گذار در صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی، هزار میلیون ریال تعیین شده‌است.سرمایه گذاری خصوصی
صندوق سرمایهگذاری خصوصی در ایران
در ایران اما دستورالعمل تاسیس و راه‌اندازی صندوق‌های خصوصی در سال ۹۷ توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تهیه و ابلاغ شد. واحدهای این صندوق‌ها به شکل قابل معامله در بورس هستند، ساختار حاکمیت شرکتی آنها در قالب واحدهای ممتاز، که تشکیل‌دهنده مجمع صندوق هستند، و واحدهای عادی اداره می‌شود. تصمیمات سرمایهگذاری آن با مسئولیت مدیر صندوق، در چارچوب مصوب مجمع، و با کمک کمیته سرمایهگذاری، اتخاذ می‌شود.
اولین صندوق خصوصی فرابورسی
برای نخستین بار در بازار سرمایه ایران پذیره‌نویسی صندوق سرمایهگذاری خصوصی اعتبار سرمایه نوآفرین ۳۵ درصد تادیه در نماد نوآور از ششم اسفندماه 98 در فرابورس آغاز شد. سرمایه این صندوق ۵۰۰ میلیارد ریال و ارزش مبنای هر واحد سرمایهگذاری یک میلیون ریال می‌باشد و پذیره‌نویسی این صندوق به مدت ۱۰ روز کاری تا تاریخ بیستم اسفندماه 98 ادامه داشته است.
حوزه فعالیت این صندوق در زمینه محصولات دانش‌بنیان صنعتی با فناوری بالا، داروسازی و تجهیزات پزشکی، فناوری اطلاعات و ارتباطات ونرم‌افزارهای رایانه‌ای، فناوری زیستی، کشاورزی و دامپروری، معادن و فلزات، ماشین‌آلات و تجهیزات و ساخت قطعات و محصولات شیمیایی است. همچنین دوره فعالیت این صندوق ۷ ساله بوده و مبلغ پرداخت شده از ارزش مبنای هر واحد سرمایهگذاری ۳۵ درصد و مبلغ تعهدشده از ارزش مبنای هر واحد سرمایهگذاری ۶۵ درصد است. کارگزار پذیره‌نویسی صندوق نوآور شرکت کارگزاری گنجینه سپهر پارت و شبکه پذیره‌نویسی آن از طریق کارگزاری‌های عضو فرابورس ایران است. از طرفی تعداد کل واحدهای سرمایهگذاری صندوق نوآور ۵۰۰ هزار واحد است و تعداد واحدهای سرمایهگذاری قابل پذیره‌نویسی ۳۵۰ هزار واحد اعلام شده است. ضمن آنکه تسویه و پایاپای ناشی از معامله واحدهای سرمایهگذاری این صندوق دو روز پس از انجام و قطعی شدن معامله (2+T) صورت می‌گیرد.
راه اندازی اولین صندوق سرمایهگذاری خصوصی (PE FUND) گروه مالی فیروزه
توسط تحریریه منتشر شده در ۱۶ آذر ۱۳۹۹
گروه مالی فیروزه با سابقه‌ای طولانی در بازارهای مالی داخلی و خارجی موفق به کسب مجوز پذیره نویسی صندوق سرمایهگذاری خصوصی کشور(Private Equity Fund) از سازمان بورس و اوراق بهادار شده است. با اتکا به توانمندی‌های گروه و دانش فنی مجموعه، «صندوق سرمایهگذاری خصوصی ثروت آفرین فیروزه» در راستای ارزش آفرینی برای سرمایه‌گذاران و پویایی اقتصاد کشور گام برخواهد داشت.
این گروه مالی که در کارنامه خود سرمایه گذاری های غیربورسی موفقی در شرکت های پتروشمیران، پایانه صادراتی گلشن آرا ارم، استخراج و فرآوری مواد اولیه شیشه، سرمایه گذاری صنایع شیمیایی امید فارس، انبارهای عمومی و خدمات گمرکی البرز قزوین، موسسه محتوانگاران نوآور طرفداری و… دارد، در روز دوشنبه مورخ ۱۷ آذر ۹۹ پذیره‌نویسی صندوق مذکور را نزد شرکت فرابورس ایران با سرمایه ۱۰۰۰ میلیارد ریالی آغاز خواهد کرد. لازم به ذکر است که پذیره‌نویسی این صندوق به مدت ۶ روز کاری ادامه خواهد داشت.
صندوق سرمایهگذاری خصوصی ثروت آفرین فیروزه از جمله صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی در ایران است که از سازمان بورس و اوراق بهادار مجوز فعالیت دریافت کرده است. «گروه سرمایهگذاری توسعه صنعتی ایران» عهده‌دار مدیریت صندوق و «موسسه حسابرسی هوشیار ممیز» متولی آن خواهد بود. «موسسه حسابرسی فرازمشاور دیلمی پور» نیز وظیفه‌ی حسابرسی صندوق را بر عهده خواهد داشت.
«گروه سرمایهگذاری توسعه صنعتی ایران» در همکاری با شرکت«سرمایه گذاری سبحان» و «شرکت ترغیب صنعت ایران و ایتالیا» اقدام به تاسیس این صندوق در کشور نموده است.
تمرکز فعالیت‌های صندوق بر جمعآوری منابع مالی و تخصیص عمده‌ی آن بر سرمایهگذاری در سهام/سهم الشرکه شرکت ها با موضوع فعالیت در صنایع «محصولات کشاورزی و دامپروری، محصولات شیمیایی، محصولات غذایی، صنایع فلزی و معدنی، صنایع کاغذ و مقوا و صنایع لجستیک و بسته‌بندی» است. صندوق می‌تواند مانده وجوه خود را به اوراق بهادار با درآمد ثابت، سپرده‌ها و گواهی سپرده بانکی تخصیص دهد. علاوه بر موارد ذکر شده در این اساسنامه، سایر خصوصیات و جزئیات موضوعات سرمایهگذاری و حد نصاب‌های مربوطه در امیدنامه ذکر شده است.
سرمایه صندوق معادل مبلغ ۱۰۰۰ میلیارد ریال و منقسم به ۳۰۰ هزار واحد سرمایهگذاری ممتاز و ۷۰۰ هزار واحد سرمایه گذاری عادی می باشد. ارزش اسمی هر واحد سرمایهگذاری یک میلیون ریال است. دوره فعالیت صندوق از تاریخ ثبت نزد مرجع ثبت شرکت‌ها آغاز و به مدت ۶ سال ادامه خواهد یافت.
اعضای کمیته سرمایهگذاری صندوق شامل آقایان روزبه پیروز، سید حسام الدین عبادی، سید محمد حسن ملیحی، مهران سلطانی، رضا یارمحمدی، کسری صادقی زاده و محمد مهدی نقی‌زاده می‌باشد.
سرمایه‌گذاران صندوق در زمان سرمایهگذاری باید حائز حداقل یک شرط از شرایط زیر باشند:
- سرمایه‌گذاران قبل از تملک واحدهای سرمایهگذاری صندوق، می‌بایست وجود شرایط مذکور در امیدنامه برای سرمایهگذاری را نزد مدیر صندوق تصدیق و تأیید نمایند. همچنین کلیه سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی متقاضی سرمایهگذاری، باید بیانیه پذیرش ریسک سرمایهگذاری در این صندوق‌ها را رویت و امضا کنند.
- حداقل سرمایهگذاری هر سرمایه‌گذار حقیقی یک میلیارد ریال معادل ۱۰۰۰ واحد سرمایهگذاری است.
- محدودیتی برای سقف واحدهای سرمایهگذاری قابل خرید برای سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی وجود ندارد.
- سقف واحدهای صندوق یک میلیون واحد است.
پیشینه صنعت سرمایهگذاری خصوصی (Private Equity) در جهان
در سال‌‌های گذشته صنعت PE رشد سرمایه گذاری خصوصی قابل توجهی داشته است. همچنین علاوه بر حجم سرمایهگذاری در این حوزه، تعداد دفعات جذب سرمایه نیز با رشد همراه بوده و این امر نشان‌دهنده‌ی اقبال سرمایه‌گذاران به این رده (کلاس) دارایی است.
این صندوق‌ها با پایش و شناسایی فرصت‌های سرمایهگذاری با پتانسیل رشد بالا و بازار مناسب محصول، درصدد یافتن فرصت‌های سرمایهگذاری با بالاترین بازدهی ممکن برای سرمایه‌گذاران هستند. همچنین، با مدیریت پیوسته ریسک در مراحل مختلف چرخه عمر، توسعه بازار محصول، بهبود ساختار مالی شرکت، ارزش‌گذاری طرح‌ها، تهیه طرح توجیهی فنی و اقتصادی و تنظیم قراردادها، به دنبال خلق ارزش و کسب موفقیت برای شرکت‌های سرمایه‌پذیر هستند.
علاقه‌مندان می‌توانند از طریق کارگزاری‌های عضو فرابورس اقدام به خرید واحدهای صندوق سرمایهگذاری خصوصی ثروت آفرین فیروزه در بازار ابزارهای نوین مالی فرابورس ایران نمایند.
جای خالی صندوق سرمایهگذاری خصوصی در تامین مالی
یک کارشناس بازار سرمایه گفت: در کشورهای بانک‌محور مثل ایران که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از تامین‌مالی از طریق بازار پول انجام می‌شود، بسیاری از مدل‌های تامین‌مالی مغفول مانده‌اند که یکی از این ظرفیت‌های بکر و موثر، صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی هستند.
به گزارش بیداربورس، امیرحسین شماعی‌زاده با اشاره به این که در بازارهای مالی نقش واسطه‌گری منابع توسط نهادهای مالی انجام می‌شود، گفت: این نهادها منابع مازاد صاحبان سرمایه را به فعالان اقتصادی که با کسری منابع مالی مواجه هستند، انتقال می‌دهند.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: در کشورهای بانک‌محوری مثل ایران که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از تامین‌مالی از طریق بازار پول و به وسیله بانک انجام می شود، بسیاری از مدل‌های تامین‌مالی مغفول مانده‌اند که یکی از این ظرفیت‌های بکر و موثر در این زمینه، صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی هستند.
وی اضافه کرد: مدل تامین‌مالی از طریق صندوق سرمایهگذاری خصوصی روشی نسبتا نوین و تا حد زیادی شبیه به مدل تامین‌مالی از طریق صندوق سرمایهگذاری جسورانه است، اما تفاوت‌هایی در مخاطبان این صندوق‌ها و استراتژی‌های آنها وجود دارد.
تفاوت صندوق‌های سرمایهگذاری جسورانه و خصوصی
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: صندوق‌های سرمایهگذاری جسورانه معمولا به دنبال سرمایه گذاری خصوصی سرمایهگذاری در استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای جوانی هستند که پتانسیل رشد بلندمدت دارند، ولی مخاطب صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی شرکت‌های بلوغ یافته هستند.
سازوکار صندوق‌های سرمایهگذاری خصوصی
وی گفت: صندوق سرمایهگذاری خصوصی متشکل از تیم باتجربه‌ای از متخصصان مالی است که از طریق سرمایه گذاری خصوصی ارزیابی موشکافانه، شرکت‌هایی که دارای پتانسیل‌های مناسب رشدی هستند را پیدا و تلاش می‌کند، و سهام مدیریتی آن را با افق سرمایهگذاری ۲ تا ۷ ساله خریداری کند. سپس این تیم حرفه‌ای هم‌پای موسسان اصلی شرکت تلاش می‌کند تا شرکت مورد نظر را رشد دهد و در مرحله بلوغ مدنظر از شرکت خارج شود. صمن این که روش‌های خروج صندوق معمولا از طریق انتشار عمومی سهام یا فروش به سرمایه‌گذاران خصوصی است.
شماعی‌زاده افزود: در حال حاضر در کشور ما دو صندوق سرمایهگذاری خصوصی با نام‌های مورد پذیره‌نویسی قرارگرفته‌اند. همچنین نخستین سرمایهگذاری در این حوزه به تازگی توسط یک صندوق خصوصی و در یک شرکت دارویی انجام پذیرفته است. معامله واحدهای این صندوق‌ها با توجه به ETF بودن آنها از طریق سایت TSETMC امکان‌پذیر می‌باشد.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: با توجه به تجربه موفق این صنعت در بازار کشورهای توسعه‌یافته، شروع فعالیت این صندوق‌ها در کشورمان نوید موفقیت‌های درخشانی را به جهت انتقال موثر منابع به اقتصاد واقعی و ایجاد بازدهی‌های فوق‌العاده برای را سرمایه‌گذاران می دهد.
سرمایه گذاری خصوصی (PE) چیست و عملکرد آن چگونه است؟
می‌متالز - سرمایه گذاری خصوصی (PE) نوعی تأمین مالی است که در آن منابع نقدی و سرمایه در یک شرکت، سرمایه گذاری می‌شود. معمولاً سرمایه گذاری‌های خصوصی روی کسب وکار‌های بالغ در صنایع سنتی در ازای دریافت یا مالکیت سهام انجام می‌شود. سرمایه گذاری خصوصی یک زیرمجموعه اصلی از یک بخش بزرگتر و پیچیده تری از فضای مالی است که به عنوان بازارهای خصوصی (خارج از بورس) شناخته می‌شود.
به گزارش می‌متالز، شرکت سرمایه گذاری خصوصی یک نوع شرکت سرمایه گذاری است که در کسب و کار‌ها با هدف افزایش ارزش آنها در طی زمان و قبل از فروش نهایی آن شرکت سرمایهگذاری می‌کنند. مشابه شرکت‌های سرمایهگذاری خطرپذیر (VC)، شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی (PE firms) از سرمایه جمع‌آوری‌شده توسط شرکای سرمایه گذار (LPs)، برای سرمایهگذاری در شرکت‌های خصوصی آینده‌دار استفاده می‌کنند. اما بر خلاف شرکت‌های سرمایهگذاری خطرپذیر (VC)، شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی سرمایه گذاری خصوصی (PE firms) معمولاً سهام عمده (مالکیت ۵۰ درصد یا بیشتر) را زمانی که در شرکت‌ها سرمایه گذاری می‌کنند به دست می‌گیرند. شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی معمولاً به طور همزمان مالکیت عمده چندین شرکت را دارند. مجموعه شرکت‌های تحت مدیریت یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی سبد سهام یا پرتفولیو (portfolio) و به کسب و کار‌های آن، شرکت‌های پورتفوی می‌گویند.
سرمایه گذار خصوصی (PEinvestor)
به سرمایه گذاران در یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی، سرمایه گذاران خصوصی گفته می‌شود. آنها برای جذب سرمایه و همچنین شناسایی شرکت‌هایی که فرصت‌های خوبی برای سرمایه گذاری ایجاد می‌کنند حیاتی هستند. از سال ۲۰۱۷ حدود ۳،۹۵۳ سرمایه گذار فعال PE وجود دارد که نشان دهنده افزایش ۵۱ درصدی از سال ۲۰۰۷ است.
صندوق سرمایه گذاری خصوصی (PEfund) چیست؟
سرمایه گذاران خصوصی برای سرمایه گذاری در یک شرکت، سرمایه را از شرکای سرمایه گذار (LPs) جمع آوری می‌کنند تا صندوقی تشکیل دهند که به عنوان صندوق سرمایه گذاری خصوصی (PEfund) معروف است. زمانی که آنها به موفق به جذب سرمایه موردنظر رسیدند، صندوق را می‌بندند و آن سرمایه را روی شرکت‌های هدف و آینده‌دار سرمایه گذاری می‌کنند.
صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق‌های سرمایه گذاری پوششی
هر دو صندوق سرمایه گذاری خصوصی و پوششی (HedgeFund) به شرکای سرمایه گذار (LPs) محدود می‌شوند. با این حال، بزرگترین تفاوت میان صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق‌های سرمایه گذاری پوششی در ساختار صندوق و اهداف سرمایه گذاری است. صندوق‌های صندوق‌های سرمایه گذاری پوششی معمولاً در بازارهای عمومی و در شرکت‌های تجاری سهام عام سرمایه گذاری می‌کنند در حالی که صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی روی شرکت‌های خصوصی متمرکز هستند.
تفاوت صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی با صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک
بزرگترین تفاوت بین صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک (Mutual Funds) سرمایه گذاری خصوصی سرمایه گذاری خصوصی عبارت است از:
۱. محل جذب سرمایه صندوق
۲. انواع شرکت‌هایی که در آن سرمایه گذاری می‌کنند
۳. دریافت کارمزد
صندوق سرمایه گذاری خصوصی سرمایه خود را از شرکای سرمایه گذار (LPs) و سرمایه گذاران نهادی تأمین می‌کنند، اما صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک از سرمایه گذاران عادی. صندوق سرمایه گذاری خصوصی معمولاً در شرکت‌های خصوصی سرمایه گذاری می‌کنند در حالی که صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک معمولاً در شرکت‌های تجاری سهامی عام سرمایه گذاری می‌کنند. صندوق سرمایه گذاری مشترک فقط مجاز به دریافت کارمزد مدیریت صندوق هستند، اما صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی می‌توانند علاوه بر کارمزد مدیریت صندوق، کارمزد عملکرد (کارمزد موفقیت نیز می‌گویند) را هم دریافت کنند که در ادامه توضیح داده خواهد شد.
صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی چگونه درآمد کسب می‌کنند؟
صندوق‌های سرمایه سرمایه گذاری خصوصی گذاری خصوصی هر دو کارمزد مدیریت صندوق و عملکرد (موفقیت) را دریافت می‌کنند؛ که مقدار آن می‌تواند از یک صندوق به صندوق دیگر متفاوت باشد. اما معمولا ساختار کارمزد در صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی از قانون ۲ و ۲۰ پیروی می‌کند.
• کارمزد مدیریت صندوق
این کارمزد به عنوان درصدی از دارایی‌های تحت مدیریت (AUM) محاسبه می‌شود و به طور معمول حدود دو درصد است. این کارمزد برای پوشش هزینه‌های روزانه و سربار در نظر گرفته شده و به طور منظم پرداخت می‌شود.
• کارمزد عملکرد (موفقیت)
این کارمزد به عنوان درصدی از سود حاصل از سرمایه گذاری محاسبه می‌شود و به طور معمول حدود ۲۰ درصد است. این کارمزد با هدف ایجاد انگیزه برای بازده بیشتر است و به کارمندان صندوق بعنوان پاداش موفقیت پرداخت می‌شود.
فرآیند صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی چگونه است؟
سرمایه گذاران خصوصی برای تشکیل صندوق و سرمایه گذاری در یک شرکت، سرمایه آن را از شرکای سرمایه گذار (LPs) جذب می‌کنند. زمانی که آنها موفق به جذب سرمایه هدف شدند، صندوق را می‌بندند و آن سرمایه را در شرکت‌های مطلوب و آینده‌دار سرمایه گذاری می‌کنند. سرمایه گذاران PE ممکن است در شرکتی سرمایهگذاری کنند که راکد یا به طور بالقوه مشکل‌دار باشد، اما هنوز نشانه‌هایی برای پتانسیل رشد را نشان می‌دهد. اگرچه ساختار سرمایه گذاری‌ها می‌تواند متفاوت باشد، اما متداول‌ترین نوع معامله خرید اهرمی یا LBO است. در یک خرید اهرمی، یک سرمایه گذار سهام کنترلی یک شرکت را با ترکیبی از سهام و مقدار قابل توجهی بدهی، خریداری می‌کند که در نهایت باید توسط شرکت بازپرداخت شود. در این دوره، سرمایه گذار برای بهبود سودآوری تلاش می‌کند تا بازپرداخت بدهی برای شرکت بار مالی کمتری داشته باشد. زمانی که یک شرکت PE یکی از شرکت‌های پرتفولیو خود را به شرکت یا سرمایه گذار دیگری می‌فروشد، شرکت معمولاً کسب سود می‌کند و بازدهی ایجاد شده را بین شرکای سرمایه گذار (LPs) که در صندوق سرمایه گذاری خصوصی سرمایه گذاری کرده اند تقسیم می‌کند.
چه تفاوتی بین سرمایه گذاری خصوصی و سرمایه گذاری خطرپذیر (جسورانه) وجود دارد؟
سرمایه گذاری خصوصی به سرمایه گذاری یا مالکیت در شرکت‌های خصوصی اشاره دارد و سرمایه گذاری خطرپذیر به سرمایه گذاری روی استارتاپ‌های مراحل اولیه (early-stage) تمرکز دارد. در واقع سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) یک شکلی از سرمایه گذاری خصوصی (PE) است.
در ادامه به چند تمایز دیگر این دو می‌پردازیم.
سرمایه گذاری خصوصی
• شرکت‌های PE اغلب در کسب و کار‌های بالغ و در صنایع سنتی سرمایه گذاری می‌کنند.
• سرمایه گذاران PE با استفاده از سرمایه تعهد شده شرکای سرمایه گذار (LPs)، در شرکت‌های آینده دار سرمایه گذاری می‌کنند و معمولاً سهام عمده (بیشتر از ۵۰درصد) را به خود اختصاص می‌دهند.
• هنگامی که یک شرکت PE یکی از شرکت‌های پورتفوی خود را به یک شرکت یا سرمایه گذار دیگر می‌فروشد، بازدهی بین شرکای سرمایه گذار (LPs) و سرمایه گذاران عادی، تقسیم می‌شود. سرمایه گذاران عادی به طور معمول ۲۰ درصد بازده دریافت می‌کنند، در حالی که شرکای سرمایه گذار (LPs) ۸۰درصد بازده دریافت می‌کنند.
سرمایه گذاری خطرپذیر
• شرکت‌های VC اغلب در استارت آپ‌های مبتنی بر فناوری و سایر استارتاپ‌ها سرمایه گذاری می‌کنند.
• سرمایه گذاران VC با استفاده از سرمایه تعهد شده، معمولاً کمتر از ۵۰ درصد سهام شرکت‌هایی که در آنها سرمایه گذاری می‌کنند را به دست می‌گیرند.
• اکثر این شرکت‌ها به طور کامل راه اندازی نشده اند و یا سودآور نیستند، بنابراین می‌توانند سرمایه گذاری‌های پُرریسکی باشد، البته این ریسک فرصتی برای بازدهی بزرگ نیز فراهم می‌کند.
• اگر شرکتی که در آن سرمایه گذاری کرده اند عرضه اولیه عمومی، تملک و یا تعدادی از سهام خود را به یک سرمایه گذار دیگر در بازار ثانویه بفروشد، سود کسب می‌کند.
نمونه‌هایی از شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه گذاری خصوصی در ایران و دنیا
از شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی مطرح و موفق در دنیا می‌توان به The Blackstone Group، TPG Capital، The Carlyle Group، HarbourVest Partners نام برد. در ایران دستورالعمل تأسیس و راه‌اندازی صندوق‌های خصوصی در سال ۹۷ توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تهیه و ابلاغ شد. از صندوق‌های سرمایه گذاری دارای مجوز و فعال ایران می‌توان به صندوق سرمایه گذاری خصوصی اعتبار سرمایه نوآفرین بعنوان نخستین صندوق سرمایه گذاری خصوصی در ایران و صندوق ثروت آفرین فیروزه نام برد.
دیدگاه شما